با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ، در حقیقت دوران کودکی دوران زود گذری است و ممکن است یک کودک در مقطعه ای کم‌رو و خجالتی باشد، ولی والدین هستند که با رفتار خود این حس و شخصیت را برای دوران بزرگسالی تثبیت می کنند. تا سن 5 سالگی باید کمرویی بچه‌ها تشخیص داده شود، شما خیلی خوب و زود تشخیص داده اید و باید از این نشانه ها استفاده کنید و آنها را جدی بگیرید هر چند که جای نگرانی نیست ولی با رعایت وظایف خود احتمال تثبیت این رفتار را کاهش میدهید ،اعتماد به نفس از همین دوران شکل می‌گیرد پس باید درست درمان شده و از راه‌های صحیح با این کودکان برخورد شود.والدینی که بر کودکان کم‌روی خود کاری نکرده باشند یا والدینی که برخورد درست برای تقویت اعتماد به نفس کودک خود نداشته باشند و از مشاوره روانشناس هم کمک نگرفته باشند همه این عوامل یاد شده باعث می شود که کودکا نشان در آینده یک فرد تو سری‌خور و مبتلا به شکست های پی در پی در زندگی شود و همچنین به یک فرد افسرده تبدیل شوند که در دوران بزرگسالی، در محیط زندگی و محیط کارشان مشکلات زیادی را تجربه خواهند کرد.خواهر عزیزم جای نگرانی نیست ولی از همین سال های اولیه باید بر روی فرزندان خود کار کنید و ثمره زیبایش را در بزرگسالی فرزندانتان ببینید. البته نباید توقع داشته باشید فرزندان شما که دارای این خصلت هستند یکباره تغییر کنند بلکه چندین سال باید بر روی آنها کار شود تا بتوانند خیلی راحت در محیط ها و با مواجه با افراد ناآشنا ،خیلی راحت برخورد کنند . کمکشان کنید احساساتشان را بیان کنند ،کودکان خجالتی از اینکه مورد قضاوت دیگران قرار بگیرند، ترسان اند اضطراب ناشی از این موضوع سبب بروز حس حقارت در آنها می شود. لازم است به طور مرتب به حرف های کودکانتان و چیزهایی که از اطرافیان شنیده اند گوش کنید.به آنها اعتماد به نفس بدهید.هرچه شما بیشتر با آنها صحبت کنید، برقراری ارتباط با دیگران نیز برای آنها راحت تر خواهد شد.از انگ زدن به کودکانتان پرهیز کنید ،از گفتن جملاتی نظیر «آنها را ببخشید،کمی خجالتی هستند!» خودداری کنید. بیان چنین جملاتی سبب می شود کودکان شما گمان کنند دچار مرضی درمان ناپذیر هستند و خجالتی بودن جزو ذات آنها ست. بیان این جملات حتی توجیهی برای آنها می شود تا نخواهند تغییر کنند و از هر موقعیت اجتماعی که برایشان سخت است، بگریزند.از خجالتی بودن آنها در جمع حرفی به میان نیاورید کودکان خجالتی در برابر حرف های اطرافیان بسیار حساس اند. حرف زدن در مقابل آنها با مادر دوستشان یا اقوامتان تنها وضعیت را وخیم تر خواهد کرد. کودکان خجالتی بیش از قضاوت های منفی به قضاوت های مثبت محتاج اند. البته باید توجه داشت که آنها را مجبور به برقراری ارتباط نکنید تشویق کردن کودکان خجالتی برای پیوستن به دیگران تنها وضعیت را بدتر می کند. باعث می شود این حس به کودکان منتقل شود که والدین آنها را نمی فهمند و آنها بیشتر در خود فرو می روند و منزوی تر می شوند. کنار آمدن با خجالت باید به تدریج و به آرامی صورت پذیرد.حامی خجالت او نباشید ثبت نام نکردن کودکانتان در کلاس مهد به این بهانه که آنها خجالتی هستند، موضوع را اسفناک تر از آن چیزی می کند که هست. ترس والدین به کودکان القا می شود و همین امر سبب ترس آنها و خجالتی تر شدنشان می شود. باید اجازه داد کودکان با مشکلاتشان کنار بیایند و جایگاهی در میان دیگران برای خود باز کنند. مراقب نکته ای دیگر نیز باشید. خجالتی بودن نباید ادب را از کودکانتان بگیرد. وقتی جایی می روید یا با کسی روبه رو می شوید، از آنها بخواهید سلام کنند یا بابت کادویی که دریافت کرده اند تشکر کنند.از آنها بخواهید برایتان شعر بخوانند در خانه، خاله بازی کنید. اجازه بدهید در قالب یک بازی صحنه های زندگی واقعی تکرار شود. این نوع بازی ها اضطراب آنها را کم کرده و سبب صمیمی شدن او می شود. خواندن شعر یا تئاتر بازی کردن سبب می شود به مرور اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند.برای آنها ارزش قایل شوید در پی هر پیشرفت کوچکی آنها را تحسین کنید. کودکان خجالتی همیشه فکر می کنند دیگران در مورد آنها بد قضاوت می کنند. پس هر بار کار درستی انجام می دهند، آنها را تشویق کنید. مثلا بگویید «من به شما افتخار می کنم. شما توانستید از ترستان فاصله بگیرید.»، «چه قدر شجاعید!» و ... این امر سبب می شود حس عشق در آنها جان بگیرد.نگذارید منزوی شوند .معمولا کودکان خجالتی ترجیح می دهند فقط با یک نفر بازی کنند. سعی کنید کودکی که به عنوان هم بازی برای آنها انتخاب می کنید کوچک تر ازآنها باشد تا بتوانند بر وی تسلط یابند و اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند. با آرزوی سلامتی و سعادت برای شما در زندگی در کنار فرزندان دلبندتان