ناشناس
شخصی
مدتیه خیلی ریزبین شدم نمیدونم چرا؟ مخصوصا روی رفتار پدرم خیلی اذیتمون میکنه خیلی از راهها رو جلو رومون میبنده از وقتی بازنشسته شده دیگ خسیس تر از قبل شده ی مقدار پول واسمون خرج میکنه اینقدر اذیتمون میکنه ک از خونه میزنیم بیرون تا ی,کم اعصابمون راحت شه اینقدر ب مادرم گیر میده ک منو خواهرم شب تا صبح گریه میکنیم ک چرا ارامش نداریم من و خواهرم دانشگاه قبول شدیم پدرم گفت یا تو میری یا خواهرت هزینه ندارم ک بدم منم پا رو دلم گذاشتم نرفتم اخلاقش واقعا غیرقابل تحمله سر هرچیزی دعوا میکنه اولا جلوی فامیلا هیچ توهینی نمیکرد اما حالا اینقدر جلوی دیگران ب من توهین میکنه و داد میزنه سرم ک از خجالت اشکم درمیاد من رشته روانشناسی بالینی رو خیلی دوست دارمم حاضرم همه چی رو بدم فقط این رشته رو ادامه بدم اما رشته خودم با اصرار و تهدیدای مادرم کامپیوتره خواستم رشتمو تغییر بدم ک روانشناسی بخونم همشون گفتن تو خودت دیوانه ای این رشته نرو اما من دختر خیلی ارومیم بخدا از دیوار صدا میاد از من نه فقط بخاطره رفتار این دونفر حالت گوشه گیری پیدا کردم توی این سن ب ی دونه از ارزوهام نرسیدم حتی کاری ام نیست ک برم ب نظر شما باید چیکارکنم😔؟
تنها امیدم حرف زدن با ی مشاور بود ک راهنماییم کنه یکی بحث خانوادم یکی هم تغییر رشتم؟
تنها ارزوم اینه ب امثال خودم باجونودل کمک کنم اما اول باید روان خودمو درمان کنم😔چرا هیچوقت دخترای سالم توی اجتماع دیده نمیشن😢 و همیشه باید در حق دخترا ظلم بشه
مشاور: خانم طیبه قاسمی
با عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ، قابل کتمان و انکار نیست که برخی از والدین، نه تنها رفتار مناسبی ندارند، بلکه حتی ممکن است بدی و ظلم نیز بکنند. بالاخره وقتی می‌فرماید که هم "عاق والدین" هست و هم "عاق اولاد"، یعنی ظلم از هر دو طرف ممکن است. البته اسلام از نظر حقوقى حساب ويژهاى براى پدر و مادر بازكرده همان گونه كه در جنبههاى عاطفى نيز حساب جداگانهاى براى آنها در نظر گرفته است لذا در روايات آمده كه اگر پدر و مادرى از فرزندانشان راضى باشند موجب خير و بركت و سعادت فرزند مىشود اگر در حق فرزندان خود دعا كنند خداوند به اين دعا توجه خاصى مىنمايد كما اين كه اگر والدين از فرزندان ناراضى باشند و خداى ناكرده آنها نفرين كنند ممكن است، خداوند بر چنين فرزندانى كه موجب ناراحتى والدين شوند قهر و غضب نمايد حتى از نظر حقوقى در بخش قصاص و ديات آمده كه اگر پدرى خداى ناكرده فرزند خود را به قتل برساند قصاص نمىشود مگر در يك شرايط استثنايى با تشخيص حاكم شرع، همچنين از نظر شرعى پدر و مادر مىتوانند به اندازه نيازشان از اموال فرزند خود بردارند و مسائلى از اين قبيل در فقه اسلامى زياد وجود دارد يا در روايات آمده «نيكى كردن به والدين بزرگترين فريضه است» اين همه آيه و روايت كه در اين زمينه وارد شده حاكى از اهميتى است كه خداوند براى والدين قائل شده است و اينها بدون حكمت نيست چه اينكه اينها در مقابل زحماتى كه والدين براى فرزندان متحمل مىشوند ناچيز است. آنها از لحظه انعقاد نطفه تا هنگام تولد و همچنين بعد از تولد دوران شيرخوارگى و بعد كودكى مشكلاتى بسيار زيادى را متحمل شدهاند بنابراين خداوند نيز در مقابل زحمات آنها حقوق ويژهاي را براى آنها قائل شده است. از اين رو بايد در هر شرايطى احترام آنها را نگه داشت هر چند در بعضى اوقات دربرخورد با فرزندان خود دچار اشتباه شوند البته توجه به اين نكته لازم است كه خداوند همه انسانها را در مقابل اعمال و رفتارى كه انجام مىدهند مورد سؤال قرار مىدهد و والدين نيز بايد پاسخگوى اعمال و رفتار خود باشند بنابراين در همه حال ما وظيفه داريم به والدين خود احترام بگذاريم حتى اگر آنها به ما بى احترامى كنند فقط اگر آنها بخواهند ما را به كار حرامى وادار كنند يا از انجام تكليف واجبى باز بدارند، اطاعت از آنها جايز نيست چه اينكه اطاعت خداوند بر هر كس ديگر حتى والدين نيز مقدم است.