مرگ "شاه حسين اردني" پادشاه پيشين اردن (1999م)
شاه حسين بن طلال پادشاه پيشين اردن در چهارم نوامبر سال 1935م در اردن به دنيا آمد و تحصيلات خود را در دانشگاه نظامي انگليس به پايان برد. وي به دنبال ترور پدربزرگش ملك عبداللَّه و حكومت چند ماهه پدر خود، امير طلال، در سال 1953م در 18 سالگي به سلطنت رسيد. وي در ابتدا با جمال عبدالناصر رئيس جمهور وقت مصر، مبارزه سياسي ميكرد، ولي پس از جنگ اعراب و اسرائيل در سال 1967م ناچار شد تا به همراه عبدالناصر، يك جبهه واحد عليه رژيم صهيونيستي تشكيل دهد. در پي اين جنگ، خيل عظيم آوارگان فلسطيني راهي اردن شدند و انبوه فلسطينيان مسلح و غيرمسلح در اين كشور، بزرگترين مشكل ملك حسين به شمار ميرفت. او براي سركوبي و تضعيف فلسطينيان ساكن اردن، كشتار وسيعي را در 17 سپتامبر 1970م آغاز كرد و نزديك به 15 هزار فلسطيني را قتلعام نمود. با اين حال، وي به درخواست جمال عبدالناصر كه روزهاي پاياني عمر خود را ميگذراند پيمان همزيستي با ياسر عرفات را به امضا رساند. ملك حسين در ابتدا در جنگهاي ضد صهيونيستي شركت ميكرد ولي كم كم از مقابله و رويارويي با اين رژيم پرهيز كرد و علاوه بر شركت نكردن در جنگ چهارم اعراب و اسرائيل، حتي روابط خود را با مصر و سوريه كه در تضاد با صهيونيسم قرار داشتند كاهش داد. شاه حسين از اين پس، همواره از ضرورت به رسميت شناختن اسرائيل در صورت عقبنشيني اين رژيم از اراضي اشغال شده پس از جنگ شش روزه در سال 1967م، و نيز طرح تشكيل يك دولت خودمختار فلسطيني در كرانه باختري رود اردن حمايت ميكرد، به طوري كه در دنياي عرب به عنوان رهبري محافظهكار و طرفدار نظريه همزيستي مسالمتآميز با رژيم صهيونيستي شناخته شد. وي در كودتاي سال 1979م صدام حسين، همراه و متحد سياسي و نظامي او بود و از رژيم بعثي عراق در طول جنگ تحميلي عليه جمهوري اسلامي ايران، حمايت گستردهاي به عمل آورد. ملك حسين در سالهاي دهه 1980م به تدريج روابط خود را با كشورهاي ديگر عرب بهبود بخشيد و با دريافت كمكهاي مالي از كشورهاي ثروتمند عربي، وضع اقتصادي اردن را ترميم كرد. ولي پشتيباني ملك حسين از عراق در جريان تجاوز اين كشور به كويت و تلاش وي براي جلب حمايت كشورهاي ديگر عرب از صدام حسين، به موقعيت ملك حسين در غرب و كشورهاي عربي كه از كمكهاي مالي آنها برخوردار بود، لطمه شديدي وارد ساخت و موجب قطع اين كمكها به اردن گرديد. وي در شرايط سياسي خاص پس از اين جنگ، براي خروج از تنگناهاي سياسي و اقتصادي خويش، تز همزيستي مسالمتآميز خود با رژيم صهيونيستي را عينيت بخشيد و در 25 ژوئيه 1994م از ادعاي ارضي خود عليه صهيونيستها چشمپوشي كرد و رسماً اسرائيل را به رسميت شناخت. اين امر، خشم مسلمانان و دولتهاي اسلامي را برانگيخت و حسين اردني را بيشتر از قبل، منفور نمود. شاه حسين مدت كوتاهي قبل از مرگ، برادرش حسنبن طلال را كه سالها وليعهد وي بود، از اين سمت بركنار كرد و فرزند ارشدش، عبداللَّه دوم را به وليعهدي برگزيد. ملك حسين بن طلال سرانجام در هفتم فوريه 1999م پس از 46 سال سلطنت در 64 سالگي پس از يك دوره بيماري، به كام مرگ فرو افتاد.
