با سلام و احترام خدمت شما مادر محترم، قطعا در شرایط سختی قرار دارید و به علت علاقه زیادی که هر مادری به فرزند خود دارد تحمل این موضوع برایش مشکل است. بهترین کار در این شرایط حفظ خونسردی و عدم ناامیدی است. زیرا این مشکل برای خیلی از فرزندان به وجود می آید ولی با روش های گفتار درمانی به راحتی حل می شود.
ای کاش برای ما وقایع اخیر و زمانی که این مسئله به وجود آمد را دقیق بیان می فرمودید و در این صورت بهتر می توانستیم شما را یاری نماییم.
 معمولا برای تشخیص لکنت نیاز به مراجعه حضوری به روانشناس جهت ریشه یابی و درمان وجود دارد. بنابراین در اولین فرصت می توانید به متخصص روانپزشک کودک مراجعه نمایید تا بررسی بیشتری صورت گیرد. در این مورد می توان خدمت شما بیان نماییم که همواره این حالت بر اثر علت بدنی ، عاطفی ، اجتماعی و یا ترکیب این عوامل بوجود می آید. البته بسیاری از افرادی که دچار لکنت زبان می شوند دچار بعضی از ناراحتیهای عصبی و ناسازگاری‌های اجتماعی هستند. اما تشخیص اینکه آیا اینگونه ناراحتیهای روانی علت لکنت زبان است و یا لکنت خود حاصل حالات و فشارهای ناشی از اختلالات روانی است، بسیار مشکل است. در بعضی از مواقع لکنت زبان ممکن است حاصل نارساییها و اختلالات دستگاه عصبی باشد و یا در مواردی نیز لکنت زبان در اثر بعضی ناهنجاریهای خفیف فیزیولوژیکی پدید ‌آید.که همه این موارد نیاز به بررسی دقیق توسط متخصص دارد. در اینجا به برخی راهکارها جهت کمک به او اشاره می کنیم.
1- عوامل اضطراب زا را در خانواده از بین ببرید.
2- ارتباط عاطفی خود را با کودک حفظ کنید.
3- از تحقیر و مسخره کردن کودک در خانه خودداری کنید.
4- از تنبیه بدنی برای حل مشکل استفاده نکنید.
5- با کودک بصورت آرام و روان صحبت کنید و به او یاد بدهید تا آرام و شمرده صحبت کند، اشعار و داستانها را چند بار خوانده و تمرین کند.
6- موقعی که دچار لکنت می شود، طوری رفتار کنید که احساس بکند مشکل مهمی وجود ندارد. هنگام صحبت کردن او به موضوعی که بیان می کند توجه کنید نه به لکنت زبان او.
7- در جلو جمع برای صحبت کردن او را تحت فشار قرار ندهید.
8- از درگیری‌های خانوادگی در حضور کودک خودداری کنید؛ چون اضطرابش را افزایش می دهد.
موفق و پیروز باشید.