مرگ یوری گاگارین، نخستین فضانورد جهان (1968م)
نهم مارس ۱۹۳۴م، یک زوج کشاورز روسی که در منطقه کلوشینو واقع در حوالی مسکو روی یک زمین مشترک، کشاورزی می‌کردند، صاحب پسربچه‌ای شدند که او را یوری نام نهادند. یوری الکسویچ گاگارین سومین فرزند این خانواده بود که بعد‌ها فرزند چهارمی نیز به آن‌ها اضافه شد. مادر وی علاقه عجیبی به مطالعه داشت و پدرش نجار ماهری بود. از آنجایی که پدر و مادر یوری به‌شدت کار می‌کردند تا معاش خانواده را تأمین نمایند، خواهر بزرگ‌تر یوری از وی مراقبت می‌کرد.
در خلال جنگ جهانی دوم، خانواده‌ی گاگارین نیز مانند بیشتر خانواده‌های روسی درد و رنج بسیاری را تحمل کردند. دو خواهر و برادر بزرگ‌تر وی در سال ۱۹۴۳م به آلمان برده شدند و پس از جنگ دوباره به وطن بازگشتند. معلم یوری خوب بهخاطر داشت که وی دانش‌آموز باهوش و سخت‌کوشی بود و البته بسیار شیطنت می‌کرد. زمانی که معلم ریاضی یوری به نیروی هوایی ارتش سرخ پیوست، آرزویی عمیق در قلب این جوان ماجراجو ریشه دواند که بعد‌ها منشاء اثرات زیادی شد.
یوری که مجبور بود زود به کار مشغول شود، کارگاه آهنگری را برگزید و اندکی بعد او برای ادامه تحصیل در مدرسه عالی تکنولوژی انتخاب شد. در همان زمان، یوری به عضویت کلوپ هوایی درآمد و پرواز با هواپیمای سبک را آموخت. این تفریح جدید که قسمت اعظم وقت یوری را اشغال کرده بود، دریچه جدیدی در زندگی وی گشود.
یوری که سخت تلاش می‌کرد، سرانجام در سال ۱۹۵۵م هر دو رشته را با موفقیت به پایان رساند. علاقه شدید وی به خلبانی باعث شد که پس از پایان تحصیلات وارد مدرسه آموزش خلبانی ارنبرگ شود و در همانجا بود که با والنتینا گوریچوا - دختر جوانی که در ۱۹۵۷م با هم ازدواج کردند - آشنا شد. زمانی که یوری و والنتینا با هم ازدواج می‌کردند، یوری نشان (Wing) پرواز با میگ ۱۵ را دریافت کرده بود. وی زمانی که مرد بزرگی شده بود، یک خصوصیت ویژه داشت. یوری بسیار کوتاه قد بود و فقط ۱۵۷ سانتی‌متر قد داشت.
در سال ۱۹۶۰م جستوجوی وسیعی برای انتخاب ۲۰ کاندید جهت حضور در برنامه فضایی اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد. یوری یکی از آن ۲۰ منتخب خوش‌شانسی بود که تمرینات شدید، وسیع و جدیدی را پشت سر گذاشت. در‌‌نهایت پس از آزمایشات فراوان پزشکی و فیزیولوژیکی و انجام تمرینات سخت یادگیری بودن در فضا، دو فضانورد باقی مانده بودند: یوری گاگارین و گرمان تیتوف.
حدس زده می‌شود دلایل انتخاب یوری گاگارین به‌عنوان اولین فضانورد اتحاد جماهیر شوروی و همچنین دنیا، علاوه بر مسائل بدنی، آموزشی و توانایی‌های وی برای بودن در فضا، به اخلاق و روحیات او نیز وابسته بوده باشد. یوری مرد بسیار متواضع و خوش‌مشربی بود که علی‌رغم قد کوتاهش در جلسات و میهمانی‌ها به چشم می‌آمد. در نقطه مقابل وی، گرمان تیتوف بسیار گوشه‌گیر و ساکت بود.
سرانجام در دوازدهم آوریل ۱۹۶۱م، یوری گاگارین سوار بر موشک فضاپیمای وستوک ۱ اولین انسانی شد که مرز فضا را گشود و قدم به دنیایی اسرارآمیز نهاد. یوری بسیار مشهور شده بود و یک شبه ره صدساله پیمود. او به ناگهان از ستوانی ساده به درجه سرهنگی ارتقاء پیدا کرد و با سران حزب کمونیست نشست و برخاست می‌نمود.
اولیای امر زمانی که یوری در مدار زمین بود، امید کمی به بازگشت وی داشتند و فرض بر این بود که یوری در هنگام بازگشت به زمین خواهد مرد. یوری گاگارین پس از این سفر تاریخی به چهره سر‌شناس جهانی تبدیل شد و اتحاد جماهیر شوروی از این چهره استفاده‌های سیاسی بسیاری کرد. یوری الکسویچ گاگارین سرانجام در تاریخ بیست و هفتم مارس سال ۱۹۶۸ میلادی، در جریان یک پرواز تمرینی با هواپیمای میگ که بسیار مورد علاقه وی بود، در سن سی و چهار سالگی کشته شد و فرصت آن را نیافت تا برای بار دوم زمین را از مدار و از فراسوی جو آن ببیند.
