<p>سلام و درود بر شما همراه گرامی سایت راسخون.<br /> رابطه دوستی برقرار کرده اید و دوست دارید این فرد فقط در انحصار شما باشد.<br /> دوست نوجوان من، دوست داشته شدن ان هم از سوی جنس مخالف شیرین است اما مسئله اینجاست که شما نیاز خود ره در مسیر و قالبی اشتباه طلب میکنید.<br /> عشقی که از ان یاد کردید احساس حاصل از یک ترشح هورمونی دوره نوجوانی است و سبب اشتیاق و وابستگی به جنس مخالف میشود. فرد خود را شیفته او میبیند. تمام لحظاتش را به او گره میزند و فکر میکند بدون او زندگی برایش معنا نخواهد داشت.<br /> مدت زمان ترشح هورمون عشق ۱۸ ماه است و اگر فرد به دلیل وابستگی شخصیتی، بیهوده به ان پر و بال ندهد، پس از مدتی به فرلموشی سپرده میشود. و این یعنی عدم دوام رابطه.<br /> توصیه میکنم علیرغم نیازها و تمایلات مختص دوره رشدی خود به جنس مخالف، خویشتن داری کرده و دست از ادامه رابطه بردارید و بدانید که این شک و نگرانی ادامه دار خواهد بود زیرا که محصول ارتباط دوستانه ست.<br /> بعبارتی، فردی که اکنون به ارتباط خارج از عرف تن داده یعنی باز هم میتواند این کار را انجام دهد و دوستی خود را با دیگری توسعه دهد.<br /> از طرفی این شک‌، از سوی طرف مقابل به شما هم خواهد بود به همان دلیل فوق.<br /> دامنه این شک و بدگمانی به زندگی مشترکتان چه با این فرد چه با فرد دیگری هم تسری پیدا کرده و متاسفانه افرادی که رابطه دوستی داشته اند بیشتر از هر کسی به فرزندان خود سوءظن خواند داشت.<br /> همه اینها فقط یک اشکال کوچک رابطه دوستی ست. و هیچ راه حلی هم برایش نخواهد بود.<br /> در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.</p>