گروه پژوهشی بنیاد تاریخ پژوهی ایران معاصر
در مرداد سال 1348 مطابق با اوت 1969، رژیم صهیونیستی طی یک برنامه تنها پس از 2 سال از اشغال شهر قدس به اقدام به آتش زدن مسجد الاقصی می کند. در این توطئه که بعد ها تقصیر آن بر گردن یک توریست استرالیایی بنام دنیس مایکل روهان گذاشته شد بخش زیادی از ضلع جنوبی تخریب شد و منبر معروف صلاح الدین نیز آسیب جدی دید.
رژیم صهیونیستی همواره به شهر قدس با ویژگی های عمدتاً مذهبی و اسلامی آن به عنوان یک تهدید می نگرد و آن را عمل وحدت میان مسلمانان می پندارد. از همین رو، از همان ابتدا و حتی قبل از تشکیل دولت صهیونیستی نسبت به محو آثار اسلامی اهتمام ویژه ای داشته است که این برنامه را طرح یهودی سازی قدس اعلام کرده است.
در ابتدا با ایجاد یک جای پا در ضلع جنوب غربی حرم شریف در منطقه مسلمان نشین
المغار، اقدام به تخریب خانه مسلمان ها و سپس ایجاد محل عبادتگاه در جوار دیوار براق نمود و ازهمان ابتدا بر این نکته تأکید داشت که این قسمت از دیوار حرم شریف، دیواری به جای مانده از هیکل یا معبد سلیمان است که یهودیان با گریه و زاری در کنار آن خواستار بازگشت به دوران عظمت و شکوه سلیمان و احداث مجدد هیکل آن هستند. از همین رو، دیوار برق را ندبه نامیدند در فرهنگ عمومی نیز آن را در سطح جهان Wailling wall تبلیغ کردند.
با اشغال قدس به صورت رسمی در سال 1967، پس از جنگ شش روزه ژوئن، دست صهیونیست ها در این شهر برای انجام هر جنایتی بازتر شد و از همان زمان اقدام به حفاری در زیر حرم شریف کردند تا فرضیه های کذب وجود هیکل سلیمان در زیر مسجد الاقصی و حرم شریف را تقویت نمایند. هم اکنون بیش از 20 در ورودی به تونل های حفاری شده در زیر
این محل مشغول فعالیت مداوم است و حتی برخی از آنها را جهت بازدید سیاحان و گردشگران باز می گذارند. به اعتقاد برخی از کارشناسان، پایه های مسجد الاقصی با این حفاری شدیداً متزلزل و سست شده است و با یک حادثه طبیعی زلزله امکان تخریب سریع آن وجود دارد.
اماکن و مساجد اسلامی در قدس نیز از تعرض صهیونیست در امان نمانده است. تا کنون نزدیک به 50 مسجد و مقبره یا سایت اسلامی در قدس توسط صهیونیست ها تخریب و به جای آن کنیسه یا محل تجمع یهودی ها احداث شده است.
بافت جمعیتی قدس نیز با احداث شهرک های یهودی نشین که تعداد آن به بیش از 29 مورد می رسد، درحال تغییر است و متأسفانه در عین مقاومت مردم مسلمان قدس، کشورهای
اسلامی، فعالیت ویژه ای علیه صهیونیست ها به عمل نیاورده اند و این بی تحرکی، گستاخی برخی از گروه های فریب خورده و تندرو صهیونیست را واداشته است که هر ماه با سفر به قدس از تمامی سرزمین های اشغالی، حرکتی نمادین را برای تخریب مسجد الاقصی سامان دهند.
به آتش کشیده شدن مسجد الاقصی و بازدید از مهم ترین اقدامات اشغال گران در بروز نیت صهیونیستی خود جهت تخریب این مکان مقدس است و مسلمانان نیز به همین مناسبت یک سازمان بین المللی برای مقابله با اقدامات صهیونیستی تأسیس کرده و نام آن را سازمان کنفرانس اسلامی نهاده اند و تا زمان آزادی قدس دفتر و مرکز اصلی سازمان را در جده به صورت موقت قرار داده اند و یا اینکه به همین مناسبت هفته یا روز جهانی مساجد را پایه گذاری نمودند، ولی متأسفانه این حرکت های نمادین سازمان مذکور و ایام بزرگداشت مساجد، بهانه ای برای طرح مسائل داخلی کشورها و موضوعات دیگر شد. گویی اصلاً مسجد الاقصی به آتش کشیده نشده است که سازمان کنفرانس اسلامی به آن همه خدم و حشم تشکیل شود و یا هفته جهانی مساجد برپا گردد.
