دوايت آيزنهاور، سي و چهارمين رئيس‏جمهور امريكا، در چهاردهم اكتبر 1890م در ايالت تگزاس امريكا به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات خود در دانشگاه نظامي واشينگتن، وارد ارتش شد و در جنگ جهاني اول، به عنوان افسر نيروي زميني شركت داشت. آيزنهاور در طي سال‏هاي بعد مدارج ترقي نظامي را پشت سر گذاشت به طوري كه در اوايل جنگ جهاني دوم، رياست ستاد مشترك ارتش امريكا و در سال 1942م رأساً فرماندهي نيروهاي امريكايى شركت كننده در جنگ را بر عهده گرفت. وي هم‏چنين در سال 1943م، به فرماندهي عالي نيروهاي متفقين انتخاب شد و پس از پايان جنگ، در سال 1950م، فرمانده سازمان پيمان آتلانتيك شمالي، ناتو گرديد. آيزنهاور در نهايت در انتخابات رياست جمهوري امريكا در پائيز سال 1952م شركت جست و از طرف حزب جمهوري‏خواه امريكا، در 63 سالگي به كاخ سفيد راه يافت. اگرچه آيزنهاور عضوي از حزب جمهوري‏خواه امريكا بود و بعد از بيست سال زمام‏داريِ دموكرات‏ها، به رياست جمهوري امريكا رسيد، اما در واقع هيچ تفاوتي ميان ايده‏ها و عملكردهاي سياسي و اقتصادي او با رؤساي جمهور دموكراتِ قبل از او وجود نداشت. آيزنهاور از حاميان سرسخت سرمايه‏داري به شمار مي‏رفت و در دوران حكومت خود، همواره نقش واسطه بين شركت‏هاي بزرگ سرمايه‏داري و رهبران سياسي را بازي مي‏كرد. دوران هشت ساله حكومت دوايت آيزنهاور، مملو از حوادث بزرگ و كوچك بود كه نخستين و مهم‏ترين اين حوادث، ادامه جنگ خونين و مرگبار كره بود كه در نهايت با تلفات كمرشكن دو طرف و حاميان شرقي و غربي آن پايان پذيرفت. آيزنهاور قصد داشت به هر طريق ممكن، انتقام تلفات سنگين سربازان خود و نيروهاي چند مليتي سازمان ملل را از سران كمونيست چين و شوروي بگيرد. وي به توصيه اكيد مشاوران سياسي و نظامي خود تصميم گرفته بود حضور نظامي امريكا در منطقه آسيا به ويژه جنوب شرقي اين قاره را تقويت كند و از طرف ديگر تلاش فراواني كرد تا دولت‏هاي اين منطقه را در اتحاديه‏هاي نظامي - سياسي در چارچوب منافع غرب متشكل گردانَد. از اين رو پيمان امنيتي سيتو و سنتو را با هدف جبهه‏گيري در برابر نفوذ كمونيسم در قاره آسيا بين كشورهاي جنوب شرقي آسيا و خاورميانه در سال‏هاي 1954 و 1955م تشكيل داد. اما تأسيس پيمان نظامي - اقتصادي ورشو توسط سران بلوك شرق در سال 1955م پاسخي به تلاش‏هاي آيزنهاور در محدود كردن كمونيسم بود كه رقابت و جنگ سرد دو قطب غرب و شرق را فزوني بخشيد. از اين رو، دوايت آيزنهاور با تصويب دكترين خود در پنجم ژانويه 1957م اجازه يافت به هر دولتي كه به كمك نظامي و يا حتي به مداخله نظامي امريكا احتياج داشت، فوراً ياري رسانَد. دكترين آيزنهاور كه با هدف ايجاد پايگاه سياسي - نظامي در خاور دور، خاورميانه و خاورنزديك تنظيم شده بود، نقطه آغاز فعال شدن ديپلماسي امريكا در خاورميانه و خليج‏فارس به شمار مي‏رفت. فعاليت سازمان سيا در دوران رياست جمهوري آيزنهاور، از گسترش زيادي برخوردار بود به طوري كه در كمتر از يك سال، امريكا به كمك عوامل داخلي خود در ايران و گواتمالا دست به كودتا زد و دولت‏هاي آن كشورها را سرنگون كرد. در دوران زمام‏داري آيزنهاور، رابطه امريكا و كوبا نيز تيره‏تر شد و به جنگ تبليغاتي شديدي بين دو طرف انجاميد. هم‏چنين دخالت سازمان سيا در كشور زئير باعث بركناري و قتل پاتريس لومومبا، قهرمان استقلال اين كشور افريقايى گرديد. در زمان حاكميت آيزنهاور، سازمان جاسوسي امريكا (سيا)، به عنوان تنها مرجع تصميم گيرنده سياست داخلي و خارجي ايالات متحده امريكا عمل مي‏كرد. دوايت آيزنهاور دو دوره كامل يعني تا سال 1961م رياست جمهوري امريكا را بر عهده داشت و سرانجام هشت سال بعد در 28 مارس 1969م در هفتاد و نه سالگي درگذشت.