طلا می‌تواند بر روی درخت رشد کند

زمانی که به دنبال اکتشاف طلا در زیر زمین هستید، نگاهی هم به بالا بیاندازید
یک سری از تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تکه‌های نانوی طلا، (لکه‌ی قرمز) در درون برگ درختانی همانند این اوکالیپتوس، می‌تواند از طریق آوندها، این فلز با ارزشی که در زیر زمین چال شده است را، از زیر زمین بالا کشیده و در خود ذخیره کند. زمانی که مل لینترن می‌گوید طلا می‌تواند بر درختان بروید، او شوخی نمی‌کند. لینترن یک شیمی زیست شناس است که در سازمان مطالعات صنعتی و علمی دولت فدرال استرالیا یا CSIRO در کنزینگتون در ایالت غربی استرالیا، مشغول به فعالیت می‌باشد. تیمی که او سرپرستی می‌کند توانسته است ذرات بسیار ریز این فلز با ارزش را در برگ‌های درخت اکالیپتوس کشف کند.
اگر تصور می‌کنید که آن قدر طلا در برگ‌ها وجود دارد که در زیر نور خورشید می‌درخشد، اشتباه می‌کنید. لینترن ذکر کرد که، این لکه‌هایی که پیوندهای طلا دارند، تنها طولی برابر با یک پنجم قطر موی انسان را دارد. در حقیقت، برای پیدا کردن این ذرات نانوی طلا، گروه او، با یک سری متخصص در یک آزمایشگاه بسیار خاص به نام آزمایشگاه تقویت و تسریع ذرات باردار الکترونی استرالیا، با هم همکاری کردند. این آزمایشگاه دارنده‌ی یکی از قوی‌ترین دستگاه‌های عکس برداری اشعه‌ی ایکس در دنیا می‌باشد. این دستگاه برای دیدن درون اشیاء مورد استفاده قرار نمی‌گیرد (همانند کاری که سوپرمن انجام می‌داد)، بلکه برای به دقت نگریستن به نمونه‌ها به جهت یافتن موارد بسیار بسیار ریز مورد استفاده قرار می‌گیرد. ذرات ریزی چون لکه‌های طلا.
گروه لینترن در گزارش خود در ۲۲ اکتبر در مجله‌ی ارتباطات طبیعت این‌گونه ذکر کرد: برگ‌ها ارزش استخراج طلا را ندارند. ولی هم چنان، گیاهان می‌توانند ما را به ثروت واقعی هدایت کنند. چگونه؟ برگ‌ها می‌توانند تیم‌های اکتشاف کننده‌ی طلا را به رگه‌های اصلی و غنی طلا هدایت کنند تا آن جا را حفاری کنند؛ یا هر گونه مواد معدنی کم یاب دیگر، زیرا که منبع هر گونه مواد معدنی کم یاب که در اعماق زمین دفن شده است را می‌توان از طریق مشاهده‌ی ذرات آن ماده‌ی معدنی در برگ‌ها، رد یابی کرد.
در واقع، سال‌ها است که زمین شناسان از ارزش استفاده از مواد گیاهی و حیوانی، جهت کشف مواد معدنی زیر زمینی اطلاع دارند. لیزا ورال می‌گوید: به این فرآیند، کشف از طریق زمین شناسی بیو شیمیایی می‌گویند. او یک محقق زمین شناس در سازمان گونه‌های علم زمین شناسی در لینهام استرالیا می‌باشد. زمین شناسی بیو شیمیایی در رابطه با حرکت مواد از بخش‌های غیر زنده به بخش‌های زنده و بالعکس، در یک اکو سیستم طبیعی می‌باشد، از جمله مواد معدنی. ورال این گونه اشاره کرد "عمل لینترن بر پایه‌های ۴۰ ساله از کشفیات زمین شناسی بیو شیمی بنا شده است".
با این وجود، قصد لینترن، کشف معادن جدید طلا نبود. او از قبل می‌دانست که مقادیری از طلا در ۳۰ متری (۹۸ فوتی) زیر بعضی از درختان اکالیپتوس دفن شده است. در نتیجه مطالعات او معطوف بود به عکس برداری از ذرات نانوی طلا، در میان برگ درختان. هم اکنون تیم او در حال تحقیق و بررسی این موضوع هستند که درختان چگونه این فلز را حرکت داده و در یک نقطه جمع می‌کنند. لینترن می‌گوید "واقعاً شگفت انگیز است که درختان می‌توانند طلا را از یک چنین عمقی به بالا بکشند" او سپس ادامه داد "این فاصله به اندازه‌ی یک ساختمان ده طبقه می‌باشد".
