سلام و درود بر شما همراه گرامی سایت راسخون.
بی حوصلگی ها و نداشتن انعطاف سابق برای مدارا در برخورد با کودکانتان سبب شده احساس مشکل نمایید و به دنبال راه چاره باشید.
دوست عزیز، نمیدانم بیماری شما چیست اما برایتان حمد شفا میخوانم و از خداوند مسئلت دارم که هر چه سریعتر شفا و صحت کامل به شما عطا نماید. در ادامه باید بگویم که مسائلی که اشاره کردید بنا به تناسب ظرفیت افراد میتواند دلیل کافی برای حالات شما باشد. شاید در گذشته به راحتی با این مسائل کنار می امدید اما خستگی روحی و حتی جسمی بر قدرت تاب اوری افراد تاثیر گذار است و نباید انتظار داشت که افراد در هر حالت با یک میزان انرژی با مشکلات کنار بیایند. به طور مثال، فرض کنید که به شدت خوابتان می اید، ایا حساسیت شما به صدای تلویزیون بیشتر از زمانی که سرحال و شاداب هستید، نیست؟ ایا در زمان خستگی اعتراض شما بیشتر نمیشود؟ روح و روان نیز مانند جسم خستگی را تجربه میکند و ظرفیت هایش تغییر میکند . توصیه میکنم:
- برای خود فرصتی را برای تفریح، سفر یا استراحت در نظر بگیرید.
- در صورت امکان، از اقوام یا دوستان بخواهید که چند روزی از فرزندانتان مراقبت کرده تا سفری با همسرتان را تجربه نمایید و به یاد روزهای ابتدای ازدواج خاطرات خود را زنده کنید.
- به سفر زیارتی و معنوی بروید.
- اوقات خود را به چند بخش تقسیم کنید و اولویت اول را برای توجه به خود اختصاص دهید. سپس همسرتان و بعد فرزندان و امور منزل و.. .
- ورزش کنید و روابط اجتماعی خود را گسترش دهید.
- با دوستان قدیمی خود ارتباط بگیرید.
- ذهن خود را از باید و نبایدهای دنیا و روزمره خالی کرده و از سست و سخت های جهان بگذرید.
- اگر احساس میکنید که مشکل شما ریشه عمیق تری دارد، حتما با مراجعه به مشاور به صورت حضوری و انجام مصاحبه ان را پیگیری کنید.
پناه حق و عاقبت بخیر باشید.