سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین "پسر 8 ساله ای دارید که با او خیلی صمیمی هستید، علاقه ای به فرزند دیگر ندارید، ولی از آسیب تک فرزندی در آینده می ترسید": راستش ما زمانی خانواده ها را تشویق به فرزندآوری می کنیم که خودشان مایل و راغب باشند، آمادگی جسمی، روانی، و...برای پذیرش یک عضو جدید در خانواده را داشته باشند، مهارت های فرزند پروری را کسب کرده باشند تا بتوانند فرزندی به دور از آسیب های روانی تربیت کنند.
در تعارضی که شما بزرگوار در آن قرار گرفتید، هیچ فردی جز شما و همسرتان نمی تواند آن را حل کند، چرا که این خودتان هستید که شرایط و موقعیت تان را بهتر از هر فرد دیگر می شناسید و می دانید آیا صبر و حوصله و توانایی های لازم برای یک فرزند جدید را دارید یا نه. من به عنوان یک مشاور که در بیرون از جایگاه شما قرار گرفتم، مسلما شما را تشویق به آوردن فرزندان بیشتر می کنم و به آسیب هایی که ممکن است برای تک فرزندها به وجود بیاید، اشاره می کنم. ولی در نهایت این شمایید که باید معایب و مزایای تک فرزندی و چند فرزندی را بررسی کنید، شرایط خودتان و همسرتان را در نظر بگیرید و آن گاه تصمیم منطقی بگیرید.
با آرزوی موفقیت برای شما