حمله زميني نيروهاي امريكايي و متحدانش به عراق (1991م)

پس از اشغال نظامي كويت توسط ارتش عراق در دوم اوت 1990م و بي‏توجهي رژيم بعث به تهديدات نظامي نيروهاي غرب به فرماندهي امريكا، قواي متحد غرب جهت بيرون راندن ارتش بعث و در واقع براي تثبيت جايگاه خود در منطقه و تأمين منافع خويش، در سحرگاه 17 ژانويه 1991م حمله خود را به عراق آغاز كرد. اين حملات در ابتدا به صورت حمله‏هاي هوايى گسترده به بغداد و مراكز صنعتي و نظامي عراق آغاز شد، سپس امريكا و متحدان آن كشور، پس از حدود چهل روز حملات سنگين هوايى عليه عراق، سرانجام در روز 24 فوريه 1991م در چند جبهه عمليات زميني خود را عليه نيروهاي عراق آغاز كردند. از آن طرف، سربازان فرسوده و روحيه باخته عراقي كه قسمت اعظم تانك‏ها و تجهيزات زرهي خود را از دست داده بودند، در برابر نيروهاي امريكا و متحدين مقاومتي از خود نشان ندادند. در نتيجه، كويت در پايان چهارمين روز جنگ زميني، به تصرف نيروهاي متحدين درآمد. با پيشروي نيروهاي امريكا و متحدان آن كشور در داخل خاك عراق، صدام حسين، ديكتاتور متجاوز عراق، به شرايط امريكا گردن نهاد و تمام قطعنامه‏هاي سازمان ملل را كه متضمن انصراف از ادعاهاي عراق در مورد كويت و پرداخت غرامت به آن كشور بود، پذيرفت. مقررات آتش‏بس در جبهه‏هاي جنگ از روز اول مارس 1991م به اجرا گذاشته شد. در اين ميان، نيروهاي امريكا و متحدين آن كشور مي‏توانستند با ادامه جنگ به مدت 48 ساعت ديگر، بغداد را به تصرف خود در آورده و حكومت صدام حسين را سرنگون سازند، ولي ادامه حكومت صدام ذليل و شكست خورده را بر جانشينان احتمالي او ترجيح مي‏دادند. امريكايى‏ها از آن بيم داشتند كه پس از سقوط صدام حسين، يك حكومت اسلامي طرفدار ايران در بغداد بر سر كار بيايد، زيرا اكثريت مردم عراق كه شيعه و طرفدار جمهوري اسلامي ايران هستند، در آخرين روزهاي جنگ سر به شورش برداشته بودند و صدام با سركوب بي رحمانه اين قيام مردمي و قتل عام‏هاي ميليوني، نگراني‏هاي امريكا را از اين جهت برطرف ساخت. حكومت جور و ارعاب صدام، از آن پس، نزديك به 12 سال به طول انجاميد و سرانجام با حمله نيروهاي امريكا و انگليس به عراق در مارس 2003م، طومار ديكتاتور عراق درهم پيچيده شد و دور تازه‏اي از تجاوزات نيروهاي غربي آغاز گرديد.

تاریخ رویداد : 24 فوریه