اصطلاح شناسی بیماریهای عفونی

آبسه: مجموعه ای چرک که در نزدیکی بافت عفونی تشکیل می شود.
آنتی بیوتیک: نوعی داروی ساخته شده از میکروبی که میکروبهای دیگر را نابود می کند.
گندزدا: ماده ای شیمیایی که برای نابود کردن میکروبها به کار می رود.
باسیل: باکتری میله شکل.
باکتری: نوعی میکروب؛ ارگانیسمی بسیار کوچکتر از آنکه با چشم غیرمسلح دیده می شود.
کما: حالت بیهوشی که شخص می تواند از آن خارج شود.
کشت: رشد دادن مصنوعی میکروارگانیسمها، به ویژه باکتریها، در ظرف آماده شده به همین منظور.
شیوع: گسترش بیماری در ناحیه ای که معمولاً بیماری موردنظر در آن مشاهده نمی شود و مبتلا شدن عده ی زیادی از مردم.
کشت دادن: نگه داشتن چیزی در دمای مناسب برای کمک به رشد آن.
مصونیت: حالت مقاوم بودن در برابر میکروبهای یک بیماری خاص. مصونیت نتیجه ی فعالیت سیستم ایمنی بدن است.
تلقیح: وارد کردن میکروب یا ویروس یک بیماری به بدن انسان یا حیوان، به منظور وادار کردن بدن به ایجاد مصونیت در برابر آن بیماری.
لیسوزیم: نوعی ماده ی گندزدای طبیعی، که در اشک، بزاق، مخاط، چرک و خونابه ی بدن انسان و در بعضی از گیاهان یافت می شود و با عفونتهای میکروبی مقابله می کند.
مننژیت: عفونت غشای دور مغز و طناب نخاعی، که در نتیجه ی آلوده شدن به میکروب ایجاد می شود.
میکروارگانیسم: موجود زنده ی میکروسکوپی که به اندازه ای کوچک است که با چشم غیرمسلح دیده نمی شود.
فاگوسیت: هر یک از گلبولهای سفید خون که باکتریها و سلولهای مرده را می بلعند و هضم می کنند.
استافیلوکوک: باکتری گردی که به صورت کپه ای رشد می کند.
سولفونامیدها: گروهی از داروهای شیمیایی که انواع خاصی از باکتری را نابود می کردند.
واکسن: باکتری یا ویروس ضعیف شده ی بیماری که به بدن انسان یا حیوانات وارد می کنند تا در آنها مصونیت ایجاد کنند.
ویروس: کوچکترین میکروب شناخته شده که از باکتری بسیار کوچکتر است.
منبع: برچ، بِوِرلی؛ (1385)، آلگزاندر فلمینگ پیشگام در ساخت آنتی بیوتیک، ترجمه ی محمدرضا افضلی، چاپ اول.