همه ي ما يک دوست باريک اندام داريم، همان دوستي که هرگز دچار وسوسه ي سبد نان نمي شود و وقتي مي گويد: «من يک تکه ي کوچک بر مي دارم،» واقعاً همين کار را مي کند. واقعاً او چطور مي تواند؟ تحقيقات نشان مي دهد که افراد باريک اندام اصولاً مانند باقي افراد به غذا فکر نمي کنند. از طرف ديگر، افرادي که اضافه وزن دارند مدام به غذا فکر مي کنند. آنها تمام اوقات به مقدار و تعداد دفعات غذا خوردن توجه مي کنند و در نتيجه، زمان صرف غذا از مشغوليات دائمي ذهن و مغز آنهاست.
متخصصين کاهش وزن به بررسي ذهن اسرار آميز افراد ذاتاً باريک اندام پرداخت و به شما مي گويند که آنها چگونه رفتار کرده و شما چطور مي توانيد مانند آنان باشيد.
آنها سير شدن را به پر شدن معده ترجيح مي دهند.
به گفته ي جيل فلمينگ (JiII FIEming) نويسنده ي کتاب «لاغرها بشقاب شان را پاک نمي کنند»، اگر براي پر شدن معده مقياس از يک تا ده را در نظر بگيريم، باريک ها در حدود درجه ي شش و هفت دست از خوردن مي کشند. اما باقي افراد، از جمله من و شما، تا درجه هشت تا ده هم پيش مي رويم. شايد دليل اين کار اشتباه گرفتن حس پر بودن يا سير شدن است و ما تصور مي کنيم اگر زود دست از خوردن بکشيم، خود را از غذاها محروم ساخته ايم. يا شايد عادت داريم بدون توجه به اين که نياز بدن مان چقدر است، هر چه در مقابل مان باشد تمام کنيم. بياييد از لاغرها تقليد کنيم. هنگام صرف وعده ي بعدي غذاي تان، در ميانه ي غذا خوردن قاشق و چنگال را کنار بگذاريد و با استفاده از مقياس يک تا ده پري معده، درجه ي پري خود را بسنجيد. يک بار ديگر هنگامي که حدود پنج لقمه از غذاي تان باقي مانده، اين کار را انجام دهيد. هدف از اين کار افزايش آگاهي شما از ميزان سيري در طي صرف غذاست و از طرف ديگر، اين مکث ها، موجب مي شود که احساس سيري فرصتي براي خودنمايي يافته و شما زودتر از قبل سيري را حس کنيد.
آنها دريافته اند که گرسنگي يک مورد اورژانس نيست.
بسياري از ما که مدام با کيلوگرم هاي اضافه درگيريم، گرسنگي را به عنوان شرايطي در نظر مي گيريم که بايد به سرعت برطرف شود. اگر از گرسنگي وحشت داشته باشيد، مدام براي پرهيز از آن به خوردن مي پردازيد. افراد باريک گرسنگي را تحمل مي کنند، زيرا مي دانند که حمله هاي گرسنگي همواره مي آيند و مي روند، پس از اقدام فوري خودداري مي کنند.
آنها از غذا براي تسکين غصه هاي خود استفاده نمي کنند.
مساله اين نيست که زنان باريک اندام نسبت به خوردن احساسي ايمن هستند، اما آنها مي توانند اين حالت را تشخيص داده و از خوردن دست بکشند. چه کنيم که مانند آنها باشيم؟ افزودن لعنت«ايست» به مجموعه ي لغات روزمره بسيار مفيد است. اين کلمه با فرمان هايي چون «از خوردن باقي بيسکويت ها دست بکش» متفاوت است، ما بايد بياموزيم که در زمان هايي چون گرسنگي، خشم، تنهايي يا خستگي که چهار دليل اصلي خوردن احساسي هستند، به خود آمده و فرمان «ايست» را صادر مي کنيم.
اگر واقعاً گرسنه هستيد، يک ميان وعده ي متعادل مانند يک مشت آجيل خام انتخاب کنيد که بتواند شما را تا وعده ي بعدي غذا نگه دارد. اما اگر خشمگين، تنها يا خسته هستيد، براي تسکين احساسات خود به دنبال يک راه حل جايگزين و بدون کالري باشيد. خشم خود را با پياده روي يا تنها با بالا و پايين پريدن کنترل کنيد، زيرا بالا رفتن ضربان قلب مي تواند از ميزان عصبانيت شما بکاهد. اگر تنها هستيد به يک دوست تلفن کنيد، به اقوام و دوستان يک ايميل بفرستيد يا براي قدم زدن به پارک يا فروشگاه برويد.
