سلام و عرض ادب خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون
همراه جوان مشخص است که در نبود پدر، تکیه گاه مادرتان شده اید و او دوست دارد تمام توجه و دقت تان را صرف او کنید. هوای او را داشته باشید و جایگاه او را در حد اعلی حفظ کنید.
و از انجا که شان و مقام  یک مادر را میشناسد فقط توقعاتش را دنبال میکند و گویا فراموش میکند که حقوق شما را نیز رعایت نموده و در روابط بین فردی به نیازهای شما نیز  بها دهد. به  شما حق میدهم که ناراحت باشید، زیرا که حقوق و تکالیف دو طرفه ست. تنها پاسخی که میتوانم ارائه کنم، سازگاری با شرایط است. همانطور که گفتم مادرتان میخواهد تمامی خلاءهای عاطفی خود و نداشتن تکیه گاهش را با وجود فرزندانش پر کند. او تنهاست و اگر توجه مورد نیازش از جانب شما تامین نگردد ، مشکلات روحی اش گریبان گیر شما خواهد شد و ... .
برای ایجاد تعادل بین حقوق خود و مادرتان، سعی کنید با او بسیار هم کلام شوید و رابطه کلامی تان را تقویت کنید. سعی کنید شنونده خوبی برایش باشید تا درد تنهایی اش کاسته شده و شما را انیس خود بداند. اگر در این مرحله موفق عمل کنید او نسبت به شما همراهی بیشتری نشان خواهد داد. در ان زمان است که میتوانید از توقعات و شرایط خود سخن بگویید و از او بخواهید که رفتارش را تعدیل کند. در زمان سختی ها هم رو به خداوند کرده و از او بخواهید که توان سازش شما را بیشتر کند و مطمئن باشید تمام این سختی ها در دنیا و اخرت برایتان جبران خواهد شد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید .