با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیز، تصور غالب مردم بر آن است که به زنی نفقه داده می شود و خانمی مستحق نفقه است که پس از ازدواج به خانه شوهر رفته باشد و مشغول زندگی با وی باشد. در صورتی که واقعیت جز این است. این تصور مصداقش فقط زمانی است که زوجه پس از وقوع عقد به خانه زوج رفته و مشغول زندگی شده باشد که در این صورت اگر زندگی را رها کند و ناشزه شود مستحق نفقه نخواهد بود، ولی اگر زوجه قبل از رفتن به خانه شوهر تقاضای نفقه کند با وجود شرایطی وی مستحق نفقه خواهد بود. نفقه زن به صراحت ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی که بیان می دارد: همین که نکاح به طور صحت واقع شد روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می شود. پرداخت نفقه پس از زوجیت و در واقع همان اجرای صیغه عقد برقرار می شود. به عبارتی دیگر امکان دارد یک زن یک عمر در خانه پدرش باشد و به خانه شوهر نرفته باشد و اصلا تمکین نکرده باشد لکن مستحق نفقه باشد و هر ماه نفقه خود را از زوج بگیرد.البته این رویکرد قانونی به قضیه است ولی شما باید با حفظ احترام و رعایت فرهنگ خانواده ها شاید در خانواده همسر شما در دوران عقد به عروس نفقه داده نمیشود و شما اینجا برای حفظ زندگی خود که الویت اول است صبوری میکنید .و خانواده شما نیز کمی در این زمینه تندروی کردند که البته رعایت احترام به پدر و مادر جز اصلی ترین برنامه های شما باید باشد .این نکته را نیز توجه داشته باشید که نگذارید عقد شما طولانی شود وگرنه مسائل بیشتری و تضادهای بیشتری پیدا خواهید کرد. مگر اینکه هر دو مهارت مدیریت این شرایط را اموزش ببینید .دوران عقد، دورانی است که خانواده جدید تشکیل شده است، اما این خانواده کوچک به دلیل این ‌که هنوز با والدین خود زندگی می‌کنند و استقلال کامل ندارند، مستقل نشده است. در نتیجه، این دوران زوجین جوان را برای پذیرش مسۆولیت ‌های خطیر زندگی مشترک آماده می ‌کند.اما بسیاری اوقات مدیریت ناصحیح خانواده ‌ها باعث می ‌شود نه‌ تنها زوج جوان برای این گذار آماده نشوند، بلکه با مشکلات جدیدی مواجه شوند. در این دوران همسران جوان عمدتاً هنوز با خانواده‌ های خود زندگی می‌کنند. به دلیل اینكه هنوز وابستگی ‌های اقتصادی به خانواده ‌ها وجود دارد؛ مسۆولیت اقتصادی خانواده به طور کامل منتقل نشده و در این دوران ابهاماتی در پذیرش مسۆولیت ‌های اقتصادی و غیر اقتصادی وجود دارد که می ‌تواند منشا مشکلاتی برای زوجین شود. این مشکلات از سوی خانواده ‌ها تشدید می ‌شود.زوجین ممکن است انتظارات خانواده ‌ها را تأمین نکنند و این دلخوری از سوی خانواده ‌ها به زوجین منتقل می ‌شود. درخانواده ‌های مختلف حدود مسۆولیت ‌ها در این دوران متفاوت است و این می ‌تواند به تعریف انتظارات متفاوت والدین منجر شود و اختلافاتی بین خانواده ‌ها نیز به وجود آورد. این اختلافات وقتی تشدید می‌ شود که هر یک از طرفین بخواهند انتظارات طرف مقابل را براساس فرهنگ خود یا حتی کمبود‌های خود تعریف کنند و در برابر تفاوت انتظارات، انعطاف‌پذیری نشان ندهند.تفاوت در فرهنگ خانواده ‌ها به انتظارات پیش‌بینی نشده محدود نمی ‌شود و در همه امور، اسباب دخالت خانواده ‌ها را فراهم می‌ کند. حتی درباره‌ حدود روابط زوجین در این دوران در فرهنگ ‌های مختلف اختلاف ‌نظر پیش می ‌آید و زمینه دخالت والدین را فراهم می‌کند. در این دوران والدین سعی در دیکته‌ فرهنگ خود به خانواده‌ تازه تشکیل شده دارند و آن ها را تحت فشار می‌گیرند تا در این خانواده‌ جدید فرهنگ خودشان رشد و نمو پیدا کند. این کشاکش غلبه‌ فرهنگی نیز منجر به بروز مشکلاتی بین زوجین می‌شود.در دوران عقد فرصت بسیار خوبی برای زوجین فراهم شده تا فارغ از فشار مسۆولیت‌ های زندگی دورانی را با هم سپری کنند تا ضمن شناخت از یکدیگر خاطرات خوشی تولید کنند و تمام عمر از آن بهره ببرند. در این دوران فرصتی فراهم شده است که زوجین به تفاهم ‌هایی دست یابند و برای خانواده‌ جدید خود فرهنگ مستقلی ایجاد کنند. در این دوران می ‌توانند بر سر هنجارهایی که مورد تفاهم هر دو آنهاست، به توافق برسند و بدون تعصب به این‌که ریشه‌ این هنجار در کدام خانواده است، آن را در خانواده خود اجرا کنند.پس از آغاز زندگی مشترک به دلیل فشار مسۆولیت ‌های زندگی زوجین فرصت این کارها و بسیاری کارهای دیگر مانند تفریحات مشترک و... را ندارند. اما اهمیت و رسالت این دوران به دلیل درک نادرست والدین از آن نادیده گرفته می ‌شود و نه تنها به زوجین در برآوردن آنها کمکی نمی ‌شود، بلکه از سوی آنها موانعی هم فراهم می ‌شود. والدین باید اهمیت این دوران و نقش مهم آن در زندگی مشترک را درک کرده و با مدیریت صحیح روابط خود با فرزندانشان، آنها را در انجام رسالتها و وظایف زوجین در دوران عقد یاری کنند. والدین باید با مدیریت محیط، فضایی فراهم کنند که زوجین بتوانند بهتر یکدیگر را بشناسند و تعامل مفیدی با هم داشته باشند. مدیریت ناصحیح والدین در این دوران می ‌‌تواند مولد بحران ‌هایی در زندگی زوجین باشد که بنای این خانواده را سست کرده و امکان ایجاد خانواده‌ای محکم را از آنان سلب کند.پس دختر عزیزم با شناخت این مسائل اگر هم توانایی تغییر والدین خود را ندارید میتوانید از یکی از اقوام کمک بگیرید و کسی که والدین شما از آن حساب میبرند تا نظر آنها را تعدیل کنیدو هم اینکه با این شناخت کمتر دچار آسیب شوید و مهارت های زندگی را در خود بالا ببرید . و بدانید در همه زندگی ها تلخی وشیرینی هایی وجود دارد که فرد میتواند با مدیریت شرایط و کسب مهارت خود را در شرایط بهتری قرار دهد . با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی در کنار همسرتان .