ناشناس
با دروغگویی شوهرم چکار کنم؟
شوهرم مردخوبیست ومراهم خیلی دوست دارداماخیلی دروغ می گوید،درصورتی که من اصلادرموردچیزی به اواصرارنمیکنم تاازترسش به من دروغ بگوید،حس میکنم دروغگویی جزیی ازرفتارش شده،خودش هم چندباری اعتراف کرده که بادروغ گفتن به اطرافیان ازسوالهای اضافه جلوگیری میکنم،بیشتردروغگویی اش به من درموردقولهایی است که میدهدوزیرش میزند، چندباری هم باایشان سراین موضوع صحبت کرده ام که حداقل بامن صادق باش چون قراراست یک عمرباهم زندگی کنیم اما فایده نداشته واوهمچنان به کار خود ادامه میدهد،ومن هم تازگی هاجوری وانمودمیکنم که متوجه دروغگویی اش نشده ام وگذشت میکنم اما واقعااین کارایشان مراآزارمیدهدوصبرمن تمام شده،ونمیدانم باید چکار کنم تا ازاین رفتار ش دست بردارد.بااینکه میداندمن ازدروغگویی اش بسیارناراحت میشوم،اماهرباربه من قول میدهد که تکرارنکنداماهمچنان به کارش ادامه میدهد،همین خصلت باعث شده که شدت علاقه ام نسبت به اوکم شود ودربرابرش بی تفاوت باشم
مشاور: محمد علی رضایی
با سلام و احترام
پرسشگر گرامی؛ اینکه خواستار زندگی درکمال صداقت و راستی هستید جای مباهات دارد همچنین که می دانید از ضررهای بزرگ دروغ این است که نابود کننده سرمایه اطمینان در زندگی است، اما توجه داشته باشید که باید رفتار شوهر محترم خود را حمل به مثبت نمائید و از هر بدبینی یا خدای نکرده هرگونه تجسس یا مچ گیری به جهت دورغ سنجی در رفتار شوهر خود اکید پرهیز کنید چرا این دستور خداوند متعال در قران است که می فرماید: « یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا [حجرات آیه 12] ای کسانی که ایمان آوردید ازبسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی گمانها، گناه است و هرگز تجسس نکنید»
دقت بفرمائید اگر انسان براى برطرف کردن زیان از خود یا مسلمانى دیگر ناچار به استفاده از دروغ شود، مرتکب گناهی نشده است. در موارد اضطرار به ارتکاب دروغ، فرقی نیست که ضرر متوجه خود انسان باشد یا متوجه دیگر مومنین.پیامبر اکرم (ص) به حضرت على(ع) وصیت فرمود: همانا خداوند دروغ به مصلحت و خیر را دوست دارد و از راستى که فساد در پىداشته باشد، متنفر است[وسائل الشیعه، ج 12، ص 252].البته رعایت مقدار و میزان دروغ لازم براى ایجاد صلاح، ضرورت دارد و نباید از حد لازم تجاوز کرد؛ چرا که تجاوز از حد لازم، انسان را به خوى دروغگویى مبتلا مى کند و حضرت صادق (ع) مىفرماید: اصلاح گر سرشت دروغگویى ندارد.[ کلینى، کافى، ج 2، ص 210 ] آنچه از روایت پیشین مىتوان فهمید این است که انسان به بهانه اصلاح، مجاز به دروغگویى بىجا و بىاندازه نیست؛ بلکه باید میزان لازم را رعایت کند.
و دقت فرمائید گاهی دروغ همسر تاثیر چندانی در ادامه یا قطع زندگی مقدس زناشویی ندارد، مثلا همسرتان به شما قولی یا وعده ای داده، اما به وعده اش عمل نکرده حال برای این اختلاف یا ناراحتی پیش نیاید برای مصلحت دروغی می گوید هرچند این رفتار شما را ناراحت و اذیت می کند اما همان بحث تغافل که انجام میدهید مناسبت ترین کار است لذا توصیه می کنیم دورغش را به رخش نکشید و همیشه این مساله را مدنظر داشته باشید که دروغگویی های همسرتان تا چه حد در زندگی و سرنوشت شما تاثیرگذار است، گاهی این دروغ ها از اهمیت کمی برخوردار است و تاتیر چندانی در زندگی تان نداشته و نخواهد داشت، اینجاست که شما می توانید از آن چشم پوشی کنید هرچند همان گونه که گفته شد از ان هم باید پرهیز شود.زن و شوهرها باید بپذیرند گاهی دروغ گفتن یک نفر و انعطاف پذیری طرف دیگر درباره آن دروغ، می تواند تنش کمتری را در زندگی ایجاد کند، یعنی بعضی دروغ ها را می شود به قول معروف زیر سبیلی رد کرد.
وسعی نمائید زمینه برای دروغ گویی همسر ایجاد نکنید همسر شما قولی یا وعده ای به شما می دهد که نمی تواند به ان وفا کند مثلا خرید یک وسیله لوکس منزل را می دهد، اما درآمد شوهر شما کجا و این وسیله لوکس منزل کجا؟ در این مواقع، بهتر است این وعده ها را با با وعده هایی منطقی تری جایگزین کنید.به دیگر سخن، شما با پیش بینی رفتارهای همسرتان، خیلی خوب می دانید چه رفتاری باید نشان دهید.
لازم است با مهر و محبت راجع به صداقت با همسر خود صحبت کنید البته ممکن است بعضی از دلایلی که همسرتان را بیان می کند، شما را قانع کند، به طور کاملا روشن و صریح به او بگویید که حرف هایش را قبول دارید، اما دوست ندارید حتی به خاطر آن دلایل هم دروغ بشنوید ولو آن که به قیمت ناراحتی بسیارتان تمام شود. بهتر است در انتهای صحبت تان، خط قرمزها و حدها را برای هم مشخص کنید و به همسرتان بگویید در چه مواقعی جایز به دروغ گفتن نیست و شما او را بابت آنها، نخواهید بخشید. صبر داشته باشید و برای چند بار هم شده به او فرصت جبران بدهید تا بتواند خود را اصلاح کند.
نکته اخر اینکه اگر دروغگویی همسرتان تبدیل به یک عادت شده است او را نزد مشاور بروید تا در یک پروسه درمانی بتوانید این مشکل را حل کنید، چه بسا زندگی با فردی دروغگو، امنیت روانی شما را تهدید کند و باعث اضطراب و افسردگی تان شود.
موفق و پیروز باشید.
