بهزاد باشي مترجم و نويسنده‌اي مبارز بود و بيش‏تر سال‏هاي عمر خود را در زندان، تبعيد و فعاليت مطبوعاتي گذراند. وي جوان بود که وارد جريانات سياسي شد و به زندان افتاد. باشي، نزد خود و پدرش و در زندان‏هاي کودتاي آمريکايي، زبان انگليسي آموخته بود و با موسيقي کلاسيک - که شيفته آن بود - نيز به‏همين ترتيب آشنا شده بود. بهزاد باشي در دوران اسارت در زندان بر دانش زباني خود افزود و انگليسي را به‏طور کامل آموخت. وي نزديک به سي سال با مطبوعات کشور، راديو، تلويزيون و خبرگزاري‌ها همکاري فعال داشت. وي يکي از معدود مترجماني بود که طي سال‌هاي فعاليتش، شناخت و دانش خوانندگان و علاقه‏مندان ايراني را نسبت به هنر کلاسيک افزايش دادند. از بهزاد باشي آثار متعددي باقي مانده است که از آن ميان "تاريخ جامع موسيقي" را مي‌توان نام برد. کتاب مذکور در دوره نهم کتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به‏عنوان کتاب سال برگزيده شد. "تاريخ جامع موسيقي" مجموعه‌اي است وزين كه به قلم تني چند از برجسته‌ترين مدرسان آكادمي‌هاي شناخته‏شده موسيقي نوشته شده و از جنبه تعليم و آموزش از قابليت بسياري برخوردار است، با توجه به اين‏كه معادل واژگان لاتين در زبان فارسي به وفور يافت نمي‌شود و انتخاب آن كار دشواري بوده، كار مترجم كتاب، شايسته و ستودني است. ترجمه کتاب‏هاي "جامعه فئودالي"، "آمريکاي بزرگ و حقوق بشر"، "خنياگري و موسيقي ايراني" و "تاريخ موسيقي خاورزمين" از ديگر آثار بهزاد باشي به‏شمار مي‏روند. وي، ده سال آخر عمر را بر سر ترجمه کتاب پنج جلدي "تاريخ جامع موسيقي" - که حجم آن بيش از چهار هزار صفحه است - به‏همراه کتاب‏هاي "تاريخ موسيقي خاورزمين" ‌و "زندگي شومان" گذاشت. بهزاد باشي سرانجام در تاريخ ششم مهرماه سال ۱۳۷۰ هجري شمسي درگذشت.