درگذشت "پابليوس ويرژيل" شاعر بزرگ روم باستان (19ق.م)
درگذشت "پابليوس ويرژيل" شاعر بزرگ روم باستان (19ق.م)
پابليوس ويرژيليوس مارو، معروف به ويرژيل شاعر بلندآوازه ايتاليا در پانزدهم اكتبر سال هفتاد قبل از ميلاد مسيح(ع) در خانوادهاي روستايى در آنْدْ در ايتاليا به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در ميلان و رم به انجام رساند. دوران رشد ويرژيل، در يكي از متشنجترين دورههاي تاريخ روم قديم سپري شد در حالي كه جنگهاي داخلي و رقابتهاي گوناگون بر سر قدرت، جامعه را در ناآرامي قرار داده بود. اوضاع زمان، در روحيه ويرژيل، كينهاي شديد نسبت به نفاق و ناسازگاري ميان ملت و همچنين عشقي عميق به برقراري صلح در نظام حكومتي استوار پديد آورد كه در آثارِ بعدي او انعكاس يافته است. زندگي شهرستاني ويرژيل در عين حال كه او را در مجاورت زندگي روستايى و كشاورزي و چشماندازهاي طبيعت قرار داده، عشق به عالم انساني آميخته با تلاش و علاقه به مردم فعال و قابل احترام و احساس زندگي كلي و جهاني و عواطف ديني را در او ايجاد كرده بود. ويرژيل در دوران تحصيل، علاقه وافري به خواندن آثار نويسندگان به ويژه شعراي روم و يونان داشت و خود نيز در علم معاني و بيان و فلسفه، دانش فراواني كسب كرد. وي پس از پايان تحصيلات خود، به سرودن شعر پرداخت و زندگي و مطالعات خود را به طور كامل در اختيار شعر و شاعري قرار داد. عشق و علاقه بيحدّ به زادگاه خود و مردمي كه در آن به كشاورزي مشغول بودند، اساس الهامات اشعار ويرژيل را تشكيل ميدادند. ويرژيل عضو انجمن ادبي رم بود و در همين جا بود كه منظومه اشعار شباني خود را در سال 37 ق. م تصنيف كرد. در اين اشعار، ويرژيل زندگي روستايى را به روش گذشتگان يوناني خود مورد توصيف تخيلي قرار داد. اما مهمترين كتاب او كه باعث شهرت ديرپاي وي در زمينه ادبيات در جهان شده است، كتاب "اِنهايد" است. اين كتاب، حماسه ملي مردم روم، بزرگترين منظومه عهد باستان و يك شاهكار ادبي در شعر حماسي جهان به شمار ميرود كه در دوازده بند سروده شده است. هدف ويرژيل و يكي از دلايل عمده او در سرودن منظومه اِنهايد پديد آوردن پيشينه تاريخي همراه با شخصيتي نيمه خدايى به عنوان قهرمان ملي براي رم است. سبك اين منظومه جدي كه فاقد روح جسارت و ماجراجويى است، درونگرايانه و صميمانه با نگارش دقيق ميباشد كه كمتر موضوعات تكراري دارد. كمال اسلوب و سبك، بيان و وزن و آهنگ و توازن، برجستهترين ويژگي اين منظومه است. منظومه انهئيد را، از نظر وزن، بزرگترين و پرشكوهترين شعري دانستهاند كه تاكنون در زبان انسان جاري شده است. ويرژيل در اِنِهئيد، چيزهاي اعجابآور و مافوق الطبيعه از عالم الوهيت، آسمان و زمين، دريا، ربالنوعها، قهرمانها و نيمه خدايان را به امور بشري و سفرها و شكنجههاي ناشي از جنگ ميآميزد. خدايانِ جاوداني و سنگدل، فرمان ميرانند و بشر بر روي زمين، همچنان به رنج بردن ادامه ميدهد. ويرژيل با ارائه اين اثر، در شمار بزرگترين شاعران روم باستان قرار گرفت كه شعرش بيشترين تأثير را در ادبيات جهان داشته است. او همچنين برجستهترين چهره در ادبيات لاتيني است كه در سراسر قرون وسطي، داراي نفوذي فراوان بوده است. پابليوس ويرژيل سرانجام در 21 سپتامبر سال نوزدهم قبل از ميلاد، در 51 سالگي درگذشت.
.jpg "غیرت چیست؟ اقسام غیرت کدامند؟ علل بی غیرتی چیست؟")
