استقلال قبرس از بريتانيا (1960م)

قبرس در سال ۱۹۶۰م استقلال خود را از بريتانيا کسب کرد و حکومت مستقل قبرس براساس مشارکت جوامع ترک و يوناني در اداره امور اين جزيره اعلام موجوديت کرد و بريتانيا، يونان و ترکيه حق حاکميت دولت قبرس را تضمين کردند. در سال ۱۹۶۳م، نمايندگان اقليت ترک در پي اختلاف بر سر نحوه اجراي اين توافق از دولت قبرس خارج شدند و در پي بروز درگيري بين دو طرف، سازمان ملل متحد در سال ۱۹۶۴م يک نيروي پاسدار صلح را به اين جزيره اعزام داشت که مأموريت آن تاکنون تمديد شده ‌است. در سال ۱۹۷۴م دولت سراسقف ماکاريوس رئيس‏جمهور وقت قبرس در کودتايي به تحريک حکومت نظاميان يونان سرنگون شد و ترکيه با استناد به موقعيت خود به‏عنوان يکي از تضمين‏کنندگان حق حاکميت قبرس، واحدهاي ارتش خود را در شمال اين سرزمين مستقر کرد که عملاً باعث تقسيم اين جزيره شد. جمهوري قبرس، کشوري جزيره‌اي در شرق درياي مديترانه است که پايتخت آن نيکوزيا مي‏باشد. اين کشور به دو بخش ترک‌نشين و يوناني‌نشين تقسيم مي‌شود که در آن، هر دو زبان ترکي و يوناني رسمي هستند. يوناني‌ها ارتودوکس و ترک‌ها مسلمان هستند. جزيره قبرس از اغاز استقلال مبتني بر نظام بازار آزاد بوده ‌است. صادرات عمده قبرس شامل محصولات کشاورزي (گندم، جو، سيب‏زميني و مرکبات)، ميوه‌هاي مختلف، تنباکو، محصولات صنعتي، انواع البسه، کفش و صنايع دستي بوده ‌است. واردات عمده نيز شامل مواد خوراکي، دام زنده، نفت و محصولات شيميايي مي‌باشد. قبرس شامل ۶ بخش زير مي‌باشد: نيکوزيا (پايتخت). فاماگوستا. ليماسول. پافوس. لارنکا. کايرنيا. بر طبق آمار سازمان سي‌آي‌اي در سال ۲۰۰۱م مردم قبرس ۷۷ درصد يوناني‏تبار، ۱۸ درصد ترک‌تبار و ۵ درصد نيز از ساير اقوام هستند. قسمت شمالي قبرس فرهنگي برگرفته از ترکيه و بخش جنوبي آن فرهنگي برگرفته از يونان دارد. قبرس داراي تابستان‌هاي گرم و خشک و زمستان‏هاي معتدل است. حدود ۱۲ درصد زمين‌هاي آن زير کشت بوده و در آن مرکبات، سيب‏زميني، گندم، زيتون و جو به‏عمل مي‌آيد. پرورش گوسفند، بز و خوک نيز رايج است. صنايع قبرس چندان پيشرفته نيست و شامل صنايع دستي و محلي مي‌باشد. توريسم، منبع درآمد مهمي براي قبرس محسوب مي‌شود.

تاریخ رویداد : 16 آگوست