مرگ "ولاديمير ماياكوفْسْكي" شاعر و اديب مشهور روسي (1930م)
مرگ "ولاديمير ماياكوفْسْكي" شاعر و اديب مشهور روسي (1930م)
ولاديمير ماياكوفسْكي، اديب معروف روسي، در 19 ژوئيه 1893م در روستاي بگدادي كه اكنون به افتخار او، ماياكوفْسْكي ناميده ميشود، به دنيا آمد. وي در13 سالگي به همراه خانواده راهي مسكو شد و وارد دبيرستان گرديد. اما در اوايل 1908 كه 15 ساله بود به گروههاي انقلابي زيرزميني پيوست، سه بار دستگير شد و در نتيجه هرگز درسش را تمام نكرد. ماياكوفسكي، چون استعداد فوقالعادهاي در نقاشي داشت، در مؤسسه نقاشي، مجسمهسازي و معماري مسكو وارد هنر مدرن شد و به شعر و شاعري نيز پرداخت. با پيروزي بلشويكها در روسيه، وي به طرفداري از آنها پرداخت و مورد توجه حكومت قرار گرفت. به طوري كه طي دهها سال حكومت كمونيستها، هيچ شاعري مانند وي مورد ستايش قرار نگرفته است. علت اساسي اين موفقيت فوقالعاده اين بود كه او علاوه بر داشتن افكار انقلابي، در طرز شعر گفتن نيز انقلابي پديد آورد. در اشعارش كلمات عاميانه به وفور يافت ميشود زيرا او با زبان ادبي كه او آن را يادگار دوران اشرافيتْمَنشي ميدانست، مخالف بود. ماياكوفسكي معقتد بود كه ادبيات بايد به زبان توده مردم و در بيان زندگي و آلام آنها باشد به همين دليل اصطلاحات عاميانه را وارد شعر كرد كه اين نوع شعر به شعر ژورناليستي شهرت يافت. وي در ميان شعراي قرن بيستم روسيه، تنها شاعري است كه قطعات اشعار بلند دارد. در اشعار ماياكوفسكي، اثر ناراحتي و اضطراب دائم ديده ميشود. غالب آنها شامل فريادهاي عصباني است كه شاعر در مقابل تمدن امروزي و فجايع زندگي بشري ميكشد. ماياكوفسكي از گواهان و راويان فصيح آشفتگيهاي قرن بيستم و از شاعران برجسته دوره انقلاب روسيه است. او همچنين مبتكر مكتب شعري تازهاي است كه، شعر روزنامهاي نام دارد. ماياكوفسكي را همه فنحريفترين و با ذوقترين نظمپرداز روس نيز گفتهاند. شعر او دكلمهوار است از اين رو، آن را به روش پلكاني چاپ ميكرد كه پس از هر مكث، يك پله پايين ميآمد. بسياري از اشعار ماياكوفسكي از نوع شعر آزاد است اما حتي در اين موارد نيز ريتم شعر او، آشكارا ريتم شعر است نه ريتم نثر. وي استاد با ذوق قافيه بود. قافيههايش فقط ابتكاري نيست بلكه از نظر معنا شناختي نيز قابل بحث است. ماياكوفسكي بيش از هر شاعر ديگر قرن بيستم بر شاعران روس تأثير گذاشته است. او را بنيانگذار شعر نو در روسيه ميدانند و اولين شاعري است كه وزن را در لحن و توافق اصوات معرفي نمود. هنر ماياكوفسكي بر پايه استادي و مهارت او در فنون شعر و معاني و بيان گذارده شده است. وزن در نظر اين شاعر آزاد و تنها، تابع حركات و الهام شاعرانه است. شعر ماياكوفسكي، انعطافناپذير، موجز و تكاندهنده است. با شعر او تغزّل نيرومند از ادب شوروي رخت بربست و تعهد سياسي جاي آن را گرفت. معروفترين آثار او، انسان، مجموعه جنگ و صلح، روي ني،ستون فقرات و منظومه صد و پنجاه ميليون نام دارند. ولاديمير ماياكوفسكي سرانجام در 14 آوريل 1930م در 37 سالگي به علت نامعلومي خودكشي كرد. پس از مرگ وي، ژوزف استالين، ديكتاتور بزرگ شوروي، او را بهترين و ستايش انگيزترين شاعر عصر در روسيه معرفي نمود و بياعتنايي درباره يادبود او و آثارش را جنايت شمرد. سپس در همه شهرهاي كوچك و بزرگ روسيه مجسمههايي از او برپا شد و در مدح او خطابههايي ايراد گشت.
