با عرض سلام خدمت شما برادر گرامی برادر بزرگوار ،کسانی که کبوتر یا حیوان خانگی دارند به این دلیل میتواند باشد ، که صاحبانشان را از لحاظ احساسی ارضا می کند. کسانی که کبوتر نگهداری می کنند، معتقدند که این حیوان به آنها آرامش می دهد . معمولا نبود سرگرمی مناسب می تواند زمینه جذب نوجوان به کبوتر و سایر حیوانات را فراهم کنند با این حال روابط نزدیک خانوادگی می تواند افراد را از گرایش به نگهداری از حیوانات خانگی دور کند.افرادی که به کبوتر گرایش پیدا می کنند به دو دسته تقسیم میکنند: برخی به کبوتر به عنوان یک سرگرمی نگاه می کنند که معمولا نمی تواند از نظر روانی مشکلی برای آنها داشته باشد اما در مقابل افرادی هستند که به صورت افراطی تمام زندگی خود را به پای کبوتر می ریزند که بطور قطع این افراد در معرض لطمات شدید روانی و اجتماعی قرار دارند.البته مشکلات پزشکی هم ممکن است ایجاد کند، پرزهای این حیوان از طریق مجاری تنفسی وارد ریه فرد شده و در آنجا رسوب می کند که منجر به ایجاد مشکلات شدید تنفسی خواهد شد. از سوی دیگر پودری که از فضولات خشک این پرنده در هوا پخش می شود به دلیل خاصیت اسیدی، علاوه بر آسیب زدن به چشم و سیستم تنفسی، باعث بروز بیماری های پیرپوستی و ریزش مو خواهد شد. آگاهی دادن از مضرات و هزینه ای که باید برای نگهداری از این پرنده متحمل شوند، با توجه به اینکه برادر شما در سن نوجوانی قرار دارد با مهربانی و با رعایت عزت نفس او و اینکه در این دوران نردیک به دوران بلوغ نیز میشود و موقعیت حساسی است ، حاضر شود همان جور که بقیه خروس و ...حیوانات دیگر هم رها کرده حاضر به ترک آن میشود .که البته جای نگرانی نیست نوجوانان در این سن ممکن است به دلیل نداشتن همبازی هم به این سمت بروند ولی شما و خانواده شما با آموزش مهارت های زندگی و در نظر گرفتن اهمیت محبت و احترام در دوران با اهمیت نوجوانی ، با قرار دادن ایشان در محیط های بازی گروهی و محیط های آموزشی فوق برنامه برای برادر خود آنقدر مشغله قرار دهید که فرصت پرداختن به این حیوانات خانگی را نداشته باشد و به مرور این عادت از سر او میرود . در این زمینه نیاز هست کمی صبوری کنید و مطمعن باشید که نوجوانان رفتارهای اشتباه را با آموزش درست به آنها یاد خواهند گرفت و اظهار نظر اطرافیان برای شما مهم نباشد و شما در جواب به آنها بگویید برادر من هنوزدر اوابل نوجوانی و دوذان بلغ است و به مرور این وابستگی ها کمرنگ میشود.و اجازه دخالت نادرست و بی منطق را به اطرافیان خود ندهید . بهتر است در مرحله اول والدین و شما این کبوتران یا هر وسیله دیگری را که به نوجوان شما آرامش می دهد، قبول کنید: نوجوانان به داشتن حیوانات و اشیایی که بتوانند آن را به این طرف و آن طرف ببرند علاقه خاصی دارند و به آنها احساس اطمینان می دهد. داشتن چنین حسی مرحله ای و گذرا است بنابراین مهم است که برادر شما بداند که خواسته او برای شما اهمیت دارد و شما او را می فهمید. ولی با مرور او را با برنامه ریزی درست و پله پله به سمت فعالیتهای مفید و جذاب تر اجتماعی که او را اجتماعی تر کند ،سوق دهید که در ابتدا کار با فراهم کردن محیط های بازی گروهی و عضویت در کانونهای فرهنگی و تفریحی کودکان و نوجوانان میباشد که برای نوجوانان برنامه های سرگرم کننده و مفیدی دارند که کودک به مرور با شرکت در این مراکز میتواند از این وابستگی به حیوانات کم کند.و در پایان به این نکته باید اشاره کنم که آرامش خودتان را حفظ کنید و فضای خانواده را پر از استرس نکنید این مسایل با گذر زمان و آرامش و تدبیر حل خواهد شد و توجه مداوم اطرافیان به نوجوان در این کار باعث تثبیت این رفتار در نوجوان میشود . با آرزوی سلامتی و آرامش برای شما