در واقع برخورد سمبلیک جهان اسلام با موضوع، بدون توجه به عمق قضیه، حاکی از آن است که سران کشورهای اسلامی اساساً با رژیم صهیونیستی در این خصوص مشکلی ندارند و حتی به فکر ایجاد و گسترش رابطه خود با آن هستند. آن چنان که حضرت امام(ره) می فرماید:
اتحاد با اسرائیلی که این روزها بر جنایاتش در منطقه، دست به جنایت بزرگ دیگری زده است و آن حفاری در مسجد الاقصی قبله اول مسلمین است که با سست شدن پایه های این مسجد خدای ناکرده قبله اول مسلمین خراب خواهد شد و اسرائیل به آروزی پست خود خواهد رسید.(1)
حضرت امام در جای دیگر رژیم شاه را از دخالت در امر بازسازی مسجد الاقصی پس از
آتش سوزی بر حذر می دارد و می فرماید:
مسجد الاقصی را آتش زدند، ما فریاد می کنیم که بگذارید مسجد الاقصی به همین حال نیم سوخته باقی باشد، این حرم را از بین نبرید، ولی رژیم شاه حساب باز می کند و صندوق می گذارد و به اسم بنای مسجد الاقصی، از مردم پول می گیرند تا بتوانند از این راه استفاده نمایند و جیب خود را پر کنند و ضمنا آثار جرم اسرائیل را از بین ببرند.(2)
روزنامه عراقی «الجمهوریه» نیز در تاریخ 23/10/1969 م 1/8/1348 خ زیر عنوان «مرجع دینی حضرت آیت الله خمینی خواستند که مسجد الاقصی تجدید بنا نشود» چنین آورد:
حضرت آیت الله خمینی، مرجع دینی، از کلیه مسلمانان خواستند که صفوف خود را در برابر دشمنان متحد سازند، حضرت آیت الله طی گفتگویی با خبرگزاری عراق اظهار داشتند کنفرانس اسلامی که در رباط منعقد گردید منشأ خدمتی به سود مسلمانان نشد، بلکه به دشمنان اسلام کمک کرد، زیرا این کنفرانس تلاش داشت که جنایت صهیونیسم در آتش زدن مسجد الاقصی لوث شود. جای شگفتگی نیست که کنفرانس مزبور با شکست مواجه شد زیرا بعضی از شرکت کنندگان در این کنفرانس نیت صادقانه نداشتند و به علاوه تناقضاتی میان شرکت کنندگان در این کنفرانس وجود داشت.
حضرت آیت الله افزودند: تا زمانی که فلسطین اشغال شده آزاد نشده است، مسلمانان نباید مسجد الاقصی را تجدید بنا کنند، بگذارند جنایت صهیونیسم هماره در برابر چشمان مسلمانان مجسم باشد و مایه حرکتی برای آزادی فلسطین گردد.(3)
در مرداد سال 1348 مطابق با اوت 1969، رژیم صهیونیستی طی یک برنامه تنها پس از 2 سال از اشغال شهر قدس به اقدام به آتش زدن مسجد الاقصی می کند. در این توطئه که بعد ها تقصیر آن بر گردن یک توریست استرالیایی بنام دنیس مایکل روهان گذاشته شد بخش زیادی از ضلع جنوبی تخریب شد و منبر معروف صلاح الدین نیز آسیب جدی دید.
رژیم صهیونیستی همواره به شهر قدس با ویژگی های عمدتاً مذهبی و اسلامی آن به عنوان یک تهدید می نگرد و آن را عمل وحدت میان مسلمانان می پندارد. از همین رو، از همان ابتدا و حتی قبل از تشکیل دولت صهیونیستی نسبت به محو آثار اسلامی اهتمام ویژه ای داشته است که این برنامه را طرح یهودی سازی قدس اعلام کرده است.
در ابتدا با ایجاد یک جای پا در ضلع جنوب غربی حرم شریف در منطقه مسلمان نشین
المغار، اقدام به تخریب خانه مسلمان ها و سپس ایجاد محل عبادتگاه در جوار دیوار براق نمود و ازهمان ابتدا بر این نکته تأکید داشت که این قسمت از دیوار حرم شریف، دیواری به جای مانده از هیکل یا معبد سلیمان است که یهودیان با گریه و زاری در کنار آن خواستار بازگشت به دوران عظمت و شکوه سلیمان و احداث مجدد هیکل آن هستند. از همین رو، دیوار برق را ندبه نامیدند در فرهنگ عمومی نیز آن را در سطح جهان Wailling wall تبلیغ کردند.
با اشغال قدس به صورت رسمی در سال 1967، پس از جنگ شش روزه ژوئن، دست صهیونیست ها در این شهر برای انجام هر جنایتی بازتر شد و از همان زمان اقدام به حفاری در زیر حرم شریف کردند تا فرضیه های کذب وجود هیکل سلیمان در زیر مسجد الاقصی و حرم شریف را تقویت نمایند. هم اکنون بیش از 20 در ورودی به تونل های حفاری شده در زیر
این محل مشغول فعالیت مداوم است و حتی برخی از آنها را جهت بازدید سیاحان و گردشگران باز می گذارند. به اعتقاد برخی از کارشناسان، پایه های مسجد الاقصی با این حفاری شدیداً متزلزل و سست شده است و با یک حادثه طبیعی زلزله امکان تخریب سریع آن وجود دارد.
