با عرض سلام  و احترام به شما خواهر گرامی؛

خواهر عزیزم ؛ هر چند دغدغه ازدواج در سنین جوانی برای جوانان عزیز و گرامی امری طبیعی است، ولی با توجه به عواملی که سن ازدواج را افزایش داده و موانعی که بر سر راه ازدواج برای جوانان وجود دارد، نباید عدم توفیق در ازدواج موجب نگرانی و اضطراب شدید شود و نگرش فرد به جهان و نظام آفرینش را تغییر دهد یا موجب مشکلات روحی و بیماری گردد؛ زیرا نداشتن خواستگار مناسب یکی از مشکلات رایج در میان دختران امروزی است. این مشکل بسیار فراگیر شده و اختصاصی به شما ندارد. همه ما در پیرامون خود شاهد دخترهای بسیار شایسته‌ای هستیم که به هر دلیلی حتى یک خواستگار نداشته‌اند.
همانطور که ذکر شد امروزه سن ازدواج در جامعه ما بالا رفته است و طبیعتاً دخترها هم دیرتر ازدواج می کنند. این واقعیت اجتماعی مطلوب نیست و باید در پی کاهش آن بود؛ اما باید به عنوان یک واقعیت تلخ و رنج آور پذیرفته شود. در جامعه ما برخی دختران حتی در سنین بالاتر از 30 سال ازدواج می کنند و ازدواج موفقی هم دارند. لذا با توجه به آنچه گفته شد گمان نکنید که تعدد خواستگار، نشانه یا دلیل برترى یا داشتن کمال است و نداشتن آن نشانه نقص و ضعف. چنان نیست که همه دختران داراى خواستگارهاى متعدد چنین و چنان باشند. خیلى از خانم‏هاى متأهل که در زندگى مشترک خود نیز خوشبخت هستند، مى‏گویند شوهر من اولین و آخرین خواستگارم بود. پس کثرت خواستگاران خیلى مهم نیست.نکاتی که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد توصیه های ما برای کاستن نگرانی شما از وضعیت پیش آمده و حل این مسئله است :
1- اولین نکته ای که شایسته است بدان توجّه داشته باشید آن است که باید ببینید دلایل نداشتن خواستگار و موانع ازدواج شما چیست؟ و با دقت این موانع را شناسایی و برای رفع آنها تلاش کنید.
2- به اندازه دیده شوید. تصدیق می کنید که مردم که نمی توانند بیایند یکی یکی درب خانه ها را بزنند و دختران جوان دم بخت را جستجو کنند؛ پس لازم است شما در محافل و مجامعی که در آن شأن و حرمت تان حفظ می شود به اندازه لازم حضور داشته باشید؛ به ویژه در محافل مذهبی مثل مساجد و حسینیه ها، البته با نیت جلب رضایت خداوند نه صرفاً جهت دیده شدن. بعضی از دختر خانم ها یا در کنج خانه با تلویزیون و تلفن و اینترنت مشغولند یا برعکس دائما بدون رعایت شأن و منزلتشان در کوچه و خیابان و سلف سرویس دانشگاه و امثالهم مشغول جلوه نمائی هستند که در هر دو صورت مردم در موردشان قضاوت خوبی نخواهند داشت. پس برای حضور در اجتماع تعادل را حفظ کنید.
3- سطح توقعات خود را پایین بیاورید. یکی از مشکلات اصلی برخی از دختران که سال ها از سن ازدواجشان می گذرد و گاهی به همین دلیل هرگز موفق به ازدواج نمی شوند ایراد گرفتن های زیاد از خواستگاران است. البته هیچ دختری در خودآگاهش خود را یک آدم سخت گیر نمی داند. پای صحبت بیشتر این دخترها که بنشینید می شنوید : «مگر من چه توقعی دارم؟ من که خانه و ویلا و مهریه و شیربها نخواستم. همین قدر که پسری مرد زندگی باشد برای من کافی است»؛ اما خیلی از همین دختران، پای انتخاب که می رسد، دچار وسواس های بیهوده می شوند: «نکند تک پسر بودنش باعث لوس شدن او شده باشد؟ نکند پرجمعیت بودن خانواده او بعدها برایم مشکل تراشی کند؟ این خواستگار را نمی پسندم چون چاق است و ...؛ این یکی پدرش را از دست داده و باید سرپرست خانواده خودش هم باشد ...؛ مگر می شود با پسری که دانشجو است ازدواج کرد؟ سطح تحصیلات این یکی با تحصیلات من جور در نمی آید! مگر می شود با کسی که تحصیلاتش پایین تر است ازدواج کرد؟ و...» همین وسواس هایی که به نظر خیلی از خانواده ها منطقی به نظر می رسد، باعث بالا رفتن سن دخترها و در نهایت نبود خواستگار می شود. بنابراین سعی کنید تا خواست‏ها و تمایلات خود را در سطح توانایى‏ها و امکانات تان تنزل داده و سطح توقعاتتان را اندکی پایین بیاورید و از بعضی معیارهای سخت گیرانه چشم پوشی کنید، مثل معیارهایی که بیشتر ذوقی و سلیقه ای هستند و خیلی برای ازدواج اولویت ندارند؛ مثلاً تحصیلات عالی؛ به این ترتیب دامنه انتخاب بزرگتر می شود. این مسئله را که سطح توقعات شما برای ازدواج بالا نیست در جمع ها و مناسبت های مختلف بیان کنید.
