مرگ "آلفرد ويني" شاعر و نويسنده برجسته فرانسوي (1863م)

آلفرد ويكتور كُنْت دو ويني، شاعر و نويسنده فرانسوي، در 24 ژانويه 1797م در تورن فرانسه به دنيا آمد و در جواني وارد ارتش شد. وي در ميانه راه، توجه خويش را به ادبيات معطوف كرد و پس از چندي مجموعه اشعار خود را منتشر نمود. ويني در سال 1845م به عضويت فرهنگستان فرانسه درآمد، هرچند مدتي نيز به فعاليت‏هاي سياسي پرداخت. او برخلاف بيشترشاعران رمانتيك فرانسوي، انديشمندي عميق و نوآور است، با اين حال داراي حالتي از بدبيني و انزوا جويى نيز مي‏باشد. خود او عنوان مي‏دارد كه به آرامي بر خشت غم، زاده شده است. ويني آرمان‏گرايى سرخورده است كه دنيا را آميزه‏اي از نيكي و شر مي‏پندارد كه شر همواره برنيكي غالب است. در واقع، در اين بدترين جهان ممكن، همه چيز به بدي گرايش دارد. شعر ويني فاقد شور و شوق يك رمانتيك تمام عيار است. او پرگويى و تظاهر معمول در بين رمانتيك‏ها را كنار گذاشت و با اين‏كه در فضايى افسرده مي‏زيست، افسردگي او كمتر جنبه فردي و شخصي داشت. دلسوزي او نه تنها براي خودش كه براي نوع بشر بود. ويني در مقايسه با بيشتر شاعران رمانتيك و خيال‏پرداز و احساساتي، شاعري كم كار است و تنها سه دفتر شعر منتشر كرد. او در سال 1826م نخستين رمان تاريخي فرانسوي را نوشت و هم‏چنين سه نمايش‏نامه اصيل هم نگاشت كه نمايش‏نامه تراژدي شاترتون بهترين نمايش‏نامه اوست. ويني در مقام رمان‏نويس داستان‏گو و نمايش‏نامه‏نويس، كمتر محبوبيت دارد و اشعارش نيز هيچ‏گاه، آنچنان كه بايد، مقبوليت عام نيافته است. با اين حال، خوانندگاني كه از سادگي و ترشرويى و بدبيني او آزرده خاطر نيستند، همواره او را ارج مي‏نهند. تنهايى و انزوايى كه ويني در آن در برابر رنج‏هاي زندگي و نوميدي، شكيبايى و آرامش نشان مي‏داد، در آثارش به اعتلايى استثنايى از نظر اخلاقي و فلسفي مي‏رسد. افتخار و شهرت ويني از نظر شاعري، پس از مرگش روز افزون شد و مقبوليت عام يافت. وسعت انديشه، تشويش‏هاي روحي و زيبايى پُر قدرت و موثر بعضي از اشعار، به او خصوصيتي تازه بخشيد كه در بسياري از مشهورترين آثار معاصرانش نيز يافت نمي‏شد. بدبيني او در حدّي والا بود و از اصالت و نجابت كامل برخوردار، كه اين شاعر متفكر را سرمشق ديگر ادبا قرار داد. آلفرد دو ويني سرانجام در نهم سپتامبر 1863م در 66 سالگي درگذشت.

تاریخ رویداد : 9 سپتامبر