ناشناس
مشاوره تربیت فرزند: فرزندم بسیار پرخاشگر و بی علاقه به درس و مدرسه است، چه راهکاری پیشنهاد می دهید؟
با سلام و خسته نباشید ،دختر 10ساله ی دارم که بسیار پرخاشگراست و بر سر هر موضوعی با تندی و عصبانیت صحبت میکند به گونه ی که صحبت معمولی او هم لحن تند پیدا کرده است در مقابل بزرگتر حاضر جوابی می کند با خودم ارتباط عاطفی بسیار خوبی دارد اما صحبت ها و نصایح تاثیر گذار نبوده است و علاقه بسیار زیادی به تلویزیون و بازی دارد ضمنا به درس هم علاقه ی نشان نمی دهد و با خواندن کمتر از نیم ساعت می گوید حوصله ندارم حتی مشاوره هم مراجعه کرده یم اما تاثیر گذار نبوده است بسیار هم احساساتی است و حتی رویا پرداز لطفا راهنمایی بفرمائید با تشکر
مشاور: خانم موحدنساج
سلام به شما والد گرامی و سپاس بابت اعتمادتان به راسخون، امیدوارم این پاسخگویی زمینه رفع دلنگرانی شما را فراهم کند.
دختر عزیز شما اکنون در سالهای پایانی کودکی و شروع سن نوجوانی و بلوغ است. شاید فکر کنید که هنوز تا شروع دوره عادت ماهانه در او زمان باقیست، اما واقعیت این است که ۳ تا ۴ سال قبل از اولین عادت ماهانه به مرور نشانه های جسمی و روحی در دختران فراهم می شود. در این سن ترشح زیاد برخی هورمون ها، تغییر پیچیده در برخی از قسمت های بدن و الگوهای رشدی باعث تغییرات رفتار و ایجاد تنش هایی در دختران می شود. در این سن یکی دیگر از دلایل پرخاشگری دختران کمبود ویتامین و پایین بودن ذخیره آهن بدن آنهاست که باید مورد بررسی قرار گیرد. در کنار این تغییرات شگرف جسمی، دختر شما در شروع سن هویت یابی است و دقت ویژه ای به اطراف خود دارد. در واقع او دارد با آزمون و خطا، و بررسی اطرافیان و محیط و توانایی های خود، هویت خود را کشف می کند. تا حدودی در این سنین مشاهده پرخاشگری و بی حوصلگی طبیعی است، البته اگر رفتار اشتباهی را پیش بگیرید امکان دارد منجر به افسردگی یا نهادینه شدن شخصیت پرخاشگرانه در او شود.
- شما صحبتی از مادرش و روابط آنها نکردید. دختران نیاز شدیدی به روابط صمیمانه و هم صحبتی مداوم با مادر یا یک والد مونث دارند. یکی از دلایل آن این است که عقیده دارند مادران بیشتر آنها و احساسات لطیفشان را به واسطه همجنس بودن درک می کنند. از جهتی والد مونث الگوی شخصیت زنانه دختران است. بهتر از این سنین روابط آنها بیشتر و پررنگ تر باشد.
- بچه ها ارتباط خوبی با نصیحت ندارند به خصوص هرچه به نوجوانی نزدیک تر می شوند، گوش آنها دیگر پذیرای امر و نهی نیست. در این سنین بهترین راهکار تربیتی الگوی مناسب است، آنها رفتار شما را مشاهده و تقلید می کنند. پس اگر در پی اصلاح رفتار او هستید به رفتار خودتان و مادرش و دوستانش توجه کنید. در کنار اصلاح فتار خود برای بهبود رفتار او سعی کنید دوست دخترتان باشید. بدون قضاوت و امر و نهی و دادن به سخنانش گوش دهید و با او همدلی کنید. در این سن شخصیت خودش برایش خیلی با اهمیت می شود و تمام تلاش خود را برای حفظ و حراست از آن به کار می گیرد. آنها نصیحت را نوعی تجاوز به شخصیت خود دانسته و با پرخاشگری و داشتن حالت دفاعی سعی در دفاع از خود را دارند.
- سعی کنید زمینه رشد روابط اجتماعی سالم دخترتان را فراهم کنید. بودن در جمع همسالان و سخنان به اصطلاح دخترانه باعث تخلیه بار هیجانی آنها شده و تا حدود زیادی رفتارشان را تعدیل می کند.
- ورزش به خصوص ورزش های گروهی نیز برای کسب سلامت جسمی ، خروج تنش های عصبی در فرد و تعاملات سالم اجتماعی به او کمک بسیاری خواهد کرد.
