تولد "توركواتو تاسو" نويسنده و شاعر بزرگ ايتاليايي (1544م)
تولد "توركواتو تاسو" نويسنده و شاعر بزرگ ايتاليايي (1544م)
توركواتو تاسو نويسنده معروف ايتاليايى در 21 اكتبر 1544م در شهر سورنتو ايتاليا به دنيا آمد. وي پس از طي برخي از دورههاي مذهبي، در نوجواني به طبع شاعري خود پي برد و از آن پس، تمام وقت خود را به ادبيات و شعر گذرانْد. تاسو سالياني در دربار ايتاليا حضور يافت و با بهرهمندي از اين فرصت با فراغ بال به خلق آثار بزرگ پرداخت. مهمترين اثر تاسو منظومه رهايى اورشليم است. اين منظومه كه در بيست بند و 15 هزار بيت به بيان جنگهاي صليبي ميپردازد، از هنگام انتشار به سبب قدرت شاعرانه و انعكاس طبع پرشور شاعر و تازگي شعر، ارزش فراواني يافت و با وجود مخالفتهاي شديد مقامات مذهبي، در شمار برجستهترين آثار شعري قرار گرفت. در زماني كه رمانهاي پهلواني رو به انحطاط ميرفت، اين اثر به سبب خط مشي جديد و بديع و آميختگي خاص، از موضوعهاي جدي و لطيف و پراحساس و كلام زيبا و توجه به صناعت دقيق شعر و استعارههاي ظريف، با روح خوانندگان عصر خودْ سازگار آمد. آنچه بر سراسر اين اثر تسلّط دارد، تنها موضوع تاريخي يا مذهبي نيست، بلكه هيجانها و عواطف انساني و عجز در برابر سرنوشت است كه به وسيله نبوغ تاسو در قالب شعر تغزّلي گنجانده شده است. منظومه رهايى اورشليم با وجود پيروزي و استقبال عظيم از آن، موضوعِ مباحثهها و مشاجرههاي سخت قرار گرفت و اين امر بر روح شاعر تاثير فراوان بر جاي نهاد. در اين ميان، هر چند دادگاه، طي حكمي اثر او را تاييد كرد، اما تاسو هرگز از نگراني و اندوهي كه در آن غرق شده بود، بيرون نيامد، تا اينكه بر اثر ناسزا گفتن به ارباب خود، با او مثل ديوانگان رفتار نمودند و او را در حدود هفت سال در تيمارستان نگاه داشتند. اين دوره از زندگي تاسو در نامههاي فراواني كه مينوشت، منعكس شده است. زندگي آميخته با سرگرداني و روح غمزده تاسو كه سالها با بحرانهاي طولاني جنون همراه بود، در چشم نسل رمانتيك و خيالپرداز پس از او، ارزش اساطيري يافت، درحالي كه اختلال روحي او بر اثر عدم درك نبوغش از طرف جامعه بيعمق زمان، جنون تلقي شد. تاسو جز در دورههاي سرگرداني و خلأ فكري، شاعري پركار بود و آثار فراواني بر جاي گذاشت. چندين هزار، نامه از او بر جاي مانده كه درباره مسايل مربوط به عالم مادي، الهيات، اخلاق و مسايل ادبي است. تاسو از نظر شاعري، همه انواع و موضوعهاي شعري از جمله شعر غنايى، منظومههاي عاشقانه، نمايشنامههاي سياسي و مذهبي و مديحه دوستانه را به كار برده است. اما نبوغ وي در قلمرو منظومههاي حماسي و افسانهاي بود كه قدرت تخيّلش در آنها امكان تجلّي مييافت. زندگينامه تاريخي تاسو، سرنوشت نابغهاي را نشان ميدهد كه قرباني عظمت خود شده است. تاسو را به دليل به نظم كشيدن جنگهاي صليبي، همانند حكيم ابوالقاسم فردوسي در ايران دانستهاند. توركواتو تاسو سرانجام در 21 ژانويه 1595م در 51 سالگي درگذشت.
