Hot Pursuit

نمایش پرهیجان تعقیب و گریز
HP در واقع سومین قسمت از سری محبوبSuit Hot Pur- است که البته علی رغم فاصله 7 ساله نسبت به قسمت قبلی (HP2 در سال 2002 عرضه شد) دیگر عددی را به دنبال خود نمی کشد و به نوعی یک Reboot محسوب می شود. خوشبختانه دیگر با داستان های سطحی دزد و پلیس و اوجگیری یک قهرمان مسابقه ای روبرو نیستیم. تنها هدف در HP بردن مسابقه ها به هر قیمتی است و در اینجا نه گروهی از افراد خلافکار به دنبال شما هستند و نه دوستانتان دل به بُرد شما بسته است. در این اثر تنها شما هستید و هدفتان که چیزی جز پیروزی نیست. باید در همین ابتدا اعتراف کنم نوشتن نقدی شایسته برای HP بسیار دشوار است؛ نه به این دلیل که این اثر صرفاً بازی زیبایی است، بلکه به این خاطر که سازندگان با دقت تمام بازی را ساخته اند و نکات منفی در آن بسیار کم است و پیدا کردن نقاط ضعف کار سختی است.
در همان شروع بازی، موسیقی اصلی HP که توسط گروه Seconds to Mars 30 اجرا شده، پخش و بازیباز جذب هنرنمایی سازندگان می شود. هسته گیم پلی بازی بسیار ساده اما در عین سادگی بسیار جذاب کار شده است. همانند دو قسمت قبلی سری، مسابقه ها به دو بخش کلی رانندگی با ماشین های عادی و دستگیری مجرمین توسط پلیس خلاصه می شود. رانندگی با ماشین های عادی به بخش های مسابقه در مناطق مختلف و ثبت مدت زمان مشخص محدود می شود. در پخش پلیس بازیبازها می توانند یکی از ماشین های مختلف پلیس را انتخاب کرده و به دنبال مجرمین و عاشقان سرعت بروند. در این بخش بازیبازها باید به هر شکل ممکن ماشین های خلافکار را از دور خارج کنند و این بخش شباهت زیادی به Burnout و بخش Take Down آن دارد. Criterion نه تنها بسیاری از عناصر اصلی سری NFS را زنده کرده؛ بلکه المان های جالبی را از Burnout به HP آورده و به همین خاطر بعضی جنبه های بازی بیشتر از این که شبیه به NFS باشد به سری Burnout شباهت دارند. البته این موضوع نه تنها ایراد به حساب نمی آید؛ بلکه جزو نکات مثبت بازی به شمار می رود. در بعضی مسابقه ها بازیباز باید یک ماشین مشخص را از سر راه بردارد؛ اما در مسابقه های دیگر وظیفه دارید چندین ماشین را دستگیر کنید. البته این مسابقه ها درجات سختی مختص خود را دارند. به طور مثال در بخش هایی که شما به دنبال یک ماشین مشخص هستید، با هوش مصنوعی قویتری روبرو می شوید و علاوه بر آن ماشین نام برده از سرعت و قدرت بالاتری برخوردار خواهد بود. از سوی دیگر در بخش هایی که باید چندین ماشین را Take Down کنید، ماشین ها از هوش مصنوعی ضعیفتر و به دنبال آن از قدرت و سرعت کمتری بهره می برند. در یکی دیگر از بخش های پلیس، باید در زمانی مشخص به منطقه مورد نظر برسید. در واقع بخش Time Trial در هر دو بخش پلیس و ماشین های معمولی وجود دارد. برعکس شماره های پیشین و همانند سنت پیشینه سری HP به جز انتخاب رنگ، هیچ گونه بخش شخصی سازی دیگری برای تغییرات ماشین های مختلف وجود ندارد.
با این وجود تعداد ماشین های بازی به قدری زیاد است که بازیباز کاملاً ارضا شود. البته باید اشاره کرد که در طول بازی تجهیزات فوق العاده ای به بازیباز اهدا می شود که در ادامه به آن ها می پردازیم. پس از پایان هر مسابقه با توجه به امتیازها و رنگ مدالتان، یک وسیله نقلیه جدید به شما داده می شود. خوشبختانه حتی در بخش پلیس هم چنین رویه ای وجود دارد و پس از هر مسابقه یک ماشین پلیس ویژه در اختیارتان قرار می گیرد.

