با سلام خدمت شما مادر فهیم و دلسوز از این که ما را محرم اسرار خود دانسته اید از شما سپاسگزاریم
به نظر می‌رسد هر چند ناخواسته اما شما فرزندانتان را با هم مقایسه می‌کنید و این امر سبب می‌شود که پسرتان در چشمتان مشکل دار جلوه کند. به یاد داشته باشید که اولا دختر و پسر ویژگی های متفاوتی دارند و از نظر رشد عقلی و جسمی کمی با هم تفاوت دارند به همین خاطر هیچ گاه رشد دخترتان و پسرتان را یکی ندانید. دوما پسر شما تنها دوازده سال سن دارد  و در حقیقت در مراحل پایانی نوجوانی و ورود به جوانی است در حالی که پسرتان در ابتدای نوجوانی قرار دارد. سوما هر انسانی فارغ از شرایط محیطی ویژگی های شخصیتی منحصر به فرد خود را دارد بنابراین باید توجه کنید که پسرتان یک انسان مستقل است و با هیچ فردی (حتی پسران هم سن خودش)‌قابل مقایسه نیست. مسئله ای که باید همواره بدان توجه شود سن بلوغ است. سن بلوغ سنی حساس است چرا که در این سن به یکباره غرایز و هیجانات رشد می‌کنند. این درحالی است که رشد عقلی و عاطفی نوجوان هنوز چندان زیاد نشده و زمان می‌برد تا او به مرحله ای برسد که این رشد ها با هم سنخیت داشته باشند. به شما پیشنهاد می‌کنم که تا حد امکان با فرزندتان روابط مناسب را ایجاد کنید. ما همیشه به مادران می‌گوییم یک اتاق کثیف هیچ اشکالی در زندگی ما به وجود نمی‌آورد ولی غرهای مادرانه بابت اتاق کثیف ممکن است روابط مادر و فرزندی را صدمه بزند و به این ترتیب یک مشکل اساسی به وجود آورد. نکته ای که نباید از آن غافل شویم گفتمان است. شما مادر دلسوز تا چه اندازه با پسرتا ن صحبت می‌کنید؟ در حقیقت بسیاری از مواقع دعواهای مادر و فرزندی بر اثر بازی های کامپیوتری و یا همان مثال ما اتاق کثیف و ... باعث از میان رفتن رابطه خوب با فرزندمان می‌شود و این امر ممکن است عواقب سوئی برای ما به بار آورد (به طور مثال پنهان کاری و یا دروغگویی)
مادر ارجمند سعی کنید تا حد امکان با پسرتان تعاملی دوستانه داشته باشید و حرف های او را همدلانه بشنوید سپس اگر موردی را خواستید به او تذکر دهید نه آن که همواره در ابتدا به او تذکر دهید. یکی از بهترین راه های کمک به فرزندتان دوستی با خواهرش است. دوستی خواهر و برادرها در بسیاری از مواقع می‌تواند کمک کند تا اعمالی همچون پنچر کردن ماشین که فرمودید اتفاق نیافتد. چرا که پیش از آن ممکن است با خواهرش در این رابطه صحببت کرده و از این کار منصرف شود. نکته ای که باید حواستان را به آن جمع کنید این است که برای بازی های کامپیوتری و یا بازی با دوستان و .... می‌توانید ساعت مشخصی تعیین کنید که خیالتان راحت باشد. گرچه این تعیین ساعت به راحتی امکان پذیر نیست ولی سعی کنید با فرزندتان به توافق رسیده و سپس در انجام آن مقتدر باشید (دقت کنید که اقتدار به معنای ثابت قدم بودن است نه غر زدن و یا تذکر دادن های بی جا و....)
به نظر می‌رسد روابط پدر و پسر چندان قوی نیست از‌آنجایی که پسرتان در سن بلوغ قرار دارد باید تا آنجا که ممکن است پدرش با او روابط بهتری را برقرار نمایند و گاه به صورت تنهایی با او گفتگو کنند و از اوضاع و احوال مدرسه و دوستانش جویا شوند. در عین حال خوب است که فعالیت هایی را پدر و پسر با هم برگزینند تا بتوانند به هم نزدیک تر شوند. به طور مثال به کوهنوردی روند یا با هم به دوچرخه سواری بپردازند یا به ماهی گیری بروند و یا .... اما در ارتباط با پنچر کردن ماشین یکی از بستگان،‌آیا از او علت را جویا شدید؟ آیا پرسیدی که چه شد و یا برای چه چنین کاری کردی؟ چه زمانی این کار را کردی؟ آیا به عواقبش اندیشیدی؟ در حقیقت فضای گفتگو با فرزندتان را محیا کنید و در عین حال سعی کنید ماجرا را از دریچه دید او ببینید و تا حد امکان به او حق دهید ولی در نهایت با او صحبت کنید که اگر جای آن آقا یا خانم (فامیلی که ماشینش پنچر شده) بودی چه حسی داشتی؟ آیا فکر می ‌کنی کاری که انجام دادی درست بود؟ معمولا زمانی که با کودکانمان این گونه سخن می‌گوییم،‌آنان را تشویق به تفکر و تعقل می‌کنیم و باعث می‌شویم آنان به دور از ترس تنبیه یا هر گونه مسئله دیگری با فکر و اندیشه تصمیم بگیرند و به این شکل آنان را از اعمالی تکانشی دور می‌کنیم.

بیشتر بخوانید:
10 اشتباه رایج والدین در برخورد با نوجوانان