با عرض سلام و احترام به شما خواهر گرامی ؛ در پاسخ به سوال شما باید گفت :شما به نوعی کمالگرایی در برخورد با دیگران دچار شده اید . و قطعا شما با چنین طبعی خودتا ن را در بوته ازمایش متفاوتی قرار میدهید و چون چیزی ایده آل رو در خاطر دارید نمیتوانید ارتباط برقرار کنید ... و اگر با این حالت ادامه بدید چیزی در آینده برای شما تغییر نخواهد کرد ....بهترین حالت برای شما افزایش برخورد ها و مراودات اجتماعی و دیدن و برخورد کردن با افراد مختلف میباشد که میتوانید در گروه های کوهنوردی و جلسات دوستانه و ... به آن برسید .دیدن زندگی ها و رفتارهای مختلف دیگران و لمس مشکلاتشون و چگونگی حل کردن این مشکلات میتونه شمارو از این حالت خارج کنه و از انزوا رهایی دهد. كاهش رقابت ، حسادت و تدافع در برابر افراد مهم زندگی تان روشی برای از میان برداشتن موانع بین شما وآنها است. كاهش چنین موانع روان شناختی برای حركت به سوی ساختن اعتمادی دوطرفه ضروری است. پرده برداری ازنقاط منفی خود، خود افشاگری و پذیرش بی قید و شرط اطرافیان، در كاهش بدفهمی یا ارتباط نادرست بین شما و اشخاص مهم زندگی تان ضروری تلقی می شود. این خود افشاگری دیدگاه شما را از موانع موجود بر سر راه ارتباطات متقابل آشكار می سازد. خود افشاگری شما، ماسك تدافعی را از چهره تان بر می دارد و به دیگران فرصت می دهد تا شما را مثل خودتان بشناسند. بنابراین آسان تر است كه اعتماد كنیم که چه چیز واقعی و چه چیز غیر واقعی و ناپیدا است.خطر پذیرش دیگران را تقبل كنید.منظور از خطر پذیرش دیگران آن است که همکاران و اطرافیان خود را همان طور که هستند بپذیرید. مطابق با دیدگاه انسان گرایانه، این نوع پذیرش به معنای توجه مثبت نامشروط است و از این طریق ما انسان های اطراف خود را با مجموعه ای از ویژگی های مثبت و منفی شان می پذیریم و قبول داریم، نه صرفا به علت نکات مثبت رفتاری که دارا هستند. این تقبل، شما را در نزد دیگران، شخصی واقعی جلوه می دهد. این پذیرش، رفتاری ضروری برای بنای اعتماد بین دو نفر است كه شما ارتباط را روی آن استوار می سازید. مهارت دیگر ،خودابرازی یا خود آشکار سازی یکی از ملزومات ارتباط موثر است. یعنی تا زمانی که شما احساسات و یا افکار خود را آشکار نسازید نمی توانید انتظار داشته باشید که دیگران نیز با شما همراهی و همکاری داشته باشند. وجود خودابرازی در روابط باعث شکل گیری اهداف مشترک شده و مانع از شکل گیری اهداف جداگانه در محیط کاری و سایر محیط های زندگی می گردد. این ویژگی گامی ضروری برای بنای اعتماد بین مردم محسوب می شود. برای خودافشاگری باید خطر آسیب دیدن از دیگران را بپذیرید. این خطر پذیری سنگ بنای مهم در ایجاد و پرورش اعتماد به شمار می آید. خواهر عزیزم ،ترس را رها كنید.ترس، مراودت شما را با دیگران محدود می سازد. خود را از آن دسته از قیود رفتاری كه رشد هیجانی شما را از حركت باز می دارند، آزاد سازید. ترس از طرد شدن، ترس از شكست، ترس از مراقبت، ترس از موفقیت، ترس از آسیب دیدن،ترس از ناشناخته ها و ترس از صمیمیت ها از جمله موانع ایجاد و پرورش ارتباطات معتمدانه است و در صورت عدم توجه مناسب و اقدامات درمانی در مسیر رشد ارتباطات مانع ایجاد می كنند. مهارت دیگر ،پذیرش خودتان و توانایی های بالقوه تان گامی مهم در زمین گذاشتن سپر حفاظتی و برقراری ارتباطاتی توام با اعتماد به دیگران است. در صورتی كه شما به هویت خود نامطمئن هستید و در نتیجه نمی توانید ابتدا خودتان را بپذیرید، چگونه می توانید به ارزیابی از خودتان بپردازید كه در اعتماد سازی امری لازم تلقی می شود؟پذیرش خود و خود دوست داری كلیدی است برای احداث شاهراه اعتماد در مسیر زندگی. در پایان به شما خواهر گرامی بیان می داریم تا زمانی که افکار نادرست خود را اصلاح نکنید تغییری در شیوه برقراری ارتباط شما واقع نخواهد شد و با انجام راهکارهای ارائه شده و شرکت بیشتر در جلسات و برقرار ی ارتباط با افراد ناشناس و شنیدن صحبت های آنها و پرهیز از مشاهده سریال ها و فیلم هایی که از واقعیات به دور هستند ، فضای ذهن خود را آماده سازید و خودتان نیز لیستی از نقاط مثبت و منفی خود در بیاورید تا بیشتر به این نکته برسید که تمامی انسان ها مانند شما دارای یکسری نقاط مثبت و منفی هستند و نباید این نقاط منفی مانع برقراری ارتباط شوند بلکه ذاتا انسان ها نیک و خوش باطن هستند و تحت تاثیر شرایط و موقعیت ها ممکن است دچار لغزش شوند ، بنابراین با اصلاح نگرش خود نسبت به دیگران و با نگاه دلسوزانه به اصلاح باورهای ذهنی خود اقدام کنید. تا زندگی اجتماعی راحت تری داشته باشید و نگاه خداپسندانه ای به مخلوقات خداوند پیدا کنید تا قرب بیشتری به پروردگارتان داشته باشید . با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی برای شما