پرواز برفی بر بام ایران

انسان موجود عجیبی است. تیشه به ریشه طبیعت می زند. جنگل ها نابود می شود. شهرهای سیمانی و سیاه به جایش می نشیند. لایه ازن سوراخ می شود. زمین گرم می شود. بارش باران کم می شود. برف ها برای همیشه به قله های بلند پناهنده می شوند. آن زمان شال و کلاه می کند و به دنبال آنچه خود کمر به قتلش بسته است می افتد. برای همین است که با موازات گرم شدن زمین و تغییرات آب وهوایی فصل های متفاوت، گردشگران خاص خود را پیدا می کند. گروهی عاشق کویر می شوند. کویری ها به سمت دریا می روند. دریایی ها به سمت کوه های پربرف. تا آنجا که گردشگری زمستان سال هاست به منبع درآمد مطمئنی برای بسیاری از کشورها تبدیل شده است. آنقدر که وقتی امسال آسمان سوئیس خساست به خرج داد و به رسم هرسال نبارید، این کشور را با بحران روبه رو کرد.
اما از سوی دیگر گشاده دستی آسمان در هند باعث شده تا این کشور با تجهیز پیست های اسکی خود با جدیدترین استانداردهای جهانی، رفته رفته به عنوان مقصد بعدی گردشگری زمستانی جهان تبدیل شود. آنقدر که ۲۱ درصد عاشقان کوه های برفی را به کوه های پربرف هند می کشاند. ایران هم سهمی از این همه نعمت ندارد. تازه چند سالی است در کشور ما هم جشنواره هایی برای کشاندن گردشگران به سرزمین های برفی برگزار می شود. سرعین پیشتاز همه جشنواره ها بود، هرچند آمادگی نداشت. اما از همان سال استارت این جشنواره ها زده شد. بعد هم تبریز و زنجان و ارومیه اعلام آمادگی کردند. حالا هم برف دوستان باید مسیر را به سمت کوهرنگ بختیاری بکشانند. البته مسیر برف های زردکوه، مسیر پررفت و آمدی است. از دیرباز چنین بوده است.

به سمت کوهرنگ

زمستان روسپید زندگی است و سیاهی به زغال مانده که به سمت کوهرنگ می رویم. کوهرنگ با پیست اسکی «چلگرد» از دیرباز مقصد گردشگران حرفه ای سرزمین های برفی بوده است. چلگرد مرکز کوهرنگ است. سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری امسال جشنواره یخی را هم به کوهرنگ کشانده تا گروه های مختلف در مسابقه ای عمومی، نقشی به برف های سپید «زردکوه» بزنند. زندگی چه به زمستان برسد، چه نرسد، زردکوه همیشه پربرف است. البته قله هایش. امسال اما نه به رسم همیشه، برفش کمتر از هرسال است. برای همین هم جشنواره از کوهرنگ به یکی از روستای های نزدیک آن نقل مکان می کند؛ روستای قاسم آباد. قاسم آباد امسال سهم بیشتری از برف برده است. زردکوه سوای امسال، همیشه پربرف است.

پیست اسکی وحشی

به هرحال بارش مداوم دانه های برف بر سر و روی زردکوه باعث شد در سال ۱۳۴۲ پیست اسکی چلگرد روی زردکوه ساخته شود و تا به امروز مقصد بسیاری از عاشقان برف بوده است. پیست شیب ملایم و دلخواهی دارد به طول ۸۰۰ متر. محدوده ورزش بانوان و آقایان از هم مجزاست. از مشهورترین پیست های ناحیه زاگرس است. انباشت حجم مناسب برف، راه دسترسی مناسب، قرار گرفتن در منطقه مستعد توریستی کوهرنگ و نیز هوای آفتابی و آرامش اکثر روزهای فصل زمستان از دلایل انتخاب این پیست نزد ورزشکاران و گردشگران است.

در مسیر دانه های برف

اما پیش از رسیدن به کوهرنگ باید وسیله نقلیه را مشخص کرد. دست شما برای انتخاب وسیله نقلیه با کوهرنگ باز است. می توان کوتاه ترین راه را انتخاب کرد، یعنی از فرودگاه تهران تا شهرکرد. کافی است با یک آژانس هواپیمایی تماس بگیرید. دومین انتخاب قطار است. از تهران خود را به اصفهان برسانید. چرخی میان تاریخ صفوی آن بزنید. از سی و سه پل که این روزها زمزمه زاینده رود را به گوش جان دارد تا پل خواجو و میدان نقش جهان. می توانی چهل ستون را هم از بر کنی. بعد با تاکسی، سواری یا مینی بوس خود را با فاصله زمانی یک ساعت به شهرکرد برسانی. از شهرکرد تا کوهرنگ هم یک ساعت فاصله است.
البته پیش از رسیدن به کوهرنگ می توان در شهر فارسان توقف کرد و چرخی هم در این شهر زد. اما از آنجا که زمستان بالاخره با یک ماه تاخیر خود را به آسمان ایران رساند و بسیاری از شهرها را سفیدپوش کرد، قطار وسیله مناسبی است. زمینی هم می شود از تهران به کوهرنگ رفت. ۶ ساعت طول می کشد تا مقصد. دو مسیر هم برای این که پا به پای جاده شوید وجود دارد. حالا می خواهید با وسیله شخصی بروید، یا اتوبوس. هر دو مسیر تا قم یکی است. یک مسیر به کاشان می رسد که از آن یک بزرگراه بدون این که از دل شهری بگذرد شما را به اصفهان می رساند. یک مسیر چهاربانده، البته با حضور دوربین پلیس که کسی قوانین را زیر پا نگذارد. مسیر دیگر شما را از قم به دلیجان می برد. میمه را که پشت سر بگذارید، به اصفهان می رسید. از اصفهان هم به شهرکرد. یادتان باشد در اصفهان ۳ ترمینال برای سفرهای بیرون از شهر وجود دارد. ترمینال صفه، کاوه و زاینده رود. برای رفتن به شهرکرد و کوهرنگ به سمت ترمینال زاینده رود بروید. در دو ترمینال دیگر چیزی انتظار شما را نمی کشد.