والدين بايد نسبت به فرزندان خود توجه كامل داشته باشند و تلاش بسيار درباره ي آنان بنمايند و همچنین برابري بين فرزندان , که سزاوار است كه والدين همه ي فرزندان خود را در دامان محبت خويش بپرورانند و بين آنها از نظر محبت و عطوفت و رعايت حالاتشان تساوي برقرار كنند از پيامبر اكرم (ص ) روايت شده كه فرمودند: «اعدلوا بين اولادكم في السر...» در پنهاني ميان فرزندان خود برابري را رعايت كنيد. خواهر عزیزم ، در حال حاضر که آنها به وظایف خود عمل نمیکنند ، شما به وظابف خود عمل کنید تا آنها به مرور به سمت شما متمایل شوند .آنچه در اين زمينه اصل است، احسان به پدر و مادر و دورى از اذيت و آزار به آنان است. البته اين به معناى تسليم شدن در برابر سليقههاى آنان نيست؛ ولى بايستى با تيزهوشى و درايت، شخصيت و مقام آنها را حفظ نمود واحترامشان را نگهداشت؛ ولى در عين حال بايد به گونهاى رفتار كرد كه آنان استقلال شما را به رسميت بشناسند و درصدد تحميل سليقههاى خود بر شما نباشند. بنابراین خواهر عزیزم شما 27 سال از عمر خود را سپری کردید و در گذشته در کنار پدرو مادر عزیزتان ،زندگی کردید ، مطمئن باشید آنها از روی ندانستن و کوتاهی یک سری موارد را رعایت نمیکنند ، مطمئن باشید حساسیت شما با برنامه ریزی های روزانه و تلاش برای رسیدن به اهدافتان کمرنگ تر خواهد شد . خواهر عزیزم ، چه بسیار انسانهایی که در طی سالهای زندگی نه محبت پدر و مادر دیده اند نه محبت همسر اما توانستند روحیه شاد و سالمی داشته و به پیشرفتهای چشمگیری هم نائل شوند.اینکه ما عزت نفس خودمان را مشروط به توجه و محبت دیگران بکنیم اشتباه محض است. انسانها باید در درون احساس ارزشمندی کنند. ما نباید عزت نفسمان وابسته به رفتارهای دیگران باشد. اگر ما عزت نفسان وابسته به رفتارهای دیگران باشد برای عزت نفس یک ملاک بیرونی داریم که از دست ما خارج است و تحت کنترل ما نیست چون هر لحظه هر کسی ممکن است با ما یک رفتار نامحترمانه و آزارنده داشته باشد.در نتیجه ما باید یک ملاک درونی برای عزت نفس داشته باشیم و از اعماق وجودمان و در درونمان احساس لیاقت کنیم. خودتان را به دیگران حتی والدینتان در محبت دیدن ، وابسته نکنید بلکه در درون احساس لیاقت و ارزشمندی کنید.ضمن حفظ آرامش در دراین دوران حساس ، توجه خود را به ابعاد دیگر زندگی خود و پرداختن به مطالعه و فعالیتهای ورزشی و هنری و برنامه ریزی برای تفریحات ، نیز اختصاص دهید .مشکلات زندگی و از این قبیل مشکلات که برای شما پیش آمده خیلی از افراد دیگر هم با آن به گونه ای مختلف درگیر هستند و بایستی با صبر و مشورت با دیگران این مشکلات را حل نمود. اما در مورد مشکل شما ، بهتراست شما قبل از اینکه به فکر تغییر رشته و ادامه تحصیل خود باشید باتوجه به شرایط سنی خود، ابتدا به فکر ازدواج و دورشدن از محیط خانواده و شرایطی که در آن قرار گرفته اید باشید. البته پیگیری و رسیدن به این هدف به این معنی نیست که شما با شرایط فعلی خانوادگی خود مبارزه کنید و خدای ناکرده با پدر و مادر خود درگیر شده و کنار نیایید. باید علاوه بر اینکه حرمت و احترام پدر و مادر خود را نگه می دارید سعی کنید در جهت رسیدن به اهداف زندگی خود نیز گام بردارید. شاید الان تصور کنید که نمی توانید به اهداف تحصیلی خود برسید، ولی با امید به آینده و توکل برخدا با تلاش و کوشش خود حتما در آینده به خواسته های خود می رسید. اگر الان شما و یا خواهرتان خواستگار دارید، به بهانه تحصیل و چیزهای دیگر فرصت ها را ازدست ندهید و سعی کنید تشکیل زندگی دهید. برای اشتغال هم باید تلاش و کوشش خود را مضاعف کنید پیدا کردن یک محیط سالم برای اشتغال خانم ها در شرایط فعلی خیلی مشکل است ولی غیر ممکن نیست. امیدوارانه به زندگی ادامه دهید مطمئن باشید در پی هر سختی در زندگی آسانی و راحتی است و روزهای خوشی برای شما در پیش خواهد بود. با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی برای شما
