با سلام خدمت شما
برادر گرامی؛ اگر چه ازدواج شما با فرد مورد علاقه خود محدودیتی برای شما در بر نداشته و به لحاظ شرعی و قانونی اجازه چنین اقدامی را دارید ولی از آنجایی که در کتاب راهنمای ما که همان قرآن می باشد خداوند ضمن صدور اجازه به مردان آنها را از عدم توانایی آنها در برقراری عدالت از چنین عملی، آگاه ساخته و برحذر داشته است، لذا توصیه نموده که به همسر خود قناعت نموده و از اختیار نمودن همسرانی دیگر پرهیز نمایند (که این عمل برای آنها بهتر است) چرا که ممکن است  عدم توانایی آنها در رعایت عدالت (به لحاظ مادی و یا معنوی (که همان تقسیم مهر و علاقه به آنها می باشد) ) حقی از یکی از همسران ضایع گردیده و مرتکب ظلمی بزرگ گردند. در اینجا به شما برادر گرامی توصیه می گردد اکنون که فرصت را از دست داده و بنابر قسمت و یا حکمتی ، ازدواج شما با فرد موردعلاقه تان صورت نگرفته و با همسر دیگری اقدام به تشکیل زندگی مشترک نموده اید که قطعا همسر فعلی شما نیز با دنیایی از امید و عشق پا به زندگی مشترک خود با شما گذاشته و از حقوق شرعی و واجبی در این زندگی مشترک برخوردار می باشد، لذا با رعایت حقوق شرعی وی، تلاش خود را در جهت استحکام روابط زناشویی خود و افزایش مهر و عشق در روابط عاطفی با همسرتان به کار گرفته و از پرداختن به افکار، خاطرات و احیاناً اقداماتی که باعث ایجاد شرایط جهت دیدار شما با فرد موردعلاقه خود می گردد، اجتناب نموده تا ضمن دور شدن از آسیب های احتمالی وارد بر روابط شما و همسرتان (و زندگی مشترکتان با توجه به دارا بودن یک فرزند) در صورت آگاهی همسر شما از این موضوع، به مرور زمان و حذف ایشان (فرد مورد علاقه خود) از دایره دید و نگاه شما و کمرنگ شدن این علاقه در وجود شما، روابط درون خانوادگی شما استحکام بخشیده شده و ضمن برخورداری از یک رابطه مستحکم و مطلوب با همسر فعلی خود، زمینه سعادتمندی خود در دنیا (برخورداری از یک رابطه عاشقانه و رضایت بخش) و آخرت(از طریق ادای حقوی همسری) را فراهم خواهید ساخت.
با آرزوی سعادت و خوشبختی برای شما