سلام بر شما همراه گرامی سایت راسخون.
از پرخاشگری پسرتان‌ ناراحت و نگرانید و به دنبال راهی برای ارام‌ سازی او از ما کمک‌ خواسته اید.
همراه ارجمند، برای حل این مسئله، یافتن ریشه و دلیل ان الزامی ست و لازم است مدت زمان شروع ان را مطالعه کرده و اتفاقات مقارن ان را بیابید و از این طریق به نتیجه برسید‌. اگر حقیقتا مشکلی به عنوان عامل زمینه ساز و شروع کننده وجود نداشت، در این حالت میتوان تغییر رفتار فرزندتان را به دوره نوجوانی او مربوط دانست. دوره نوجوانی دوره بلوغ است و به دلیل ترشح هورمون های جنسی، پرخاشگری بیشتری از نوجوان مشاهده میشود و در واقع این خشم های بی دلیل یکی از علائم بارز نوجوانی ست. البته مشاهده استقلال طلبی، همراهی بیشتر با دوستان و کناره گیری از خانواده، تغییر نظرهای مکرر، توجه مفرط به خود، ایده ال گرایی ها و... از نشانه های دیگر این دوره است‌. والدین باید به تغییرات رشدی فرزندشان اگاه باشند و این اطلاعات را نیز در اختیار فرزندشان قرار دهند تا با پذیرش شرایط و مدیریت ان، با برچسب زنی های اشتباه، سبب قضاوت های اشتباه و ایجاد مشکلات ارتباطی نگردند. در این دوره لازم است والدین، چگونگی مهارت کنترل خشم و ارام‌ کردن خود و فرزند را اموزش بدهند و به نوجوان بیاموزند که چگونه احساسات خود را بیان کند و ارتباط خود را با دیگران حفظ نماید. روشهای حل مسئله را بیاموزد و با افزایش اگاهی بر محیط مسلط شود. درک‌ شرایط و صبوری والدین نیز سبب ارامش بیشتر خود و فرزند نوجوان می گردد. از طرفی خوب است که مشاوره ای با کارشناس طب اسلامی داشته و با در پیش گرفتن برنامه تغذیه ای مناسب با مزاج نوجوان، به ارام‌ سازی بیشتر او و کنترل هیجانات، کمک شود.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.