گیم پلی منحصر به فرد

مواردی مثل ماشین های زیاد، گرافیک بالا، عناصر جانبی مثل شخصی سازی و... همگی جز عوامل فرعی بازی های مسابقه ای به حساب می آیند. هر چند وجود چنین عواملی آن هم در سطح قابل قبول و بالا بسیار حایز اهمیت است؛ اما در هیچ ژانری چون ژانر مسابقه ای گیم پلی اهمیت ندارد. گیم پلی دقیقاً همان بخشی است که Criterion همیشه در آن می درخشد و به تبع آن HP از هم از این قاعده مستثنا نیست. هندلینگ ماشین ها واقعاً نرم و جذاب است و استفاده از دکمه X برای ترمز دستی و Drift در کنار RB برای ترمز باعث هر چه جذاب تر شدن بازی شده است. علاوه بر این همه ماشین ها از همان ابتدا قابلیت استفاده از نیترو را دارند و این ویژگی تا پایان مسابقه ها قابل دسترس است و به صورت خودکار پر می شود. با Take Down کردن ماشین های دیگر نه تنها آن ها را از خود دور کرده اند؛ بلکه به لیست امتیازهای تان در پایان بازی اضافه می شود. بخش Take Down تا حد زیادی با سری Burnout تفاوت دارد. در Burnout هر قدر سرعت تان بیشتر باشد راحت تر می توانید ماشین ها را نابود کنید؛ البته باید مراقب باشید با دیگر ماشین های تصادف نکنید.
دیگر موضوعی که باید به آن اشاره کرد، تنوع مسابقه ها است. وجود مادهای مختلفی چون Time Trail, Race, Rapid Response و... به خوبی نشان دهنده این مساله است. در بین مادهای مختلف، Hot Pursuit بدون شک بهترین بخش بازی است. این ماد برای هر دو بخش مسابقه و پلیس وجود دارد. اگر مسابقه دهنده باشید بازی شما را با تعداد زیادی شرکت کننده، پلیس و تجهیزات قوی تنها می گذارد. در سوی دیگر به عنوان پلیس موظف هستید پیش از این که کسی مسابقه را به پایان برساند همه آن ها را از دور خارج کنید. یکی از سیستم های جالبی که Criterion در بازی قرار داده، سیستم امتیازدهی است. استفاده درست از تجهیزات، Take Down ماشین های دیگر و... جزو مواردی است که امتیاز شما را افزایش خواهد داد. این امتیازها در پایان هر مسابقه محاسبه شده و به اندازه آن از خودروهای جدید بهره مند خواهید شد. امتیازها درجه کلی شما را نیز ارتقا می دهند و در نهایت با مسابقه های سخت تری روبرو می شوید. HP دارای 16 تا 24 ساعت گیم پلی است که با توجه به حوصله بازیباز کمتر و بیشتر می شود. هر قدر بازیباز بیشتر پیشرفت می کند با مسابقه های به مراتب سخت تری روبرو می شود. در واقع تنها مشکل بازی همین است. در اواخر بازی مسابقه های بسیار سختی و طولانی ای پیش رو دارید. در طول این مسابقه ها تنها یک اشتباه کوچک موجب شکست می شود. حال تصور کنید در حال پیشروی در بخش Time Trail هستید و 6 دقیقه هم زمان دارید. کافی است در دقیقه پایانی یک اشتباه کوچک انجام دهید تا نتوانید به مقام اول دست یابید. در واقع اواخر بازی کمی اعصاب خُردکن می شود! البته باید اشاره کرد که این موضوع تنها یک ضعف جزیی است و چیزی از جذابیت های بازی کم نمی کند.