4- دختران معمولاً در خیالاتشان برای جزئیات زندگی آینده شان طرح و نقشه ها دارند، برعکس پسران، اما این خیالات خصوصاً در مورد مرد زندگی شان گاهی دردسر ساز می شود. این را گفتم که خواهش کنم اگر پسری از راه صحیح به خواستگاری تان آمد بی جهت و بدون تحقیق در احوالاتش جواب رد ندهید. صرفاً چون شبیه مرد رویاهایتان نیست. چون امکان دارد خیلی گزینه ها متعدد نباشد و بی همسر بمانید.
5- نباید از مسائلی که زمینه ساز خواستگاری است غفلت کنید؛ مثلاً پاکیزگی و نظافت، شادابی، خوش اخلاقی، خوش سخن بودن، شوخی های به جا میان همجنسان، رعایت کردن فرهنگ صحیح جامعه، و پرهیز از : گرفتگی چهره و عبوس بودن، ابتذال اخلاقی، ژولیدگی و اظهارات دلسرد کننده، حالات افسردگی و.... . بنابراین ضمن رعایت حجاب و مسائل شرعی ، سعی کنید با اقوام و خویشان و دوستان ارتباط بیشتری داشته باشید و در جلسات خانوادگی و خویشاوندی و دوستانه حضوری فعال داشته باشید؛ خصوصاً در مجالس زنانه با ظاهری آراسته و زیبا حاضر شوید، به سر و وضع و آراستگی ظاهری خود بیشتر برسید و از شلختگی اجتناب کنید، البته با رعایت حلال و حرام و اجتناب از خودآرایی در مقابل نامحرم.
6- برای همسریابی به جای اینکه منفعل باشید تا کسی بیاید و شما را بیابد، سعی کنید بر تلاش های فعالانه خود در جهت انتخاب بیفزائید. مثلاً استفاده از واسطه برای ازدواج امر پسندیده ای است؛ از این رو چنانچه در اطراف خود شخص متدینی را سراغ دارید که به او علاقمند هستید یا احساس می کنید می تواند همسر مناسبی برای شما باشد، از فردی آگاه، مورد اعتماد، با تجربه، رازدار و دارای نفوذ و موجه بخواهید که با آن شخص و یا خانواده او صحبت کند و به صورت غیر مستقیم (به گونه ای عمل کند که گویی شما اصلاً از این ماجرا خبر ندارید) شما را به عنوان یکی از گزینه های ازدواج به او معرفی کند.
7- اگر خواستگاری داشتید که حدود 60 تا 70 درصد ملاکها و معیارهای یک همسر مناسب را داشت ،ازدواج با ایشان را قبول کنید و بقیه مسائل را با هنرمندی خود در طول زندگی مشترک با تفاهم و توافق حل کنید.

*نکته پایانی  :
خواهر گرامی؛ توصیه نهایی ما به شما این است که وسواس را کنار بگذارید. محافظه کاری های بی مورد را کنار بگذارید و با ازدواج، وسواس گونه برخورد نکنید. در حال حاضر که خواستگاری دارید ، شاید عنوان کرده اید که از عکسش خوشتان نیامده، ولی باید کمی در نگاه تان تجدید نظر کنید. شاید همین شخص بتواند همسر ایده آلی برای شما باشد. اجازه دهید به خواستگاری شما بیاید و تحت نظارت خانواده ها، چند جلسه ای با او صحبت کنید و بعد تصمیم بگیرید، همه چیز که در ظاهر افراد خلاصه نمی شود. شاید این شخص دارای اخلاق و رفتاری باشد که بتواند شما را شیفته خود کند وبا هم خوشبخت شوید. پس بهتر است اجازه خواستگاری بدهید.