ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 24 ساله )

سلام خسته نباشید من دختری 24 ساله ام که اصلا اعتماد بنفس ندارم ، با اینکه قیافه خیلی خوبی دارم و از نظر ظاهری هیچ مشکلی ندارم ، خوب صحبت میکنم همیشه لباسهای شیک میپوشم اما همیشه فک میکنم همه مردم منو نگاه میکنن مراقب من هستن منتظر حرف زدن من هستن و منم همیشه سرکلاس درس در دانشگاه سکوت میکنم که نکنه ناخودآگاه کلمه نامناسبی به کار ببرم و همه اطلاعاتم رو پنهون میکنم ، اعتمادبنفس تنها قدم زدن و تنها راه رفتن رو ندارم همیشه باید کسی کنارم باشه . با اینکه اعتماد بنفس ندارم اصلا اما در جمع دوستانم واقعا ناراحت میشم اگه کسی رو بهتر از خودم ببینم مخصوصا از لحاظ قیافه . انقد خودخوری میکنم که چرا من باید از فلان دوستم در فلان مسءله پایینتر باشم در که کلا اعتمادبنفسمو از دست میدم و بارها به خودم میگم لابد تو مشکل داری و ... و کلی خودمو سرزنش میکنم . دلم میخواد در همه جمع های دوستانه و فامیلی از همه بهتر باشم و این رو یه حکم میدونم برای خودم درحالیکه میدونم کاملا در اشتباهم ممکنه از من بهتر هم باشه اما نمیفهمم و درک نمیکنم و اگه بفهمم کسی توی این جمع بهتر از منه خودمو دیوونه میکنم . واقعا از این وضع خسته شدم توروخدا کمکم کنید .


مشاور (خانم مردانی)

با سلام دوست عزیزم خودتان در سطرآخر به ریشه مشکل خودتان اشاره کردید .این یک حکم است برای من. تا زمانی که بگویید حکم است همیشه مشکل دارید. دوست عزیز شما باید انقدر روی خودتان تمرکز نکنید خودتان را رها کنید سعی کنید خود واقعیتان باشید. مطمئنا دیگران انقدر که شما فکر می کنید منتظر نیستند که شما چه رفتاری قرار است انجام دهید این فکر شما است که شما را ازار می دهد . پس باید فکرتان را عوض کنید تا به دنبال ان احساس شما عوض شود و این احساس خوب باعث رفتار خوب می شود. توصیه میکنم کتاب چهار اثر از فلورانس اسکاولشین را مطالعه بفرمایید.