با سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین "پسر 16 ساله ای دارید که مدام به غذاهای شما ایراد می گیرد و غذای جدید دوست دارد و می خواهد همیشه در تفریح و خوش گذرانی باشد"
درباره ی دوران نوجوانی و برخورد صحیح با این دوران، نکاتی را خدمتتان عرض می کنم:
- والدین از نوجوان انتظار دارند به دنبال تحصیل و پیشرفت باشد و همه فکر و ذکرش تلاش جدی در این راه باشد اما او به گونه ای دیگر می اندیشد. تازه از دوران کودکی بیرون آمده و هنوز هم بسیاری از روحیات آن سن و سال را در خودش دارد. نوجوان بر این باور است که تنها رمز خوشحالی و شاد بودن در زندگی، «تفریح» است. اختلاف نظر اصلی والدین با نوجوانان همین جاست. آن ها از او پیشرفت می خواهند در حالی که او به دنبال تفریح و بازی است.
- بسیار مهم است که که والدین بدانند نوجوان نه نادان است، نه بی خیال و نه لجباز بلکه تمام رفتارها و طرز فکرهایش «اقتضای سن او» هستند. پدر و مادرها دقت داشته باشند که تنها راه نفوذ در نوجوان، تفاهم با اوست و این تفاهم فقط و فقط از راه صمیمیت با او حاصل می شود. دوستی با نوجوان، صمیمیت با او و در عین حال حفظ جایگاه پدری یا مادری چیزی است که به مرور به دست می آید و صد البته مطالعه کتاب های تربیتی و فرزندپروری در این میان جایگاه ویژه ای دارد. کار مهمی که والدین باید انجام دهند این است که زمینه تفریح، بازی، سرگرمی و خوش گذرانی را برایش فراهم کنند و برخی از آزادی ها را به او بدهند البته نظارت کافی هم داشته باشند.
- نوجوانی سن تضاد‌ ورزی است. اغلب نوجوانان در این سن با والدین خود، دچار تنش و اختلاف‌ نظر می‌شوند. با پدر و مادر خود بحث و جدل می‌کنند، از اوامرشان اطاعت نمی‌کنند و برای اجرای خواسته‌های والدین، از آنان استدلال می‌خواهند. همه این موارد؛ نشان از رشد روحیه استقلال‌طلبی فرزندان است و آنان با این مخالفت‌ورزی‌ها در پیِ اثبات استقلال شخصیتیِ خود هستند.
- موقعی که از فرزندتان درخواستی دارید باید توجه داشته باشید که مشغول یک فعالیت لذت بخش نباشد چون آن لحظه اصلا حرف شما را نمیشنود و احساس می کند که درکش نمی کنید و لجبازی می کند. مثلا حین تماشای فوتبال، اگر به او بگویید برو نان بخر، این کار را انجام نمی دهد.
- تا می‌توانید به نوجوان خود احترام بگذارید. اگر نوجوان در خانواده از احترام و محبت کافی برخوردار باشد، کمتر دچار خطا و لغزش می‌شود. به نوجوان حق انتخاب بدهید و او را در کارهای خود مشارکت دهید، زیرا حق انتخاب به رشد او کمک می‌کند و باعث می‌شود احساس کند والدین برای نظر او ارزش قائل هستند مثلا درباره ی نهار دو گزینه برایش بزارید: ماکارونی یا کتلت. حق انتخاب دادن یعنی تکریم و احترام به نوجوان، اینطوری او حس می کند نظرش برای شما مهم هست و در کیفیت رابطه یتان تاثیر میزارد. و در نهایت، نوجوانی دورانی است که افراد در کشمکش دایمی با خودشان(به خاطر هویت یابی) هستند و به همین دلیل نیاز دارند که مورد توجه و محبت قرار گیرند. برای نوجوان وقت اختصاصیِ مادر و فرزندی، تعیین کنید. وقت مناسبی برای تفریح، شنیدن صحبت‌های نوجوان، و... بزارید. پیشرفت های او را تحسین کنید و به نقاط مثبتش بیشتر تمرکز کنید و اشتباهاتشان را فراموش کنید، وقتی مشکلی دارد به مشکلات و درددل های او گوش دهید و این طرز رفتار باعث ایجاد یک احساس مثبت و عزت نفس در نوجوان می گردد.
با آرزوی موفقیت برای شما مادر گرامی