توقف در هزارتوی تاریخ

اگر شما هم مثل ما بخش اصلی سفر را مسیر بین مبدا تا مقصد می دانید، می توانید پا به پای جاده شوید. البته یادتان باشد زمستان است و باید مجهز راهی سفر شوید. حتی می توانید قطار را برای این بار انتخاب کنید و دیدار از مسیر زیبا را برای فروردین و اردیبهشت سال آینده بگذارید. مقصدتان هم بشود سوسن های چلچراغ کوهرنگ که هرساله خیل بسیار زیادی از گردشگران را به سمت خود می کشانند. هرچند بعد از این که خستگی خود را روی شانه های کوهرنگ به در کردند زخمش می زنند و سوسن های چلچراغ را پیش از مرگ طبیعی می کشند اما به هرحال اگر با قطار هم خود را به اصفهان رسانده باشید، مسیر اصفهان تا شهرکرد و شهرکرد تا کوهرنگ را باید پا به پای جاده شوید. اصفهان را که چند سطر پیش دوره کردیم و در تاریخ صفوی آن پرسه زدیم. اما پیش از این که شهرکرد را به کوهرنگ بکشانید، می توانید به دیدار پل «زمان خان» بروید. پل هم یادگاری است از دوره صفوی، با خروش های زاینده رود که از زردکوه جان می گیرد. موج روی موج می اندازد. چهارمحال و بختیاری را سیراب می کند و راهی اصفهان می شود.
کوهرنگ با پیست اسکی «چلگرد» از دیرباز مقصد گردشگران حرفه ای سرزمین های برفی بوده استقلعه«چالشتر» هم از دیگر آثار تاریخی شهرکرد است که به دوره قاجار برمی گردد. شهرکرد چهار موزه سنگ، مردم شناسی، کار و زندگی هم دارد. «گرداب بن» هم از دیگر آثار این شهر است. شهرکرد را که دوره کردید باید به سمت فارسان بروید. در فارسان هم می توانید به دیدار «پیرغار» بروید. اینجاست که می توانید کتیبه های دوران مشروطیت را از بر کنید. می توانید سری هم به قلعه سردار اسعد بختیاری بزنید. بعد هم بروید به سوی کوهرنگ. کوهرنگ علاوه بر پیست اسکی چلگرد که شهره جهانی دارد اما امکانات درخور نه، آبشاری دارد به نام کوهرنگ. از جمله زیباترین آبشارهای کشور است. تونل کوهرنگ هم از جمله دیدنی های این شهر کوچک است. تونل کوهرنگ تونلی است که برای انتقال آب رود ماربر (آب کوهرنگ) به زاینده رود در نزدیک شهر چلگرد ساخته شده است. نخستین تونل کوهرنگ در سال ۱۳۳۲ بهره برداری شد.

خستگی را به کجا بکشانیم

پیست اسکی چلگرد و آبشار کوهرنگ از دیرباز خاطرخواهان خاص خود را داشته است. برای همین است که براحتی می توان در شهر اقامت چند روزه داشت بدون این که نگران جا و مکان مناسب بود. هتل «زردکوه»، «کوهرنگ» و «قصراحمد» از جمله هتل هایی است که می توان به فراخور حال از آنها استفاده کرد. خانه معلم از نقاط دیگری است که با قیمت کمتر می توانید در آن ساکن شوید.

یادگاری بختیاری

بختیاری، سرزمینی که با نگاه طبیعی و جغرافیایی بام ایران نامیده می شود، سرزمین تاریخ و طبیعت است. لبریز زمزمه های چشمه ها و رودهاست. پر از ترانه های عاشقانه و حماسی. سرزمینی تاریخی که شاید بتوان از شیرهای سنگی روی قبرها بخشی از آن را یافت. سوغات این شهر را بیش از هرچیزی محصولات طبیعی آن تشکیل می دهد. از کشک و قارا گرفته تا گز بلداجی که بختیاری ها اعتقاد دارند شهرت جهانی دارد تا آنجا که گز بختیاری ها به اسم اصفهانی ها در بازار جهانی به فروش می رسد. همچنین می توانید صنایع دستی چون گلیم و قالی، نمک و البسه بختیاری با نقش و نگارهایی که از طبیعت زیبای آن سرچشمه می گیرد را بخرید و با خود به یادگار بیاورید. کوهرنگ شهر کوچکی است با یک خیابان اصلی. برای تهیه پول می توانید به عابربانک های کشاورزی و صادرات مراجعه کنید.
کوهرنگ این روزها میزبان شرکت کنندگان جشنواره زمستانی است که قرار است با ساختن تندیس های برفی مسابقه بدهند و حواس گردشگران حرفه ای را به این سمت کشور جلب کنند. بنابراین شما هم می توانید با تماس با شماره های ۰۳۸۱۳۳۴۴۶۴۲ و ۳۳۴۲۹۱۲ در روزهای اداری اطلاعات این برنامه را بگیرید و شرکت کنید. جشنواره نوزدهم شروع خواهد شد و بیست و پنجم پایان می یابد. همچنین می توانید سفر را به روزهای بعد از جشنواره موکول کنید. اما داشتن اطلاعات دقیق از راه ها و وضعیت آب و هوا می تواند سفری مطمئن و شیرین را برای شما به ارمغان بیاورد.
منبع:آفتاب http://www.aftabir.com