من هم عرض سلام و ادب دارم خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون
پیام تان را با دقت خواندم، این بی اعتمادی ایجاد شده با توجه به استقلالی که طلب میکنید، شرایط را برایتان سخت کرده است.خیلی خوب است که هم به اشتباه خود پی برده اید و هم با وجود این فشارها، امور تحصیلی و دیگر موارد را به درستی مدیریت کرده اید. از این بابت به شما تبریک میگویم.
دوست نوجوان من، نگرانی والدین شما فقط به اشتباه شما باز نمیگردد بلکه ترس از اجتماع افسارگریخته و دغدغه مراقبت از سلامت جسم و روان شما، سبب شده که انها حساسیت زیادی نشان دهند، البته لازم به ذکر است که انها نتوانسته اند این دغدغه موجه را به صورت مناسب به شما القا نمایند و شیوه فتاری درستی را در پیش نگرفته اند. اما در هر حال توصیه میکنم صبور باشید و برای جلب اعتماد بیشتر و حفظ پاکی و قداست خود، مراقبت های لازم را داشته باشید و حساسیت های خانواده را رعایت کنید. جلب اعتماد دوباره زمان میطلبد. توصیه میکنم برای دستیابی به خواسته های خود، از خانواده بخواهید که خودشان شما را همراهی کنند،  این منافانی با استقلال شما ندارد بلکه رعایت حساسیت ها است- مثلا نیاز خود را برای مراجعه به نمایشگاه را مطرح کرده و از انان بخواهید که وقتی را برای همراهی در نظر بگیرند. تا حد ممکن نام دوستان تان را نیاورید و به ظاهر خانواده را بر انان ترجیح دهید. رفتار سنجیده شما به مرور زمان، خانواده را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.