با عرض سلام خدمت شما برادر گرامی برادر عزیز ،انسان هایی كه ارتباطات سالم و درستی با دیگران دارند، استرس كمتری را تجربه كرده و شادتر هستند. زودرنجی، حاصل اعتماد به نفس پایین، شناخت ناقص یا غلط از ویژگی‌های خود و ادراك ناكارآمد از رفتار دیگران است. كسانی كه شناخت كافی از خود (ویژگی‌ها، نیازها، امكانات و محدودیت‌ها) ندارند، به جای سرمایه گذاری شناختی بر روی خود، بر دیگران سرمایه‌گذاری روانی می‌كنند؛ به همین سبب است كه هیجان ایشان نیز كاملا تابع رفتار دیگران و بازخوردهای دیگران از رفتارهای ایشان است. یك احساس گناه دائمی باعث می‌شود انتقال نادرستی از معنای رفتاری و گفتاری دیگران در ایشان شكل بگیرد كه انرژی روانی آنها را به شدت مصروف خود خواهد نمود. لذا تمام تلاش ما در برخود با این افراد، تقویت اعتماد به نفس، شناساندن نقاط مثبت آنها به خودشان و تنظیم سیستم اداركی آنها خواهد بود.برای حل زودرنجی نیاز به كمی صبر و تحمل و انجام راهكارهای عملی و تمرین و ممارست است تا بتوان به راحتی بر این مسأله فائق آمد. شناخت مشكل، اقرار به وجود آن و تصمیم بر انتخاب راه حل مناسب برای آن، نیمی از راه برای حل مشكل است. تنها شما نیستید كه با این مسأله روبرو ست،افراد دیگر هم تا حدودی این حالت را تجربه كرده‌اند. آن چه خطرناك است و جای نگرانی دارد، باقی ماندن در این حالت است.شما باید بدانید «زودرنجی» قابل كنترل است؛ بخشی از آن بر اثر بالا رفتن سن و كسب تجربه و پختگی بیشتر، و بخشی دیگر نیز بر اثر مراقبت‌های ویژه، كمتر می گردد. به طور طبیعی باید به گونه‌ای برنامه ریزی نمایید كه حالت زودرنجی پس از مدت زمان كوتاهی در شما خاموش شود و گرنه ممكن است در دراز مدت، مشكلات بسیاری را به دنبال داشته باشد،‌ كه از جمله آنها اعتماد به نفس ضعیف، افسردگی، یأس و ناامیدی و... می‌باشد.كاهش انتظارات از دیگران؛ عزّت و سربلندى انسان در گرو عدم درخواست‏هاى مكرّر از دیگران است. تا مى‏توانید به خود متكى باشید و به آنچه هستید و دارید، اكتفا كنید.اعتماد به نفس و داشتن روحیه خودباوری، بخشی از عوامل موفقیّت شما محسوب می‌شود؛ لذا سعی كنید اعتماد به نفس خود را تقویت كنید ( مثلا شرایطی فراهم كنید تا خودتان را باور كنید، استعدادهایتان را هر چه بیشتر بشناسید، خود را مثبت ارزیابی كنید، شكست ها و گذشته های ناموفق را فراموش كنید، با كسی خود را مقایسه نكنید و .. بینش مثبت نسبت به دیگران؛ ممكن است علّت رنجش شما از دیگران این باشد كه نسبت به آنها دید منفی داشته و فكر می كنید همه مخالف شماهستند وشما را دوست ندارند، این تصور باعث می‌شود كه بدون دلیل از دیگران برنجید. سعی كنید نگرش خود را نسبت به دیگران تغییر دهید طوریكه بپذیرد همه شما را دوست دارند و اگر هم در مواردی به شما تذكر می‌دهند یا سخت می‌گیرند،‌ از آن جهت است كه شما برای آ‌ن‌ها مهم هستید و همه نگران حال شما هستند و از باب دلسوزی به شما تذكر می‌دهند.خود را متوجه پیامدهای منفی حالت حساسیت و رنجش از دیگران كنید؛ از خود سؤال كنید كه با حساسیت و رنجش از دیگران چه چیزی نصیبم می شود؟ آیا به این فكر كرده ام كه آدم عاقل هیچ گاه در زندگی كار بیهوده انجام نمی دهد؟ اكنون درباره این حساسیت و رنجش باید فكر كنید ببینید چه چیزی به شما می دهد. آیا این، غیر از افسردگی و ضعف اعصاب و سرخوردگی چیزی برای شما داشته است؟! آیا عاقلانه است كه اجازه ورود چنین حسی را به خود بدهید؟ به خود یادآوری كنید كه توانمندی های زیادی دارید و حتما می توانید با اراده قوی جلوی ورود این حس به وجودتان را بگیرید و به ان ورود ممنوع بگویید. در گفتگوهای دوستانه شركت كرده و با ذكر لطیفه هایی زیبا وخنده دار جمع دوستان را رونق بیشتری ببخشید. سعی كنید اکثر مواقع شاد و خندان باشید.از سوء ظن به دیگران اجتناب كنید. رفتار دیگران را حمل بر صحت كنید و تفسیر بدبینانه از رفتار دیگران نسبت به خود نكنید. خود را تافته جدابافته ندانید، سعی كنید با دیگران بیشتر معاشرت داشته باشید. اشتباهات دیگران را بپذیرید و خطاهای آنها را عفو كنید و همه رفتارهای دیگران را تعمدی علیه خود تفسیر نكنید، بلكه با خود بگویید همان طور كه من گاهی اوقات اشتباه می كنم و بدون عمد رفتار نابجایی ممكن است انجام دهم، دیگران نیز ممكن است چنین رفتارهایی را مرتكب شوند. واقع بین باشید، یعنی پذیرش واقعیت ها و نگاه واقع بینانه به حوادث و افراد. زیاد صلوات بفرستید. ذكر صلوات و استمرار آن در كاهش تنش های روحی و خوش خلقی مؤثر است.اجتناب از منفی بافی و افكار منفی.مثبت نگری در زندگی و مرور جنبه های مثبت زندگی و موفقیت هایی كه علیر غم مشكلات، تا به حال داشته اید. اجتناب از تنهایی و بیكاری و اینکه به رفتارها و حالاتى كه از افراد سر مى‏زند و شما را عصبانى مى‏كند، بى‏توجه باشید. براى مثال اگر كسى با حرف ناروا شما را بر مى‏افروزد، از شنیدن و گوش سپردن به سخنان وى بپرهیزید و یا محیط را ترك كنید. به گفته‏هاى او توجه نكرده و آنها را در ذهن خود مرور نكنید. نسبت به دیگر اعمال فیزیكى و رفتارهاى پرخاشگرانه و تحریك كننده نیز همین طور واكنش نشان دهید و راه بى‏توجهى و سهل‏گیرى را پیش گیرید.در پایان باید یادآور شد، این مقصود اندك اندك به دست مى‏آید، با چند جلسه تمرین و خواندن چند جلد كتاب. اجراى پیوسته دستورالعمل‏ها، تكنیك‏ها و رفتارها، لازمه رسیدن به این هدف است. با آرزوی رسیدن به صبر و آرامش در زندگی برای شما