باسلام- خواهر عزیزم احساس مسئولیت و نگرانی شما در مورد وضعیت خواهرتان قابل ستایش است. اما در مورد خواهرتان لازم است اشاره کنم که برخی از رفتارهای ایشان مانند احساس استقلال طلبی- میل به کنترل کردن و تا حدی لجبازی و پافشاری روی نظرات خود طبیعی است. اما این گفته به این معنا نیست که اجازه دهید رفتارهای این چنینی در ایشان تثبیت شوند. زیرا خیلی از این موارد برای ایجاد روابط در آینده مخرب است. به همین دلیل اولین کاری که لازم است انجام دهید این است که با پدر و مادرتان در این مورد صحبت کنید و بخواهید به جای اینکه به ایشان آزادی های بیش از اندازه دهند یا اینکه اجازه دهند قوانین خانوادگی تان را بشکنند. رابطه ی خوبی با او برقرار کنید. این در مورد حتی خودتان هم صدق می کند. و تنها از این طریق است که می توانید روی او تاثیرگذار باشید. که البته ممکن است شکل گیری این رابطه ماه ها طول بکشد. البته منظورم از رابطه ی خوب این است که به صحبت هایش گوش بدهید و رفتارهایش را مورد قضاوت یا نصیحت قرار ندهید - و زمانی که این اعتماد شکل گرفت به تدریج قوانینی که مورد نظرتان می باشد را اگر خود خانواده به رعایت آن مقید باشند- ایشان هم آنها را انجام می دهند.