ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، 22 ساله )

۱۵سالم بود که با یه اقا پسری اشنا شدم. من بچه تهران اون بچه قم. دوستیمون دو سال و هشت ماه شد و رابطه خیلی خوبی داشتیم تا اینکه رفت سربازی اومد(البته اموزشی ش که دو ماه با هم نبودیم)وقتی اومد سرد شد. ولی...


مشاور (خانم قربانی)

با سلام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون
از عشق قدیمی و فراق او گفتید و استیصالی که تجربه میکنید. سوز عشق و درد هجران استخوان سوز است و طاقت ادمی را طاق میکند مخصوصا که به قول خودتان هرکاری برای بازگشت او انجام داده اید ولی باز معشوقه تان راضی نشده است. از من خواستید که به شما نگویم فراموشش کنید و فقط راه حلی برای جلب رضایت اقا پسر میخواهید. باید بگویم که تنها راه حل من همان بیان مستقیم و ابراز پشیمانی بود که شما به گونه های مختلف ان را انجام داده اید و بی نتیجه بوده زیرا که شخص مقابل با عزم جدی تصمیم خود را دنبال میکند. فقط یک نکته را خاطر نشان میکنم و ان اینکه، اگر در این مدت طولانی نتوانستید این فرد را فراموش کنید بخاطر این بوده که شما در دنیای درونی و ذهن خود با او زندگی کرده و لحظه به لحظه او را و خاطراتش را مرور میکردید. این کار نه تنها باعث فراموش شدن او نمیشود بلکه او را برای شما پایدارتر می سازد و شما اکنون نه به خود او، بلکه به خاطرات او و ارزوهایی که با او دارید وابسته هم شده اید و این حال شما را بیشتر دگرگون می سازد. به عبارتی دیگر فراموشی مقدماتی نیاز داشت که شما بدون رعایت و انجام ان انتظار نتیجه داشتید.
توصیه میکنم کمی اندیشه کنید و تصمیم قطعی خود را برای سامان بخشیدن به زندگی واقعی تان، بگیرید، و سپس بر اساس ان، در پی راه حل های انجام ان باشید. در ادامه مسیر بنده و همکارانم در سایت راسخون در خدمت شما هستیم.
شاد و سلامت باشید.