اگر لازم شد از دیگران کمک بگیرید

 برای رابطه ی بهتر با نوجوانان

کمک گرفتن از دیگران نشانه ی خردمندی و درایت است. این که ما در مراحل مختلف با دیگران مشورت کنیم، نقطه نظرات شان را بشنویم، از تجربیات آن ها استفاده کنیم و راجع به وضعیت خود نظر بخواهیم، به ما کمک می کند که مسائل خود را با دید بهتری ببینیم، بیش تر بشناسیم و قضاوت بهتری راجع به خود داشته باشیم.
گاهی ممکن است لازم باشد از شخص سومی که فرزند نوجوان ما به او علاقه دارد و مورد اعتماد اوست، بخواهیم وارد رابطه ی ما بشود. این شخص می تواند خاله، عمو یا فرزندان بزرگ تر اقوام مثل دخترخانه، دختر عمه، پسر عمو، پسر دایی و ... باشد که فرزند ما رابطه ی امن و دلچسبی با او دارد. از این طریق می توانیم به فرزند نوجوان خود فرصت بدهیم تا بدون تنش هایی که در رابطه ی والد و فرزند وجود دارد و بدون ترس از مورد انتقاد قرار گرفتن و زیر سوال رفتن بتواند حرف هایش را بزند و طرف مقابل هم بدون حساسیت و سوء تعبیر، حرف های او را بشنود.
کمک گرفتن از دیگران، به این معنا نیست که مشکل بین خود و فرزندمان را پیش همه جار بزنیم و همه را در جریان بگذاریم. به این معنا نیست که نقطه نظرات دیگران در زندگی ما آن چنان نفوذی بیابد که مهار آن از دست خودمان هم خارج شود و به این معنا هم نیست که دیگران را وادار کنیم همان را بگویند که ما می خواهیم و همان کاری را انجام بدهند که مورد نظر ماست. کمک خواستن یعنی اول بدانیم چه مشکلی داریم و در چه حیطه ای چه کمکی می خواهیم، نقطه نظرات خود را بگوییم و حرف های آن شخص سوم را هم بشنویم. با این کار ممکن است نقطه نظرات ما کمی تغییر کند.
حتی الامکان سعی کنیم مناسب ترین نقطه نظرات و عملی ترین روش ها را انتخاب کنیم.
منبع مقاله :
موسوی، شکوفه؛ (1387)، رابطه ی والدین و نوجوان (با نوجوان خود چگونه رفتار کنید؟)، تهران: نشر قطره، چاپ چهارم