باسلام برادر گرامی متشکرم که با صداقت کامل شرح حال خودتان را بیان کردید اما با وجود نگرانی خودتان در مورد این مسئله من به اندازه شما این موضوع را یک مسئله ی حاد نمی دانم و طبیعی است که هر کس دیگری هم جای شما بود خواه ناخواه همسرش را با ایده آل های قبلی و یا دیگران مقایسه کند به خصوص شدت این ماجرا در زمان عقد و اوایل ازدواج به بیشترین حد خود می رسد. پس اولین توصیه ی من به شما این است که فکرتان که نوعی تجربه ی دهنی تان است را یک چیز طبیعی بدانید نه چیزی که غیر طبیعی است و خدای ناکرده شما را به خطا و گناه می کشاند. طبیعی است از آن جهت که شما انسانید، ذهن دارید و کار ذهن طبیعی این است که فکر و احساس بیاورد و تولید این تجربیات ذهنی اصلا دست شما نیست. اما وظیفه ی شما در قبال این افکار چیست؟ اینکه وقتی چیزی را طبیعی بدانید سعی در حذف یا تغییر آن نمی کنید ، در قبال این فکر که ظاهر همسرم آن چیزی که می خواهم نیست هم این است که به آن شاخ و برگ ندهید اجازه بدهید همین طور که آمده اذیتش را بکند و برود ، نقش فکر همین است و اگر فکر و احساس را فقط مشاهده کنید نمی مانند و به تدریج اثر آنها کمرنگ تر می شود. و علاوه بر اینکه با فکرتان اینطور برخورد می کنید با همسرتان هم به نحوی برخورد کنید که گویا همان همسر ایده آل شماست می بینید که پس از مدتی به دلیل آنکه از لحاظ دیگر ایده ال شما هستند و می توانند نیازهای شما را برآورده کنند بیشتر و بیشتر به دلتان می نشینند و از ورود گاه گاه این فکر به ذهنتان نهراسید.