آنلاینی برای تمام فصول

سازندگان خوش ذوق Criterion، جزو معدود بازیسازانی هستند که توانسته اند به خوبی تعادل بین بخش تک نفره و چندنفره را رعایت کنند و بازی کاملی ارایه دهند. بخش چندنفره HP یک شاهکار به معنای واقعی است. سازندگان برای این بخش سیستمی به نام Autolog طراحی کردند که چه در بخش چندنفره و چه در بخش قهرمانی کارایی دارد. در این بخش می توانید هر زمان که خواستید با دوستان خود به رقابت بپردازید. خیلی وقت ها مشغول بازی هستید و ناگهان پیامی از طرف یکی از دوستان تان دریافت می کنید که شما را به رقابتی جدید فرا می خواند. خوشبختانه در هر ماد مسابقه ای می توانید با دوستان تان رقابت کنید. به طور مثال می توانید در مسابقه های Hot Pursuit در نقش پلیس ظاهر شوید و دیگر دوستان خود را از گردونه رقابت ها خارج کنید. بازیبازها همچنین می توانند فیلم ها و رکوردهای خود را روی این سیستم قرار دهند. سازندگان برای DLCهای آینده بازی نیز یک بخش کاملاً مجزا در منو بازی تهیه کرده اند که ارزش های بخش چندنفره را بیش از پیش می کند. تنها مشکل بخش چندنفره نبود ماد Split-Screen است که البته با بخش آنلاین بی نظیر چندان که باید و شاید به چشم نمی آید.
در پایان باید گفت Criterion یکی از توانمندترین استودیوهای بازیسازی در ژانر مسابقه ای است و آخرین ساخته آن ها نیز بیش از پیش بر شهرت و توانمندی آن ها می افزاید. HP بازی ای است که به همه عاشقان سرعت توصیه می شود و حتی اگر علاقه ای به ژانر مسابقه ای ندارید باز هم پیشنهاد می کنیم این عنوان سرگرم کننده را تجربه کنید.

جلوه های بی نظیر

Criterion در طول فعالیت خود همیشه بازی های با کیفیتی را از لحاظ گرافیکی ارائه کرده است. در این نسل آن ها از موتوری جدید به نام Chameleon بهره می برند. البته باید اشاره کرد این موتور کاملاً با موتوری که Criterion درParadise Burnout استفاده کرده بود، فرق دارد و سازندگان پس از ساخت آن اثر کار ساخت موتور جدیدی را در برنامه خود قرار دادند. بازی به دلیل استفاده از افکت Deferred Lighting نورپردازی فوق العاده ای دارد. HP با سرعت ثابت 30 فریم بر ثانیه اجرا می شود. سیستم ذرات بازی بسیار عالی و سایه زنی نیز فوق العاده است. طراحی و مدلسازی ماشین ها نیز به بهترین نحو انجام شده و طراحی محیط نیز واقعاً متنوع است. خوشبختانه همه ماشین های بازی با الهام از مدل واقعی آن ها طراحی شده اند. از محیط های برفی و کوهستانی تا محیط های خشک و صحرایی همگی در بازی به بهترین شکل ممکن طراحی شده اند. یکی از بهترین نکات تکنیکی بازی فیزیک آن است. سیستم تخریب ماشین های بازی واقعاً جذاب است. تیم سازنده برای طراحی فیزیک بازی از استودیو DICE (سازنده سری Battlefield) کمک گرفته است. به همین دلیل بازی از این لحاظ بسیار طبیعی جلوه می کند و بر خلاف Shift دیگر خبری از باگ های عجیب و غریب نیست. در بخش صداگذاری سازندگان سنگ تمام گذاشته اند و امکانات بسیار جالبی را فراهم کرده اند. صدای وسایل نقلیه بسیار طبیعی هستند و بازی از آهنگ های لایسنس شده خوبی بهره می برد. با این وجود حتی اگر علاقه ای به آهنگ های بازی نداشتید، می توانید موسیقی های مورد نظرتان را روی هارد کنسول بریزید و هنگام بازی آن ها را گوش دهید!

مزایا

یک اثر چشم نواز، گیم پلی بی نهایت جذاب و طولانی، بخش چند نفره قوی، مادهای بی نظیر، آهنگ های لایسنس شده جذاب به همراه قابلیت قرار دادن موسیقی های مورد علاقه، استفاده از ماشین های لایسنس شده

معایب
سختی نسبی در آخر بازی، ممکن است اواخر بازی کمی تکراری شود.
منبع: نشریه بازی رایانه، شماره 40.