- در برخی از مراکز مشاوره و مجتمع های فرهنگی، دوره هایی با عنوان مهارت های ده گانه زندگی برای سنین مختلف برگزار می شود، به شما پیشنهاد می کنم حدالامکان از این فرصت آموزش که با روش بازی و تمرین گروهی است بهره مند شوید.
- خیلی از کارهای او که زیاد هم مهم نیستند را نادیده بگیرید، برخی تندخویی ها به دلیل سوال و جواب و باید و نباید زیاد والدین است و یا در برخی مواقع به خاطر جلب توجه دیگران، پس با نادیده گرفتن به او برای کنار گذاشتن پرخاشگری کمک کنید.
- اعتماد به نفس دخترتان را با تشویق های کلامی در زمان های مناسب ارتقا دهید. گاهی نیز در جمع از هنرمندی ها و توانایی های او با افتخار و کمی اغراق گونه سخن بگویید تا برایش ایجاد انگیزه کنید و با ارتقای شخصیت او در جمع اعتمادبه نفسش را افزایش دهید.
- فیلم و بازی زیاد به خصوص اگر متناسب با جنسیت و سن دخترتان نباشد این حالات را در او افزایش می دهد. بیشتر فیلم ها و بازی هایی که ریتم تند، خشن و عاری از محبت واقعی هستند باعث تنش های عصبی در بچه ها می شوند. بهتر است نوع فیلم ها و مقدار ساعات استفاده از این گونه تفریحات را مدیریت کنید.
- تفریحات سالم برایش محیا کنید، این کار گاهی نیاز به هزینه زیادی ندارد، شما بهترین شناخت را از او دارید، علائقش را شناسایی و در جهت شکوفایی آن به او کمک کنید. مثلا برخی از دختران در این سنین علاقه زیادی به بافتنی پیدا می کنند. از شخصی که این هنر را بلد است بخواهید به او کمک کند و با هر قدم او را تشویق کنید.
- از دختران بخواهید وقتی از دست شما هر شخص دیگری عصبانی است برایش نامه بنویسد و اگر دوست داشت به او بدهد. این کار هم باعث تخلیه هیجانات او شده و هم به شما کمک می کند تا دلیل اصلی عصبانیت او را پیدا و در جهت اصلاح آن تلاش کنید و هم کم کم به دختران می آموزید که احساساتش را چگونه بیان کند.
- رویا پردازی برای دختران تا حدودی لازم است. آنها به این وسیله دنیای اطراف و آینده خود را در ذهن خود ترصیم کرده و در جهت رسیدن به آن تلاش می کنند. در ضمن در دنیای ذهنی راحت تر می توانند با احساسات خود مواجه شوند. پس تا وقتی از حد تعادل خارج نشده نگران آن نباشید.
موفق باشید.
بیشتر بخوانید:
فیزیولوژی دوران بلوغ ونوجوانی
دختر عزیز شما اکنون در سالهای پایانی کودکی و شروع سن نوجوانی و بلوغ است. شاید فکر کنید که هنوز تا شروع دوره عادت ماهانه در او زمان باقیست، اما واقعیت این است که ۳ تا ۴ سال قبل از اولین عادت ماهانه به مرور نشانه های جسمی و روحی در دختران فراهم می شود. در این سن ترشح زیاد برخی هورمون ها، تغییر پیچیده در برخی از قسمت های بدن و الگوهای رشدی باعث تغییرات رفتار و ایجاد تنش هایی در دختران می شود. در این سن یکی دیگر از دلایل پرخاشگری دختران کمبود ویتامین و پایین بودن ذخیره آهن بدن آنهاست که باید مورد بررسی قرار گیرد. در کنار این تغییرات شگرف جسمی، دختر شما در شروع سن هویت یابی است و دقت ویژه ای به اطراف خود دارد. در واقع او دارد با آزمون و خطا، و بررسی اطرافیان و محیط و توانایی های خود، هویت خود را کشف می کند. تا حدودی در این سنین مشاهده پرخاشگری و بی حوصلگی طبیعی است، البته اگر رفتار اشتباهی را پیش بگیرید امکان دارد منجر به افسردگی یا نهادینه شدن شخصیت پرخاشگرانه در او شود.
- شما صحبتی از مادرش و روابط آنها نکردید. دختران نیاز شدیدی به روابط صمیمانه و هم صحبتی مداوم با مادر یا یک والد مونث دارند. یکی از دلایل آن این است که عقیده دارند مادران بیشتر آنها و احساسات لطیفشان را به واسطه همجنس بودن درک می کنند. از جهتی والد مونث الگوی شخصیت زنانه دختران است. بهتر از این سنین روابط آنها بیشتر و پررنگ تر باشد.
