حقّ مردم، مقدم بر حقّ نویسنده

رهنمودهای رهبرمعظم انقلاب اسلامی

در زمینه کتاب، اگر فرض کردیم که نویسنده برای خود حقّی قائل است- اگر فرض کنیم چنین حقّی واقعاً مبنای انسانی دارد، چون من شک دارم که آیا آن حق، مبنای انسانی دارد یا ندارد- در مقابل آن، حقّ دیگری به وجود می آید و آن، حقّ خواننده است، امر، بر این دایر است که ما حقّ نویسنده را حفظ کنیم یا حقّ خواننده را. فرض کنید یک نفر، رمانی را با بین جذّاب می نویسد که این رمان، حقایق تاریخی را تحریف می کند و ممکن است هزاران خواننده را هم به طرف خود جلب کند. می گوید به من اجازه دهید این رمان را به داخل جامعه بفرستیم تا مردم آن را بخولنند. شما می بینید که اگر مردم خواندند، ذهنشان نسبت به یک حقیقت تاریخی، دچار گمراهی خواهد شد. آیا حقّ خواننده ایجاب می کند که شما جلو نشر این رمان را بگیرید یا نه؟
من در تصوّر مردم- آنچه که امروز نظام به این قناعت رسیده- این طور فکر می کنم که مسأله، فقط در حقّ نویسنده و گوینده، منحصر نمی شود؛ بلکه حقّ بالاتری وجود دارد که آن، حقّ خواننده است. چرا می گوییم بالاتر؟ چون تعداد افراد بیشتر
است. یک نفر نویسنده، یک حق دارد؛ در حالی که هزاران خواننده، هزاران حق دارند. حقّ اینها باید رعایت شود. یک نفر است که کتابی را راجع به اوضاع رژیم گذشته می نویسد و یا به شکل خاطرات، آن را منتشر می کند- که حالا متأسفانه، خیلی هم به شکل ناصحیحی رایج شده است- بسیاری از جوانانی که امروز خواننده کتاب و مورد تأکید ما هستند که کتاب بخوانید، اینها کسانی هستند که آن اوضاع را ندیده اند و می خواهند چیزهایی بدانند. اگر اینها، آن کتاب را خواندند، نسبت به حقایقی که واژگون شده، دچار انحراف و اشتباه خواهند شد. آیا نظامی که بر مردم حاکم است، چنین مسؤولیتی ندارد که جلو این اشتباه را بگیرد. (1)

پی نوشت ها :

1- بحارالانوار، ج32، ص 448

منبع :خامنه ای علی رهبر جمهوری اسلامی /رهنمودهای رهبرمعظم انقلاب اسلامی /ناشر موسسه فرهنگی قدر1385