شرکتی که وارل برای آن‌ها کار می‌کند، به شرکت‌های حفاری، از طریق اکتشاف زمین شناسی بیو شیمیایی، کمک می‌کند. تحقیقات وارل بر کشف مواد معدنی در زیر سنگ پوش‌ها متمرکز می‌باشد. سنگ پوش لایه‌ای از شن، خاک و سنگ صخره‌ای لق می‌باشد. او معتقد است اکتشافات وابسته به علم زیست شناسی در استرالیا از اهمیت خاصی برخوردار است. این اهمیت به این خاطر است که بخش اعظمی از یک ناحیه بسیار وسیع بیابانی، به نام صحرای استرالیا را لایه‌ای از سنگ پوش ضخیم، همانند یک پتو پوشانده است. گیاهان تشنه‌ی این ناحیه، برای جستجوی آب، لایه‌ی ضخیم این سنگپوش را با ریشه‌های خود می‌شکافند. گاهی اوقات این گیاهان طلا و شاید مواد معدنی کم یاب‌تر را به همراه آب، بالا کشیده و در خود ذخیره می‌کنند.
وارل در جایی نوشته است: اما گیاهان تنها کمک رسانان زمین شناسان نیستند. موریانه‌ها برای محکم نگه داشتن لانه‌های خاک ریزی بزرگ خود، به مواد مرطوب نیاز دارند. در نواحی بیابانی، هم چون بوتسوانا، دیده شده که این حشرات، تا ۴۰ متر (۱۳۱ فوت) زمین را نقب می‌زنند. و در نتیجه به همراه گلی که از اعماق با خود به بالا می‌آورند، طلا هم بالا می‌آورند. زمین شناسان هنگام جمع آوری نمونه از خاک ریزهای این حشرات، باید نیش این حشرات را نیز تحمل کنند. زمین شناس، آنا پتس معتقد است که، با وجود این نیش‌ها، اگر در این خاک ریزها ذره‌ای از طلا یافت شود، ارزشش را دارد. او یک متخصص استفاده از خاک ریز موریانه جهت اکتشاف می‌باشد که تا به حال دستش را در چندین خاکریز موریانه فرو برده است.
حیواناتی که حفاری نمی‌کنند هم می‌توانند کمک کنند. برای مثال کانگوروها، گیاهانی را می‌خورند که ممکن است طلا ذخیره کرده باشند. ورال به برنامه‌ی اخبار علمی برای دانشجویان اعلام کرد که، در نتیجه، محققان مبتکر استرالیایی از فضله‌ی کانگوروها، که به عنوان "رو پو" شناخته می‌شود، نمونه برداری کرده تا جهشی بر روی معدن طلای دفن شده در صحرا انجام دهند.
آوردن طلا به زیر نور خورشید توسط گیاهان، موریانه‌ها و یا کانگوروها، کاملاً تصادفی است. اگر معدن طلایی از این روش کشف شود، نشان دهنده‌ی شانس بسیار زیاد آن زمین شناس است، ولی به هر حال، چرا ما زمین را حفاری کنیم زمانی که این کار کثیف را جانوران، حشرات و گیاهان استرالیا می‌توانند برای ما انجام دهند.
او به یک کشف مواد معدنی در سال ۲۰۰۵ اشاره می‌کند. این کشف مربوط به زمانی می‌شود که زمین شناسی به نام کارن هولم از دانشگاه ادلاید، برگ‌هایی را در درختان سقز نزدیک رودخانه‌ی سرخ یافت، که به طور غیر معمولی، حاوی سطوح بالایی از طلا، نقره و دیگر فلزات بودند. این درختان در نزدیکی معادن بروکن هیل، در غرب استرالیا روییده بودند. این شهرک معدنی واقع در نیو سوث ویلز استرالیا، در حدود ۵۰۰ کیلومتری (۳۱۵ مایلی) شمال شرقی ادلاید می‌باشد. ورال این گونه می‌نویسد "این برگ‌ها ما را به معادن پرزورنس لود، منبعی که تخمین زده می‌شود ۶ میلیون تا ۱۲ میلیون تن ذخایر مواد معدنی را در خود جای داده باشد، هدایت کرد."
این کشفیات نشان داد که گیاهان تاچه اندازه می‌توانند به کاشفان در کشف معادن کمک کنند، و توجه افراد زیادی در صنعت معدن را به خود جلب کرد. ورال می‌گوید "اکتشافات به کمک زمین شناسی بیو شیمیایی پتانسیل بسیار عظیمی دارد." در حالی که زمین شناسان در حال حاضر از گیاهان، حشرات و کانگورو ها برای یافتن معادن استفاده می‌کنند، گام بعدی آن‌ها چه خواهد بود؟ ورال می‌گوید "باکتری‌ها". او سپس ادامه داد "این یک نقطه‌ی عطف است".
برگ های طلای CSIRO: زمین شناس و شیمی دان، مل لینترن توضیح داد که چگونه و چرا تیم او و او در حال تحقیق بر راه‌هایی هستند که گیاهان، طلای طبیعی را از زیر زمین بالا کشیده و در خود ذخیره می‌کنند.