زهرا
جدال عقل و احساس
باسلام...دختری 18 ساله هستم که حدود 1 ساله با پسری اشنا شدم که از خودم 2سال بزرگتره دانشجوعه و کار توی ملک استیجاری داره شرایط مالیش عالی نیست ولی میتونه خودشو جمع و جور کنه گفت اگه تو بگی میام خاستگاری ولی نه من شرایط ازدواج دارم نه اون به همین خاطر فعلا باخم دوست بودیم...حدود 1ماهی هست که به خاطر عقاید خانوادگی و مذهبی بهش گفتم نمیخوامت خیلی مقاومت کرد واسه اینکه مانع بشه منم مجبور شدم بگم دوستت ندارمو سیم کارتمو عوص کنم ولی از علاقه اون نسبت به خودم کاملا مطمینم ...الان حالم اصلا خوب نیست مثل افسرده ها شدم نمیتونم بخوابم فقط ب اون فکر میکنم خیلیم نگرانشم چون ازش خبر ندارم...شما بگین چیکار کنم
مشاور: خانم مولوی زاده
با سلام خدمت شما دوست عزیز؛ چنانچه فرد مورد نظر شما حاضر به خواستگاری شما گردیده و همچنین شما از توانایی ایشان در خصوص اداره زندگی مشترک اطمینان دارید، دلیلی بر مخالفت شما نسبت به انجام مراسم خواستگاری نبوده و چه بسا شما با رفتار ناپخته خود (طرد وی) فرصتی مناسب جهت ازدواج موفق را در زندگی خود از دست داده اید شما بایستی در این مرحله با موافقت در انجام مراسم خواستگاری و ادامه آشنایی، این فرصت را در زندگی شخصی امتحان نموده و در ادامه جهت بررسی تناسب ها، با واگذاری این امر به خانواده ها و همچنین مشاور پیش از ازدواج، زمینه امتحان یک شانس را در زندگی فراهم می ساختید. اکنون نیز به شما دوست عزیز توصیه می گردد با قراردادن سیم کارت خود، شرایط برقراری ارتباط را مهیا ساخته و پس از برقراری تماس ایشان، با موافقت خود در انجام مراسم خواستگاری، زمینه و شرایط ایجاد آشنایی بیشتر ایشان و خانواده را فراهم ساخته و اجازه دهید به منظور بررسی تناسب شما و ایشان در زمینه های مختلف خانوادگی، اجتماعی، اقتصادی و مذهبی روال آشنایی در روابط ادامه یابد. امید است با اقدام عاقلانه خود و همچنین تلاش در جهت انتخابی آگاهانه، زندگی خود را در مسیر سعادت و خوشبختی هدایت نموده و از حاصل یک انتخاب آگاهانه و خردمندانه که داشتن یک زندگی همراه با عشق، آرامش و خوشبختی است در زندگی خود برخوردار گردید. با آرزوی خوشبختی و سعادت برای شما دوست عزیز