آنها ميوه ي بيشتري مي خورند
براساس تحقيقي از جامعه ي متخصصين تغذيه ي آمريکا، افراد لاغر در طول روز بطور متوسط يک وعده ميوه بيشتر از اشخاص چاق مصرف کرده و بيشتر از آنکه به مصرف مواد چرب تمايل داشته باشند، به مواد فيبري علاقه مندند. پس ميوه را به غذاهاي خود وارد کنيد. ببينيد در رژيم روزانه ي شما چه امکاناتي براي افزودن ميوه وجود دارد. هدف شما بايد افزودن دو يا سه وعده ميوه به غذاي روزانه باشد. مي توانيد ميوه را در ماست ريخته، برش هاي ميوه را به ساندويچ خود افزوده يا براي دسر از سيب پخته استفاده کنيد. همواره يک ظرف ميوه روي ميز داشته باشيد تا هنگام گرسنگي اولين ماده ي دم دست تان باشد.
آنها بنده عادتند
هر متخصص تغذيه به شما خواهد گفت که داشتن رژيم غذايي متنوع بسيار مفيد است، اما تنوع بيش از حد مي تواند نتيجه ي معکوس به بار آورد. تحقيقات نشان داده اند که مزه ها و بافت هاي بيش از حد متنوع، افراد را به پرخوري تشويق مي کنند. به گفته ي دکتر بک: «افراد باريک اندام داراي چيزي هستند که من آن را عادت غذايي مي نامم. اکثر غذاهاي اين افراد از مواد اوليه يي که با دقت انتخاب شده اند تشکيل مي شوند. اين غذاها از موارد تنوع بخش برخوردارند و در کل، رژيم غذايي آنها قابل پيش بيني است.» براي در پيش گرفتن اين روش بايد در مورد وعده هاي اصلي غذاي تان تا حد امکان برنامه ريزي شده و ثابت باشد و براي مثال صبحانه شامل برشتوک و شير، سالاد براي ناهار و... باشد. افزودن مرغ آب پز يا کبابي به سالاد در يک روز و ماهي تن در روز ديگر اشکالي ندارد، مهم اين است که دنبال کردن يک برنامه ي غذايي تقريباً از پيش تعيين شده، امکان افراط را از شما سلب مي کند.
آنها داراي ژن اراده و خويشتن داري هستند.
محققين در دانشگاه تافتز(TUfTs) متوجه شدند که بزرگترين عمل تعيين کننده ي افزايش وزن زنان در سنين پنجاه و شصت سالگي ميزان رفتارهاي بي قيدانه يا به عبارت ديگر نامحدود آنهاست. زناني که رفتارهاي بي قيد کمتري دارند و در مقابل از حس خودداري متعادلي برخوردارند، از کمترين ميزان اضافه وزن برخوردارند. بي قيدي بيشتر و در نتيجه خودداري کمتر، به افزايش وزن تا پانزده کيلو در سنين بالاتر منجر مي شود. براي تقليد از اين خصيصه، براي زمان هايي که ميزان خودداري تان در کمترين ميزان آن است، مانند ميهماني ها و حضور در گروه بزرگي از دوستان، آماده شويد. اگر در مهماني هستيد، با خود قرار بگذاريد که هر چهار پيش غذايي که به شما تعارف مي شود، يکي را برداريد. اگر براي شام بيرون رفته ايد، براي غذاي اصلي، يک پيش غذا سفارش دهيد و دسر خود را با يکي از دوستان شريک شويد.
آنها اهل حرکت هستند.
لاغر اندام ها، بطور متوسط هر روز دو ونيم ساعت بيش از افراد ديگر سرپا هستند. اين مدت براي سوزاندن 15 کيلو در سال کافي است. اگر قصد داريد بر ميزان تحرک خود بيفزاييد، قبل از هر چيز بايد صادقانه مقدار حرکت خود را ارزيابي کنيد. بسياري از افراد در بر آورد مقدار تحرک خود غلو مي کنند. اکثر مردم شانزده تا بيست ساعت از روز خود را در حالت نشسته مي گذرانند. روز شما بايد شامل سي دقيقه تمرين ورزشي با برنامه و مجموعه يي از عادات مفيد استفاده از پله به جاي آسانسور يا تميز کردن منزل با سرعت و انرژي بيشتر باشد.
آنها خوب مي خوابند.
افراد باريک در مقايسه با افراد داراي اضافه وزن، هفته يي دو ساعت بيشتر مي خوابند. بنا به نظر محقق، کمبود استراحت با چشمان بسته، با کاهش هورمون هاي کنترل کننده ي اشتها مانند لپتين و افزايش هورمون هاي بالا برنده ي اشتها مانند گرلين ارتباط مستقيم دارد. تا مي توانيد برنامه ي خود را به طوري تنظيم کنيد که هر شب هشت ساعت بخوابيد.
توصيه مهم
صبحانه بخوريد! 78% از رژيم گيرندگان موفق، هر روز خود را با صبحانه آغاز مي کنند.
منبع:نشريه 7 روز زندگي-ش86.
