بهرام
مشاوره
سلام نمیدونم‌از کجای زندگیم شروع کنم ولی از بزرگترینش بگم منو دوست دخترم تقریبا یک سال نیمه باهمیم بعد مدتی دوست شدن که فقط برا این بود بشناسمش تصمیم به ازدواج گرفتم من نخواستم مثل همه مردا باشم اهمیت دادن شخصیت دادم‌چه مادی چه عاطفی هر کاری کردم که خوشحال شاد باشه کم کسری نداشته باشه حتی خواستکاری رفتم ولی پدرش به دلیل پوچ قبول نکرد منو اون همو دوست داریم ولی پارسا ل که سر کار رفت علارقنه اینه که گفتم فقط برا سر گرمیش بره ازم دور تر شد تا تابستان که نداشتم برا ولی با اصراری که مثل پارسال نشه امسالم مهر ماه رفت ولی باز مثل پارسا ل خستم فلان من چندین‌چند بار براش قسم خوردم که فکر ذهنم فقط برا جمع جور کردم زو تر رسیدن بهشه صحبت کردم قبول میکنه ولی بدش باز شک داره باورم‌نداره اعتماد نداره ولی به همون قرآن فسم‌من هیچ وقت خیانت نکردم بهش ولی اون بارم همینه میگه میترسم‌از دستت بدم ولی میگم‌تو بیشتر با رفتارت داری منو دور میکنی منم دوستش دارم شب روز دارم‌کار میکنم زو تر زندگیم درست بشه باهاش ولی تا یه بحثی میاد همون رفتارا نمیدونم چه نوع رفتاری کنم باهاش من‌از اون دست آدما نیستم راحت کسی که تو قلبم‌اومده بیرون بره یا برا اینکه نیاز مو برطرف نمی کنه خیانت کنم ولی باور نداره بنا به حرف دوستاش که میگن امکان نداره حتما کس دیکم داره باورم‌نداره خواهشم کمکم کنید چون هم دیگه افسردگی گرفتم هم اعصاب زود جوش میارم
مشاور: خانم طیبه قاسمی
باعرض سلام و احترام خدمت شما برادر گرامی؛ برادر عزیز،درپاسخ به سوال شما باید گفت ، نيازهاى عاطفى و غرايز ديگر در ايام جوانى، آدمى را به سوى «دوست داشتن و عشق ورزيدن» سوق مى دهد كه البته اين يك امر طبيعى و غريزى است و كمتر مى توان راهى براى گريز از آن پيدا كرد. آنچه در اين مقوله اهميت دارد، كنترل عقلايى بر احساسات و پرهيز از مخاطراتى است كه ممكن است فرد را به گرفتارى هاى مختلف روحى و جسمى دچار سازد. در ابتدا نکاتی را در مورد روابط و دوستی های قبل از ازدواج بیان می کنیم.به طور كلي روابط باز و آزاد دوجنس مخالف پيش از ازدواج، داراي آفت ها و آسيب هاي رواني و اجتماعي جبران ناپذيري است. در خصوص مخاطرات دوستی ها و روابط قبل از ازدواج از در ذيل به چند نمونه از اين آسيب ها اشاره مي شود: فقدان شناخت درست و واقع بينانه : معمولا ادّعا مي شود اين گونه روابط و دوستي ها به انگيزه ازدواج شكل مي گيرد، ولي با كمي دقّت فهميده مي شود، روح حاكم بر اين گونه دوستي ها، عشق ورزي كور است نه خردورزي. پاي خرد و عقل در ميدان عاشقي لنگ است. امام علي عليه السلام مي فرمايند: «حبّ الشّيء يعمي و يصمّ»، دوست داشتن چيزي انسان را كور و كر مي كند.در حالي كه تصميم گيري درست در مورد ازدواج با فرد خاص، تنها با تكيه بر عقلانيّت و خردورزي ممكن است. دوستي هاي قبل از گزينش همسر، راه عقل را مسدود و چشم واقع بين انسان را كور مي سازد و اجازه نمي دهد تا يك تصميم صحيح و پيراسته از اشتباه گرفته شود. اين نوع انتخاب ها كه در فضايي آكنده از احساسات و عواطف انجام مي گيرد. به دليل نبود شناخت عميق و واقع بينانه، زندي مشترك را تلخ و آينده را تيره و تار مي سازد. ايجاد جو بدبيني : اين گونه دوستي ها نه تنها مشكلي را براي دختران و پسران حل نمي كند بلكه بر مشكلات آنان مي افزايد.اين گونه دوستي ها و روابط اگر به ازدواج بينجامد پس از مدتي از شكل گيري زندگي جو بدبيني و سوءظن را به دنبال خواهد داشت.پسر به خود مي گويد اين دختر وقتي به راحتي با من پيوند برقرار نمود، پس از اعتقاد و ايمان قوي برخوردار نيست. بنابر اين از كجا معلوم پيش از ارتباط با من، با فرد ديگري طرح دوستي نريخته است. از كجا معلوم كه در آينده با اين كه همسر من است با ديگري ارتباط برقرار نكند؟