پايان جنگ‏هاي داخلي امريكا معروف به جنگ‏هاي انفصال (1865م)

مدتي قبل از آغاز رياست جمهوري آبراهام لينْكُلْنْ در امريكا، ايالات اين كشور به دو دسته جنوبي (طرفدار برده‏داري) و شمالي (مخالف برده‏داري) تقسيم شده بودند. با پيروزي حزب جمهوري‏خواه امريكا و انتخاب لينكُلْن به رياست جمهوري اين كشور در مارس 1861م، رهبران جنوب كه منافع خود را در معرض خطر مي‏ديدند خواستار تجزيه ايالاتشان از امريكا شدند و خودْ ائتلاف ايالات امريكا را تشكيل دادند. به همين خاطر جنگ‏هاي داخلي‏معروف به جنگ‏هاي انفصال از دوازدهم آوريل 1861 آغاز شد و چهار سال به طول انجاميد. اين جنگ سرانجام در 9 آوريل 1865م با كشته شدن بيش از نيم ميليون نفر و وارد آمدن خسارات مالي بسيار، به نفع شمالي‏ها كه مخالف برده‏داري بودند پايان يافت. در نتيجه جنگ‏هاي انفصال، برده‏داري رسماً لغو گرديد. با اين حال، مدت كوتاهي پس از پايان جنگ، آبراهام لينكلن، رهبر ضدبرده‏داري توسط يكي از مخالفانش ترور شد و به قتل رسيد. پاره‏اي از مورخين غربي معتقدند سياست جمهوري‏خواهان در امر آزادي بردگان، به خاطر قبح و زشتي اسارت سياهان نبوده، بلكه اقدامي بوده است براي جلب آراء مثبت سياهان كه رقم قابل ملاحظه‏اي از جمعيت امريكا را تشكيل مي‏دادند. در آن زمان تصور جمهوري‏خواهان اين بود كه در صورت آزادي بردگان، آراء ميليون‏ها سياه‏پوست، تضمين محكمي براي برقرار ماندن قدرت در دست جمهوري خواهان خواهد بود. طرز تلقي جمهوري‏خواهان از سياست آزادسازي سياهان، همان نتيجه مطلوبي را كه آنان براي خود تصور مي‏كردند به ارمغان آورد و اين حزب توانست پنج رئيس جمهور را براي شش دوره حكومت پي‏درپي در طي مدت 25 سال، از ميان اعضاي خود برگزيند. از اين‏رو بايد گفت كه آزادي بردگان تنها شعاري بود در راستاي اهداف قدرت‏طلبانه حزب جمهوري‏خواه حاكم. وگرنه دولت‏مردان امريكا، همگي بدون استثنا، سياست‏هايشان مبتني بر تمايلات و گرايشات نژادپرستانه بوده و همواره سياه‏پوستان و سرخ‏پوستان را به ديده تحقير و نفرت مي‏نگرند. براساس اسناد به دست آمده، حتي خودِ آبراهام لينكلن نيز از برتري نژادي سفيد بر سياه حمايت كرده و مخالف تساوي آن دو بوده است. (ر.ك: 12 آوريل)

تاریخ رویداد : 9 آوریل