م

با عرض سلام و خسته نباشید من یه دختر ۲ و نیم ساله دارم...

با عرض سلام و خسته نباشید من یه دختر ۲ و نیم ساله دارم که خیلی داد میزنه بهونه میگیره و گریه میکنه واقعا دیگه نمیدونم چطور باهاش رفتار کنم خودم طلبه هستم و دخترم رو مهد میزارم البته ۱ هفته است که مهد میره ممنون میشم سریع پاسخ بدید
چهارشنبه، 21 بهمن 1394
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

م

با عرض سلام و خسته نباشید من یه دختر ۲ و نیم ساله دارم...

م ( تحصیلات : لیسانس ، 22 ساله )

با عرض سلام و خسته نباشید من یه دختر ۲ و نیم ساله دارم که خیلی داد میزنه بهونه میگیره و گریه میکنه واقعا دیگه نمیدونم چطور باهاش رفتار کنم خودم طلبه هستم و دخترم رو مهد میزارم البته ۱ هفته است که مهد میره ممنون میشم سریع پاسخ بدید


مشاور: خانم صفری

باسلام.پرخاشگری کودک شما می تواند به یک یا چند مورد ازعلل زیر مربوط باشد امیدوارم با توجه به موارد زیر با اوقات آرام تری را با او سپری کنید: اولین توصیه ی من به شما این است که در رفتار کودکتان هرچه بیشتر دقیق شوید و ببینید پرخاشگری های کودک چه زمان هایی بیشتر است و با در نظر گرفتن دلایل زیر راه حل مشخص فرزندتان را بیابید ، پرخاشگری پسرتان می تواند به دلایل زیر مربوط باشد. گرسنگی : هرگاه زمان غذای کودک بگذرد پرخاشگر می شود و در موارد بسیاری ، گرسنگی خود را به مادر نمی گوید پس به نیازهای اولیه او حساس باشید. خستگی : اگر فعالیت کودک بیش از حد فعالیت داشته باشد و در بازی زیاده روی کند ، با کوچکترین بهانه به مرحله فروپاشی می رسد و پرخاشگری خواهد کرد. بی خوابی : طبیعی است که هرگاه زمان خواب کودک به تاخیر افتد پرخاشگر می شود. این مشکل بیشتر درمهمانی ها و زمانی که مادر و پدر مشغول پذیرایی از مهمان ها هستند پیش می آید . بی توجهی به کودک : وقتی کودک شما خواسته ای دارد به خواسته ی او توجه کنید.. عصبانی می شود در صورت بی توجهی (به ویژه در حضور دیگران) ممکن است با کتک و داد و فریاد، نظر شما را به خود جلب کند . و در نهایت بیماری های جسمانی نیز می تواند این حالات را تشدید کند. پس وقتی کودکتان رفتارهای نادرستی از این دست را نشان می دهد و بی توجهی کارساز نیست از شیوه دیگری استفاده کنید. اگر متقابلاً به او کتک زدید درواقع رفتار نادرست و عدم کنترل خشم را به کودکتان آموزش داده اید (که با توجه به نحوه ی صحبتتان به نظر می رسد همسرتان با او رفتار تنبیه فیزیکی دارد و آستانه ی تحمل او را نسبت به درد بالا برده اید ). پس تا حد امکان سعی کنید شرایطی که باعث عصبانیت او می شود را کم کنید و در عین حال در صورتی که بی توجهی کارساز نبود از شیوه محرومیت استفاده کنید. مثلاً در اتاقی که وسایل خطرناک یا سرگرم کننده وجود ندارد کودک را برای مدتی تنها نگه دارید تا از شدت رفتار ناراحت کننده او کاسته شود و هنگامی که آرام شد او را رها کرده و سعی کنید با محبت و آرامش در مورد رفتار نادرست او صحبت کنید. در مواقعی که کودک رفتار درستی نشان می دهد اورا تشویق کنید. و در نظر داشته باشید که همه اعضای خانواده باید در رفتار با کودک مورد نظر هماهنگ باشند.



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مشاوره مرتبط