دختر نيز همين تصور را نسبت به پسر دارد.بر اين اساس اين گونه ازدواج ها داراي پايه واساسي سست و متزلزل است و تجربه نشان داده كه سريع منجر به طلاق و جدايي مي گردد.بر اساس يك يافته پژوهشي در آمريكا، زوج هايي كه پيش از ازدواج با يكديگر زندگي مي كنند زندگي زناشويي آنها با مشكلات عديده اي رو به رو است و منجر به طلاق مي شود. طبق آخرين تحقيقات، افرادي كه پيش از ازدواج با يكديگر رابطه داشته اند بعد از ازدواج در حلّ مشكلات خود عاجزند، چرا كه نسبت به يكديگر بسيار بدبين هستند. كوهان گفت: طبيعت ارتباطات آزاد اين است كه زوجين چندان انگيزه اي براي حل درگيري ها و حمايت از مهارت هاي خود ندارند. وي افزود: به نظر مي رسد ارتباطات اين افراد زودتر از افرادي كه با يكديگر دوست نبوده اند، سرد و منجرّ به طلاق مي شود.افت تحصيلي يا ركود علمي : اين گونه روابط باعث مي شود كه دو طرف تمام فكر و توجه و تمركز خود را صرف ديدارها و ملاقات هاي حضوري و تلفني خود بكنند و اين بزرگ ترين مانع براي رشد و ترقي علمي است؛ زيرا تحصيل دانش نيازمند تمركز نيروهاي فكري وروحي است.دل مشغولي و اضطرابي كه در اثر اين گونه پيوندها پديد مي آيد بزرگ ترين سد راه تعالي علمي و تحصيلي است، عدم اسقبال از تشكيل كانون خانواده : اين گونه روابط و دوستي ها معمولا به انگيزه تفنّن و سرگرمي شكل مي گيرد. متاسفانه در بسياري موارد بين عشق و هوس تمييز داده نمي شود. عشق حقيقي و پاك با هوس هاي آلوده و زودگذر، تفاوت جوهري دارد. برخي از اين روابط كه مبتني بر هوسراني و سرگرمي است، پس از مدتي رو به سردي و افول مي نهد. جاذبه و دل ربايي ها مربوط به روزها و ماه هاي اول دوستي است. ولي ديري نمي پايد كه اين روابط عادي شده و به جدايي مي كشد. حس تنوع طلبي انسان از يك طرف و فقدان عامل بازدارنده از طرف ديگر باعث مي شود برخي سراغ ازدواج و تشكيل خانواده نروند جامعه اي كه از تشكيل كانون خانواده استقبال نكند هيچ گونه ضمانتي براي رشد و شكوفايي فضايل انساني در آن وجود ندارد. عمده خوبي ها و كمالات والاي انساني در پرتو تشكيل خانواده اي سالم، به فعليت مي رسد. با توجه به توضیحات بالا ، مشخص است که اگررابطه ای به قصد ازدواج آغاز شود ، به شرط اینکه خانواده دو طرف اطلاع و از ازدواج رضایت داشته باشند، تا زمانی که عرفا برای شناخت دوطرف نیاز باشد مجاز خواهد بود به صورتی که مقدمات ازدواج هم در آن زمان از طرف خانواده دو طرف مهیا شود. ولی اگر این زمان بگذرد و اقدامی هم برای ازدواج صورت نگیرد. این رابطه هیچ توجیه شرعی و عرفی نداشته و مفسده در برخواهد داشت. همانطور که الان رابطه شما با نامزدتان گرفتار این مفسده ها شده است. چیزی که در حال حاضر باید شما اول تکلیف آن را مشخص کنید و بعد رابطه خود را ادامه دهید این است که مشخص کنید که آیا واقعا شما دونفر قرار است با هم زندگی مشترک داشته باشید و یا نه. اگر واقعا قصد هردو از ادامه رابطه ، ازدواج و زندگی مشترک است این مستلزم محکم نمودن رابطه است. و آن به جز با رضایت خانواده های طرفین در پذیرش شرایط دو طرف و کمک نمودن به هر دو نفر شما برای فراهم شدن زندگی و جاری شدن صیغه محرمیت برای نامزدی رسمی حاصل نمی شود. در غیر اینصورت شما علاوه بر اینکه در این رابطه دچار معصیت شده و می شوید. ممکن است چند سالی از عمر خود و طرف مقابلتان را هم برای ادامه رابطه هدر دهید و در نهایت هم این رابطه منجر به ازدواج نشود. پس اگر چه به نظر مشکل و سخت می آید ولی عقل حکم می کند که رابطه خود را محکم کنید. هماهنطور که شرع و عرف هم این را تأیید می کند. ادامه دادن رابطه شما به شکل فعلی چیزی جز تردید و ترس و از دست دادن زمان و در نهایت خسران برای شما نخواهد داشت. با آرزوی خوشبختی و سعادت در زندگی برای شما
