نقش پدر در دوران بارداري
نويسنده: ناديا رحيمي
امروزه نکات زيادي در مورد نقش پدر در دوران بارداري مطرح است بررسي ها نشان داده پدراني که نقش فعالي را در طول بارداري همسرانشان بر عهده مي گيرند با احساس نزديکي عاطفي بيشتر با همسر، آگاهي از علائم خطر و عوارض دوران بارداري و مراجعه به موقع به مراکز پزشکي مي توانند از بسياري عوارض پيشگيري کرده و همسرانشان را از لحاظ جسمي و روحي سالم تر نگه دارند.
زنان باردار تغييرات جسماني و رواني زيادي را پشت سر مي گذارند. مردان بايد سعي نمايند همسران خود را درک نموده و در کنار مراقبتهاي جسمي دوران بارداري، به مراقبتهاي روحي و رواني زنان باردار نيز توجه کنند. آنان بايستي وسايل آسايش همسران خود را به بهترين وجهي فراهم و از هر فرصتي براي در کنار همسر خود بودن استفاده کنند.
پژوهشگران معتقدند آسيب به وضع رواني مادر در دوران بارداري و عدم حمايت همسر مي تواند به طرق گوناگون تأثيرات نامطلوبي بر نتيجه بارداري داشته باشد. فشارهاي روحي رواني و استرس مي تواند باعث کاهش اشتها و کاهش دريافت مواد غذايي در مادر و صدمه به رشد جنين، ايجاد و يا شدت بخشيدن به ويار حاملگي، افزايش فشار خون، افزايش درد و بروز اشکال در زايمان و نيز بروز مشکلات متعدد در دوران پس از زايمان و شيردهي شود. اين در حالي است که توجه به تغييرات رواني مادر در طي حاملگي و شناخت حالات رفتاري زن حامله مي تواند به مردان در اتخاذ روش هاي مناسب برخورد با همسران باردارشان کمک نمايد.
هر چه مشارکت پدر در دوران جنيني و نوزادي بيشتر باشد، رشد جسمي و اجتماعي کودک مطلوب تر خواهد بود. بارداري رخداد ويژه اي است که مي تواند جايگاه زن و مرد را به مقام شامخ مادر و پدر شدن ارتقا دهد و گره خوردن پدر و مادر از اولين لحظه هاي زندگي جنيني به فرزندي که در ايجادش مؤثر بوده اند متضمن فردايي روشن براي جگر گوشه آنان است.
پدر شدن يک فرصت است که ماهها قبل از تولد فرزند آغاز شده است. قدر لحظه لحظه ي اين فرصت را از اولين دقايق آغاز آن بايد دانست و با مشارکت فعال در دوران جنيني و نوزادي به فرزند خود نيز فرصت بهتري براي رشد و بالندگي داد.
منابع:
نگاهي به نقش پدر در دوران بارداري - محمود اعرابي.
روانشناسي رشد- دکتر رسول روشن.
بارداري و زايمان ويليامز.
و چکيده مقالات.
منبع: نشريه پيام پزشک، شماره 46.
زنان باردار تغييرات جسماني و رواني زيادي را پشت سر مي گذارند. مردان بايد سعي نمايند همسران خود را درک نموده و در کنار مراقبتهاي جسمي دوران بارداري، به مراقبتهاي روحي و رواني زنان باردار نيز توجه کنند. آنان بايستي وسايل آسايش همسران خود را به بهترين وجهي فراهم و از هر فرصتي براي در کنار همسر خود بودن استفاده کنند.
پژوهشگران معتقدند آسيب به وضع رواني مادر در دوران بارداري و عدم حمايت همسر مي تواند به طرق گوناگون تأثيرات نامطلوبي بر نتيجه بارداري داشته باشد. فشارهاي روحي رواني و استرس مي تواند باعث کاهش اشتها و کاهش دريافت مواد غذايي در مادر و صدمه به رشد جنين، ايجاد و يا شدت بخشيدن به ويار حاملگي، افزايش فشار خون، افزايش درد و بروز اشکال در زايمان و نيز بروز مشکلات متعدد در دوران پس از زايمان و شيردهي شود. اين در حالي است که توجه به تغييرات رواني مادر در طي حاملگي و شناخت حالات رفتاري زن حامله مي تواند به مردان در اتخاذ روش هاي مناسب برخورد با همسران باردارشان کمک نمايد.
هر چه مشارکت پدر در دوران جنيني و نوزادي بيشتر باشد، رشد جسمي و اجتماعي کودک مطلوب تر خواهد بود. بارداري رخداد ويژه اي است که مي تواند جايگاه زن و مرد را به مقام شامخ مادر و پدر شدن ارتقا دهد و گره خوردن پدر و مادر از اولين لحظه هاي زندگي جنيني به فرزندي که در ايجادش مؤثر بوده اند متضمن فردايي روشن براي جگر گوشه آنان است.
پدر شدن يک فرصت است که ماهها قبل از تولد فرزند آغاز شده است. قدر لحظه لحظه ي اين فرصت را از اولين دقايق آغاز آن بايد دانست و با مشارکت فعال در دوران جنيني و نوزادي به فرزند خود نيز فرصت بهتري براي رشد و بالندگي داد.
منابع:
نگاهي به نقش پدر در دوران بارداري - محمود اعرابي.
روانشناسي رشد- دکتر رسول روشن.
بارداري و زايمان ويليامز.
و چکيده مقالات.
منبع: نشريه پيام پزشک، شماره 46.
