ناشناس
مشاوره تربیت فرزند: چطوری می تونم با پسرم مهربون باشم؟
پسری ۱۱ساله دارم ک اصلا دوسش ندارم،خیلی ناراحتم هر کاری میکنم نمیتونم باهاش کنار ببام،،مدام باهاش دعوا میکنم بهش غر میزنم،اصلا نمیتونم با ارومی باهاش صحبت کنم،بخاطر رفتار من اصلا اعتماد ب نفس نداره و تو درساش خیلی مشکل داره،،لطفا راهنماییم کنید،،،نمیخوام بیشتراز این هر دوتامون ضربه بخوریم
مشاور: خانم فهمیده
با سلام و عرض خسته نباشید به شما مادر گرامی.
به نظر می‌رسد این که شما چنین پرسشی را مطرح کرده اید نشان دهنده علاقه و البته اهمیتی است که شما به پسرتان می‌دهید. اما من در عین حال چند سوال دارم. آیا مادر زیستی این فرزند شما هستید؟ یا او را به فرزندخواندگی گرفته اید یا مثلا با پدرش ازدواج کرده و به این ترتیب مادرش شده‌اید؟ سوال دیگرم این است که آیا این فرزند ناخواسته بوده؟ و در نهایت این که از چه زمانی نسبت به پسرتان بی علاقه شده‌اید؟
اگر احیانا این پسر فرزند زیستی شما نمی‌باشد باید به خودتان و فرزندتان فرصت دهید و سعی کنید با انجام کارهایی دو نفره (مانند مسابقه ها و یا حل جداول و ... به صورت دو نفره) با او در شکست ها و موفقیت ها همراه باشید. در واقع هیچگاه از این فعالیت دو نفره فعالیتی را نمی‌گویم که شما و پسرتان مقابل هم قرار بگیرید بلکه یک فعالیتی که شما و پسرتان را در یک گروه قرار دهد. به این ترتیب با انجام فعالیت های دو نفره می‌توانید که موفقیت و پیروزی کنار او را تجربه کنید و مادر و پسر به هم نزدیک تر شوید. اما اگر فرزند شما از نظر زیستی متعلق به خود شماست پس حتما به سراغ علت مسئله بروید. این علت یابی را حتما انجام دهید از خودتان بپرسید که از چه زمانی این احساس را نسبت به فرزندتان داشته اید؟ به دنبال علت این ماجرا باشید. آیا احساس می‌کنید که پسرتان شما را از همسرتان دور می‌کند؟ آیا پسرتان باعث محدودیت یا هر گونه اتفاق ناخوشایندی در زندگی شما شده است؟ سپس به دنبال واقع نگری باشید. با خودتان کاغذ و مدادی بردارید و علت هایی که سبب بی علاقگی شما نسبت به پسرتان می‌شود را یادداشت کنید. در مرحله بعد هر یک از این علت ها را بررسی کنید (خودتان را به جای پسرتان قرار دهید و ببینید که سهم پسرتان از ایجاد این مسئله چه میزان است) آیا او به عمد باعث ایجاد چنین مشکلاتی شده است؟ بررسی های شما به شما کمک می‌کند که متوجه شوید که یک پسر بچه ۱۱ ساله نمی‌تواند کاری کند که طرد شود هر چند که ممکن است برای شما دردسر درست کند و یا اذیتتان کند اما او تنها ۱۱ سال دارد و احتمالا تنها پناه و تکیه گاهش شما هستید و به محبت های بی دریغ شما محتاج است و اگر هر گونه کاری می‌کند که شما دوست ندارید تنها راه حل آن،محبت های شما و سپس صحبت کردن با اوست تا بتواند بر خودش مسلط شده و آن چه نمی‌پسندید را انجام ندهد. احتمالا جواب من ممکن است کمی برای شما گنگ باشد که علت آن یقینا گنگ بودن و ناقص بودن پرسش است. اگر شرایط را برای من بهتر شرح دهید احتمالا بتوانم به شما کمک بیشتری کنم.
امید است که هر چه زودتر این مشکل شما حل و فصل شود.
بیشتر بخوانید:
چگونه به فرزندم محبت کنم؟
به نظر می‌رسد این که شما چنین پرسشی را مطرح کرده اید نشان دهنده علاقه و البته اهمیتی است که شما به پسرتان می‌دهید. اما من در عین حال چند سوال دارم. آیا مادر زیستی این فرزند شما هستید؟ یا او را به فرزندخواندگی گرفته اید یا مثلا با پدرش ازدواج کرده و به این ترتیب مادرش شده‌اید؟ سوال دیگرم این است که آیا این فرزند ناخواسته بوده؟ و در نهایت این که از چه زمانی نسبت به پسرتان بی علاقه شده‌اید؟
اگر احیانا این پسر فرزند زیستی شما نمی‌باشد باید به خودتان و فرزندتان فرصت دهید و سعی کنید با انجام کارهایی دو نفره (مانند مسابقه ها و یا حل جداول و ... به صورت دو نفره) با او در شکست ها و موفقیت ها همراه باشید. در واقع هیچگاه از این فعالیت دو نفره فعالیتی را نمی‌گویم که شما و پسرتان مقابل هم قرار بگیرید بلکه یک فعالیتی که شما و پسرتان را در یک گروه قرار دهد. به این ترتیب با انجام فعالیت های دو نفره می‌توانید که موفقیت و پیروزی کنار او را تجربه کنید و مادر و پسر به هم نزدیک تر شوید. اما اگر فرزند شما از نظر زیستی متعلق به خود شماست پس حتما به سراغ علت مسئله بروید. این علت یابی را حتما انجام دهید از خودتان بپرسید که از چه زمانی این احساس را نسبت به فرزندتان داشته اید؟ به دنبال علت این ماجرا باشید. آیا احساس می‌کنید که پسرتان شما را از همسرتان دور می‌کند؟ آیا پسرتان باعث محدودیت یا هر گونه اتفاق ناخوشایندی در زندگی شما شده است؟ سپس به دنبال واقع نگری باشید. با خودتان کاغذ و مدادی بردارید و علت هایی که سبب بی علاقگی شما نسبت به پسرتان می‌شود را یادداشت کنید. در مرحله بعد هر یک از این علت ها را بررسی کنید (خودتان را به جای پسرتان قرار دهید و ببینید که سهم پسرتان از ایجاد این مسئله چه میزان است) آیا او به عمد باعث ایجاد چنین مشکلاتی شده است؟ بررسی های شما به شما کمک می‌کند که متوجه شوید که یک پسر بچه ۱۱ ساله نمی‌تواند کاری کند که طرد شود هر چند که ممکن است برای شما دردسر درست کند و یا اذیتتان کند اما او تنها ۱۱ سال دارد و احتمالا تنها پناه و تکیه گاهش شما هستید و به محبت های بی دریغ شما محتاج است و اگر هر گونه کاری می‌کند که شما دوست ندارید تنها راه حل آن،محبت های شما و سپس صحبت کردن با اوست تا بتواند بر خودش مسلط شده و آن چه نمی‌پسندید را انجام ندهد. احتمالا جواب من ممکن است کمی برای شما گنگ باشد که علت آن یقینا گنگ بودن و ناقص بودن پرسش است. اگر شرایط را برای من بهتر شرح دهید احتمالا بتوانم به شما کمک بیشتری کنم.
امید است که هر چه زودتر این مشکل شما حل و فصل شود.
بیشتر بخوانید:
چگونه به فرزندم محبت کنم؟