اماکن و مساجد اسلامی در قدس نیز از تعرض صهیونیست در امان نمانده است. تا کنون نزدیک به 50 مسجد و مقبره یا سایت اسلامی در قدس توسط صهیونیست ها تخریب و به جای آن کنیسه یا محل تجمع یهودی ها احداث شده است.
بافت جمعیتی قدس نیز با احداث شهرک های یهودی نشین که تعداد آن به بیش از 29 مورد می رسد، درحال تغییر است و متأسفانه در عین مقاومت مردم مسلمان قدس، کشورهای
اسلامی، فعالیت ویژه ای علیه صهیونیست ها به عمل نیاورده اند و این بی تحرکی، گستاخی برخی از گروه های فریب خورده و تندرو صهیونیست را واداشته است که هر ماه با سفر به قدس از تمامی سرزمین های اشغالی، حرکتی نمادین را برای تخریب مسجد الاقصی سامان دهند.
به آتش کشیده شدن مسجد الاقصی و بازدید از مهم ترین اقدامات اشغال گران در بروز نیت صهیونیستی خود جهت تخریب این مکان مقدس است و مسلمانان نیز به همین مناسبت یک سازمان بین المللی برای مقابله با اقدامات صهیونیستی تأسیس کرده و نام آن را سازمان کنفرانس اسلامی نهاده اند و تا زمان آزادی قدس دفتر و مرکز اصلی سازمان را در جده به صورت موقت قرار داده اند و یا اینکه به همین مناسبت هفته یا روز جهانی مساجد را پایه گذاری نمودند، ولی متأسفانه این حرکت های نمادین سازمان مذکور و ایام بزرگداشت مساجد، بهانه ای برای طرح مسائل داخلی کشورها و موضوعات دیگر شد. گویی اصلاً مسجد الاقصی به آتش کشیده نشده است که سازمان کنفرانس اسلامی به آن همه خدم و حشم تشکیل شود و یا هفته جهانی مساجد برپا گردد.
در واقع برخورد سمبلیک جهان اسلام با موضوع، بدون توجه به عمق قضیه، حاکی از آن است که سران کشورهای اسلامی اساساً با رژیم صهیونیستی در این خصوص مشکلی ندارند و حتی به فکر ایجاد و گسترش رابطه خود با آن هستند. آن چنان که حضرت امام(ره) می فرماید:
اتحاد با اسرائیلی که این روزها بر جنایاتش در منطقه، دست به جنایت بزرگ دیگری زده است و آن حفاری در مسجد الاقصی قبله اول مسلمین است که با سست شدن پایه های این مسجد خدای ناکرده قبله اول مسلمین خراب خواهد شد و اسرائیل به آروزی پست خود خواهد رسید.(1)
حضرت امام در جای دیگر رژیم شاه را از دخالت در امر بازسازی مسجد الاقصی پس از
آتش سوزی بر حذر می دارد و می فرماید:
مسجد الاقصی را آتش زدند، ما فریاد می کنیم که بگذارید مسجد الاقصی به همین حال نیم سوخته باقی باشد، این حرم را از بین نبرید، ولی رژیم شاه حساب باز می کند و صندوق می گذارد و به اسم بنای مسجد الاقصی، از مردم پول می گیرند تا بتوانند از این راه استفاده نمایند و جیب خود را پر کنند و ضمنا آثار جرم اسرائیل را از بین ببرند.(2)
روزنامه عراقی «الجمهوریه» نیز در تاریخ 23/10/1969 م 1/8/1348 خ زیر عنوان «مرجع دینی حضرت آیت الله خمینی خواستند که مسجد الاقصی تجدید بنا نشود» چنین آورد:
حضرت آیت الله خمینی، مرجع دینی، از کلیه مسلمانان خواستند که صفوف خود را در برابر دشمنان متحد سازند، حضرت آیت الله طی گفتگویی با خبرگزاری عراق اظهار داشتند کنفرانس اسلامی که در رباط منعقد گردید منشأ خدمتی به سود مسلمانان نشد، بلکه به دشمنان اسلام کمک کرد، زیرا این کنفرانس تلاش داشت که جنایت صهیونیسم در آتش زدن مسجد الاقصی لوث شود. جای شگفتگی نیست که کنفرانس مزبور با شکست مواجه شد زیرا بعضی از شرکت کنندگان در این کنفرانس نیت صادقانه نداشتند و به علاوه تناقضاتی میان شرکت کنندگان در این کنفرانس وجود داشت.
حضرت آیت الله افزودند: تا زمانی که فلسطین اشغال شده آزاد نشده است، مسلمانان نباید مسجد الاقصی را تجدید بنا کنند، بگذارند جنایت صهیونیسم هماره در برابر چشمان مسلمانان مجسم باشد و مایه حرکتی برای آزادی فلسطین گردد.(3)
پی نوشت ها :
1- صحیفه امام، ج15، 60/6/15، ص 125، (پیام امام خمینی به زائران بیت الله الحرام).
2- کتاب ولایت فقیه، ص38.
3- سید حمید روحانی، نهضت امام خمینی، ج2، (تهران: عروج، 1381، چ15)، ص617.
منبع: نشریه 15 خرداد، شماره 16.
