حمله بهبرج های تجارت جهاني در نيويورك و ساختمان وزارت دفاع در واشينگتن (2001م)
حمله بهبرج های تجارت جهاني در نيويورك و ساختمان وزارت دفاع در واشينگتن (2001م)
در تاريخ 11 سپتامبر 2001م برابر با 20 شهريور 1380ش، پس از ربوده شدن چند هواپيما از فرودگاههاي نيويورك، بوستون و واشينگتن، در ابتدا يكي از هواپيماها به همراه سرنشينان آن به برج صد و ده طبقهاي تجارت جهاني برخورد كرده و دقايقي بعد برج ديگر اين مجموعه نيز با حمله مشابهي مواجه شد. همچنين هواپيمايي ديگر به ساختمان وزارت دفاع امريكا، پنتاگون، برخورد نمود. اين حادثه منجر به فرو ريختن كامل ساختمانهاي تجارت جهاني و ويراني مقداري از وزارت دفاع امريكا گرديد. در اين مجموعه عمليات، تمامي مسافران هواپيما، هواپيما ربايان و هزاران نفر از كارمندان برجهاي دوقلوي مركز تجارت جهاني و ساختمانهاي اطراف آن كشته شدند و علاوه بر برجهاي دوقلوي فوق، چندين ساختمان كوچكتر نيز كه در مجاورت آنها قرار داشت به طور كامل منهدم گرديد. پس از اين حادثه تروريستي، جورج دبليو بوش (بوش پسر) رئيس جمهور وقت امريكا و ديگر دولتمردان اين كشور، برخي از گروههاي تروريستي از جمله شبكه القاعده به رهبري اسامه بنلادن ناراضي عربستان سعودي ساكن در افغانستان را مسبب اصلي اين حملات تروريستي دانسته و با تبليغات شديد و گسترده رسانههاي گروهي، خود را براي به اصطلاح مقابله و مبارزه با تروريسم و شبكههاي تروريستي آماده كردند. در همين راستا جورج بوش بدون مراجعه به سازمان ملل متحد و هماهنگي با اين سازمان، در اقدامي خودخواهانه و خودسرانه، امريكا را سردمدار مبارزه با تروريسم معرفي كرد و اعلام نمود هر كس با ما نباشد، پس با تروريستهاست و بايد منتظر حمله و مقابله به مثل ما باشد. پيرو اين اعلام جنگ وقيحانه، ابتدا افغانستان در پاييز 2001م و عراق در زمستان 2003م مورد حمله نيروهاي متحد امريكا و انگليس قرار گرفت و فجايع بيشماري به وقوع پيوست. حادثه 11 سپتامبر براي امريكا زمينه ساز برنامهاي جهاني بود تا به تحكيم نظام تك قطبي و تضعيف رقباي اروپايي خود بپردازد و بسياري از طرحهاي توسعهطلبانه خود را عملي نمايد. اما در اين ميان، نبايد مسئله مقابله با اسلامگرايي و سركوب احساسات اسلامي در كشورهاي خاورميانه را از نظر دور داشت. معرفي اسلام به عنوان مظهر خشونت و متضاد با ساير اديان الهي و نيز تشديد بدبيني افكارعمومي غرب نسبت به مسلمانان، از ديگر اهدافي بود كه در پي حادثه 11 سپتامبر، امريكا آن را دنبال ميكرد. بدون ترديد، تروريست خواندن تمامي گروههاي اسلامي موجود در كشورهاي خاورميانه در اين راستا قابل تفسيراست. حمله به افغانستان، اشغال عراق، فشارهاي امريكا به ايران در مورد فعاليتهاي هستهاي، تحريم اقتصادي سوريه و اصرار بر لزوم اصلاحات در كشورهاي عربي نمونههايي از عملكرد امريكا پس از اين حادثه است. ضمن آنكه اين رويداد، اگر به صورت يك واقعه طبيعي و نه ساختگي مورد توجه قرار گيرد، نشان دهنده ناتواني امريكا در تامين امنيت اين كشور ميباشد. با اين حال، بيشتر قرائنْ بيانگر اطلاع مقامات امريكا از وقوع اين حادثه بوده است. امريكا با استفاده از اين مساله توانست اولاً با ارايه چهره يك كشور تهديد شده، به مظلوم نمايي بپردازد؛ ثانياً به تفكر برتريجويي و استيلاطلبي خود استمرار بخشد و ثالثاً براي رسيدن به اهداف و دست يابي به منافع خود در عرصه بينالملل، حمايت كشورهاي مختلف جهان را به دست آورد. از سوي ديگر، امريكا موفق شد در كوتاه مدت به نتايجي دست يابد. از جمله با استفاده از فرصت به دست آمده، حكومتهايي را كه براي امريكا و رژيم صهيونيستي به هر دليلْ خطرساز بودند، مورد تهاجم و تهديد خود قرار داد؛ رژيم صهيونيستي را در استفاده از سرمايهها، منافع و بازارخاورميانه سهيم ساخت و با تقويت رهبران وابسته به خود درمنطقه، در جهت سركوب مخالفتهاي ضد امريكايي و ضد اسرائيلي تلاش نمود. البته امريكا در جريان اقدامات خود، نشان داد كه مقولاتي چون دموكراسي، حقوق بشر، آزادي، مشاركت مردم و... شعارهايي است كه صرفاً براي فريب افكار عمومي جهان مورد استفاده قرار ميگيرد و هر جا كه منافع امريكا در ميان باشد از ايجاد اختناق و سركوبي و پايمال كردن حقوق اوليه انسانها، ابا نخواهد كرد. به طور خلاصه ميتوان گفت رويداد 11 سپتامبر به هر صورت و با هر انگيزهاي كه به وقوع پيوسته باشد، از سوي سردمداران كاخ سفيد به نوعي از جنگهاي صليبي عليه جوامع اسلامي تبديل شد. تحت فشار گذاشتن كشورهاي اسلامي همگي نشانههايي گويا ازتلاش سلطه گران غربي و اين بار تحت عنوان حمايت از حقوق بشر و دموكراسي ولي در واقع حفاظت از صهيونيسم جهاني است.