- بچه ها ارتباط خوبی با نصیحت ندارند به خصوص هرچه به نوجوانی نزدیک تر می شوند، گوش آنها دیگر پذیرای امر و نهی نیست. در این سنین بهترین راهکار تربیتی الگوی مناسب است، آنها رفتار شما را مشاهده و تقلید می کنند. پس اگر در پی اصلاح رفتار او هستید به رفتار خودتان و مادرش و دوستانش توجه کنید. در کنار اصلاح فتار خود برای بهبود رفتار او سعی کنید دوست دخترتان باشید. بدون قضاوت و امر و نهی و دادن به سخنانش گوش دهید و با او همدلی کنید. در این سن شخصیت خودش برایش خیلی با اهمیت می شود و تمام تلاش خود را برای حفظ و حراست از آن به کار می گیرد. آنها نصیحت را نوعی تجاوز به شخصیت خود دانسته و با پرخاشگری و داشتن حالت دفاعی سعی در دفاع از خود را دارند.
- سعی کنید زمینه رشد روابط اجتماعی سالم دخترتان را فراهم کنید. بودن در جمع همسالان و سخنان به اصطلاح دخترانه باعث تخلیه بار هیجانی آنها شده و تا حدود زیادی رفتارشان را تعدیل می کند.
- ورزش به خصوص ورزش های گروهی نیز برای کسب سلامت جسمی ، خروج تنش های عصبی در فرد و تعاملات سالم اجتماعی به او کمک بسیاری خواهد کرد.
- در برخی از مراکز مشاوره و مجتمع های فرهنگی، دوره هایی با عنوان مهارت های ده گانه زندگی برای سنین مختلف برگزار می شود، به شما پیشنهاد می کنم حدالامکان از این فرصت آموزش که با روش بازی و تمرین گروهی است بهره مند شوید.
- خیلی از کارهای او که زیاد هم مهم نیستند را نادیده بگیرید، برخی تندخویی ها به دلیل سوال و جواب و باید و نباید زیاد والدین است و یا در برخی مواقع به خاطر جلب توجه دیگران، پس با نادیده گرفتن به او برای کنار گذاشتن پرخاشگری کمک کنید.
- اعتماد به نفس دخترتان را با تشویق های کلامی در زمان های مناسب ارتقا دهید. گاهی نیز در جمع از هنرمندی ها و توانایی های او با افتخار و کمی اغراق گونه سخن بگویید تا برایش ایجاد انگیزه کنید و با ارتقای شخصیت او در جمع اعتمادبه نفسش را افزایش دهید.
- فیلم و بازی زیاد به خصوص اگر متناسب با جنسیت و سن دخترتان نباشد این حالات را در او افزایش می دهد. بیشتر فیلم ها و بازی هایی که ریتم تند، خشن و عاری از محبت واقعی هستند باعث تنش های عصبی در بچه ها می شوند. بهتر است نوع فیلم ها و مقدار ساعات استفاده از این گونه تفریحات را مدیریت کنید.
- تفریحات سالم برایش محیا کنید، این کار گاهی نیاز به هزینه زیادی ندارد، شما بهترین شناخت را از او دارید، علائقش را شناسایی و در جهت شکوفایی آن به او کمک کنید. مثلا برخی از دختران در این سنین علاقه زیادی به بافتنی پیدا می کنند. از شخصی که این هنر را بلد است بخواهید به او کمک کند و با هر قدم او را تشویق کنید.
- از دختران بخواهید وقتی از دست شما هر شخص دیگری عصبانی است برایش نامه بنویسد و اگر دوست داشت به او بدهد. این کار هم باعث تخلیه هیجانات او شده و هم به شما کمک می کند تا دلیل اصلی عصبانیت او را پیدا و در جهت اصلاح آن تلاش کنید و هم کم کم به دختران می آموزید که احساساتش را چگونه بیان کند.
- رویا پردازی برای دختران تا حدودی لازم است. آنها به این وسیله دنیای اطراف و آینده خود را در ذهن خود ترصیم کرده و در جهت رسیدن به آن تلاش می کنند. در ضمن در دنیای ذهنی راحت تر می توانند با احساسات خود مواجه شوند. پس تا وقتی از حد تعادل خارج نشده نگران آن نباشید.
موفق باشید.
بیشتر بخوانید:
فیزیولوژی دوران بلوغ ونوجوانی
