ری
مشکل با همسر
با سلام خدمت شما مشاور عزیز شوهر من آدم تقلید پذیر و ضعیفی است به خصوص جلوی خانواده اش یعنی از من تاثیر نمیپذیره و اعتماد به نفسش خوبه و خود مختاره اما به خانواده اش که میرسه خودش را میبازه و اعتماد به نفسش را از دست میده هر چی آنها بگویند گوش میده با او چگونه رفتار کنم که زیاد روی خانواده اش حساس نباشه آخه حساسیت فقط یک طرفه است پدر شوهرم خیلی به ما زور میگه و همیشه میخواد از شوهر من پول زور بگیره و خرج دخترهاش بکنه و ازش پادویی و حمالی میخواد اما سال و ماه احوالی از ما نمیپرسند و برای ما با غریبه ها هیچ فرقی ندارند آیا اگر من خانواده خودم را فراموش کنم و اهمیتی به خانواده خودم ندهم یا اینطوری وانمود کنم آیا شوهرم از این حساسیت های بی جا دست بر میدارد ؟ مثلا شوهرم یه خانه 70 متری با هزار بدبختی و کارگری ساخته ترک تحصیل کرده حتی سیکل هم نداره به اسم پدرشه بعد از هفت سال زندگی روش نمیشه به پدرش بگه اون خونه خودم را بهم برگردوندر صورتی که برادر شوهرم الان فوق لیسانس داره پدر شوهرم به شوهر من میگه تو از پول کارگریت بیا به من بده تا من برا برادرت زن بگیرم به من کمک کن خلاصه از هر جهت زور میگن مادر شوهرمم سال و ماه احوالی از ما نمیپرسه ولی هر روز فقط به پسرش زنگ میزنه تا بره خونشون و بهشون سر بزنه به نظر شما من چطور شوهرم را باید به زندگی خودم وابسته کنم و به او بفهمانم اگر آنها پسرشون را میخواهند زن و بچه اش را هم باید بخواهند من با این مشکل چگونه برخورد کنم
مشاور: خانم مولوی زاده
با سلام خدمت شما خواهر گرامی دوست عزیز؛ همه ما انسانها از ویژگیهای شخصیتی منحصربه فردی برخورداریم که برخی از این ویژگی های خوشایند اطرافیان ما نیز نبوده و آنها ناگزیر از پذیرش این خصوصیات اخلاقی و رفتاری در ما می باشند. همسر شما نیز از این قاعده مستثنی نبوده و خدمت شما عرض می نمایم با توجه به توضیحات شما دوست گرامی، از نقطه نظر روانشناسی شخصیتی وابسته به خانواده دارد. شخصیت وابسته از جمله شخصیتی هایی است که فرد همیشه مضطرب و نگران طرد شدن از جانب کسانی است که نسبت به آنها وابستگی دارد. طرحواره طردشدگی همیشه در افراد وابسته موجبات آزار آنها را فراهم ساخته و همیشه همه تلاش خود را برای کسب رضایت افرادی که وابستگی دارند به عمل آورده و به دلیل ترس از طرد شدن توسط آنها، تمام سعی خود را در جهت حفظ این رابطه می نماید. خدمت شما عرض می کنم این مسئله در شخصیت همسر شما نهادینه گردیده و تغییر آن امکان پذیر نبوده وتلاش برای تغییر موجب افزایش اضطراب و نگرانی در ایشان می گردد. همچنین این رفتار ایشان در جهت آزار شما صورت نگرفته که با انجام رفتارهایی نظیر ترک خانواده توسط شما اصلاح گردد. در اینجا به شما دوست عزیز و خواهر گرامی توصیه می گردد که در درجه اول نسبت به این ویژگی شخصیتی در همسر خود به پذیرش رسیده و با اعتراض های پی در پی موجبات رنجش و شرمندگی بییش از حد او را فراهم نسازید. توجه داشته باشید که اعتراض شما این مسئله را در وی شدت بخشیده و اضطراب بیشتری در ایشان بهمراه دارد که برای رفع این اضطراب و دوری از آن، این وابستگی شدت بیشتری خواهد گرفت. البته در گذر زمان این وضعیت تغییر یافته و این وابستگی نسبت به شما و فرزندان ایجاد خواهد گردید که البته در آن صورت نیز جای خوشحالی نداشته چرا که وابستگی به طور کلی وضعیت خوبی در خانواده ایجاد ننموده و مشکلات خاص خود را به همراه خواهد داشت. در اینجا توصیه به شما دوست عزیز، پذیرش شرایطی است که قدرتی در کنترل و تغییر آن نداشته و ناگزیر از پذیرش و قبول آن می باشید. اینگونه با برقراری آرامش و امنیت در خانه از بروز مشکلات جانبی پیشگیری نموده و به تقویت جنبه های مثبت زندگی مشترک خود خواهید پرداخت. با آرزوی موفقیت و سربلندی برای شما دوست عزیز
