سلام و درود بر شما همراه گرامی سایت راسخون
از اینکه مخاطب شما هستم خرسندم و حال خوبی دارم، امیدوارم شما نیز حال و احوال خوبی داشته باشید.
در متن پیام، تنهایی تان حس میشد و مشخص بود که وضع جدید باب میل تان نیست و شما را اشفته کرده.
دوست نوجوان، شما در سن نوجوانی هستید و رابطه های دوستانه جز اولویت های شماست،به نظر میرسد، از دست دادن ارتباطات سابق و نیافتن جایگزین سبب این اشفتگی ست و این بهم ریختگی درونی خود زمینه ساز مشکل در ارتباط با خانواده نیز شده است. پیشنهاد من برای رفع این حالت ، ابتدا برقراری رابطه مجدد با دوستان سابق، به صورت مجازی، تلفنی و .. است. شاید نتوانید همان صمیمیت را دوباره تجربه کنید اما حال شما را تغییر خواهد داد. در ادامه لازم است همین سطح از ارتباط که با دوستان فعلی که در شیراز دارید، از دست ندهید و تلاش کنید ان را توسعه دهید. اگر حس میکنید که انها نمیتوانند به عنوان دوست صمیمی شما انتخاب شوند، به انتخاب دوست جدید مبادرت ورزید و با افزودن تعداد انها، فضای عاطفی خود را پویا تر و پرنشاط تر نمایید. در ارتباط با خواهران کوچکتر نیز خود را مانند یک مربی برای ایشان ببینید تا سازگاری تان بیشتر شود. انها هم بازی شما و همراه شما نیستند و این شما هستید که باید ایشان را راهبری نمایید. برای این منظور درزمان انجام فعالیتهای درسی و اختصاصی خود، دور از نظر انها بوده و پس از انجام امور خود، یک فرصت برای همراهی و هم بازی شدن با خواهرانتان اختصاص دهید. با والدین تان مخصوصا مادرتان هم یک گفتگوی اختصاصی داشته باشید و دلتنگی و مشکلات خود شرح دهید و از ایشان بخواهید که تا همراهی و پیگیری بیشتری با شما داشته باشند. در گام آخر، تلاش کنید یک اموزش مهارت دلخواه که برایتان مانند تفریح جلوه کند، داشته باشید تا ضمن پرکردن اوقات فراغت، نشاط شما را نیز پر کند.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.